Metodyzm – nurt chrześcijaństwa zapoczątkowany jako wewnętrzny ruch ożywienia wewnątrz Kościoła anglikańskiego (pod wpływem pietyzmu), kierowany przez Jana Wesleya i jego brata, Charlesa. Początkowo nazwę "metodyzm" nadawali ironicznie przeciwnicy Wesleya, którzy krytykowali nadmierny ich zdaniem rygoryzm i skrupulatność w wypełnianiu obowiązków religijnych. Później zwolennicy Wesleya uznali tę nazwę za chlubną.
Metodyzm – nurt chrześcijaństwa zapoczątkowany jako wewnętrzny ruch ożywienia wewnątrz Kościoła anglikańskiego (pod wpływem pietyzmu), kierowany przez Jana Wesleya i jego brata, Charlesa. Początkowo nazwę "metodyzm" nadawali ironicznie przeciwnicy Wesleya, którzy krytykowali nadmierny ich zdaniem rygoryzm i skrupulatność w wypełnianiu obowiązków religijnych. Później zwolennicy Wesleya uznali tę nazwę za chlubną. John Wesley nie zamierzał wprowadzić zmian doktrynalnych, ani wyodrębnić swojego ruchu poza anglikanizm, zamierzał natomiast kłaść nacisk na praktykowanie dobrych obyczajów. Miłosierdzie Ducha oraz osiąganie zbawienia poprzez wiarę, a nie poprzez rytuały. Jako znakomity kaznodzieja gromadził tłumy na wolnym powietrzu – ze względu na niechęć oficjalnych przedstawicieli Kościoła anglikańskiego. Metodyści wyodrębnili się jako odrębne wyznanie już po śmierci braci Wesleyów.