| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| |
| rdfs:comment
| - rosyjski (org.) ~ angielski ~ esperanto ~ fiński ~ węgierski ~ rumuński
- Iwan Kryłow (ur. 1768 w Moskwie, zm. 1844 w Petersburgu) - znakomity bajkopisarz rosyjski, otrzymawszy bardzo podstawowe wychowanie, gdyż nauczył się zaledwie czytać i pisać od matki i nieco po francusku od pewnego Francuza, bawiącego w domu gubernatora twerskiego, resztę zawdzięczał sam sobie. Czytanie bez wyboru wszystkiego, co mu podpadło pod ręce, wcześnie rozbudziło jego fantazję. Największy wpływ wywierały nań dzieła dramatyczne. W 16 roku życia napisał operę „Kofejnica$", która nie była ani wystawiona, ani drukowaną, zjednała jednak Kryłowowi protektorów, którzy wyrobili mu urząd w Petersburgu. W 1786 napisał tragedię „Filomela," wydrukowaną w zbiorze p. t.: „Teatr rosyjski." 1790 opuścił służbę, żeby poświęcić się wyłącznie pracy literackiej. Już w 1789 wespół z Rachmanowem wyda
|
| dcterms:subject
| |
| dbkwik:resource/7hkLLEkSiUPS1GlfoMQuWQ==
| |
| dbkwik:resource/ESjZiR9tnUiUrHPbYx40Vw==
| |
| dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
| dbkwik:resource/O3T2EzovdmCIIPhVDLo0OA==
| |
| dbkwik:resource/R7JRX8jvWDXyEFnNfekmRQ==
| |
| Opis
| - Rosyjski poeta, dramaturg i bajkopisarz; autor ponad 200 bajek satyrycznych.
|
| kod
| |
| dbkwik:resource/nAzY44O-BbjBW0hi2NYr2w==
| |
| grafika
| - Eggink-Portrait of Ivan Krylov.jpg
|
| dbkwik:resource/zmzu35C7g1a4N1l1dU_aIw==
| - Iwan Kryłow
- Иван Андреевич Крылов
|
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/7WcNMlTf4NyFYxn7LPfW7w==
| |
| dbkwik:resource/GD2uLVKDZzyE2vxPvO5QTQ==
| |
| Back
| |
| dbkwik:resource/HtcJ1GLMUZlQe6xu_TXYBQ==
| |
| commons
| |
| dbkwik:resource/DKP2n2P_9ZAFAT82dDbTYw==
| |
| abstract
| - rosyjski (org.) ~ angielski ~ esperanto ~ fiński ~ węgierski ~ rumuński
- Iwan Kryłow (ur. 1768 w Moskwie, zm. 1844 w Petersburgu) - znakomity bajkopisarz rosyjski, otrzymawszy bardzo podstawowe wychowanie, gdyż nauczył się zaledwie czytać i pisać od matki i nieco po francusku od pewnego Francuza, bawiącego w domu gubernatora twerskiego, resztę zawdzięczał sam sobie. Czytanie bez wyboru wszystkiego, co mu podpadło pod ręce, wcześnie rozbudziło jego fantazję. Największy wpływ wywierały nań dzieła dramatyczne. W 16 roku życia napisał operę „Kofejnica$", która nie była ani wystawiona, ani drukowaną, zjednała jednak Kryłowowi protektorów, którzy wyrobili mu urząd w Petersburgu. W 1786 napisał tragedię „Filomela," wydrukowaną w zbiorze p. t.: „Teatr rosyjski." 1790 opuścił służbę, żeby poświęcić się wyłącznie pracy literackiej. Już w 1789 wespół z Rachmanowem wydawał czasopismo Poczta duchów, wkrótce je jednak zawiesił. 1792 rozpoczął wydawnictwo czasopisma Zritel, które w tymże jeszcze roku zamienił na pismo literackie Peterburgskij Merkurij, ale i to po roku wychodzenia upadło. W artykułach dziennikarskich okazał Kryłow talent satyryczny, dar spostrzegania i gruntowną znajomość ojczystego języka. Zarzuciwszy na zawsze dziennikarstwo, wziął się do pisania komedii prozą, jak: „Bieszennaja siemja" (1793); „Soczinitel w prichożej" (1794) i in.; zwróciły one na niego uwagę carycy Katarzyny. Następnie porzucił zupełnie literaturę i oddał się cały rozrywkom. W 1801 wziął go z sobą do Rygi ks. Galicyn w charakterze sekretarza; wkrótce jednak porzucił to zajęcie i przez dłuższy czas przemieszkiwał u ks. Galicyna na wsi w gub. Saratowskiej. W 1806 powrócił do Petersburga i wystawił na scenie komedie: „Modnaja ławka" 'i „Urok doczkam", w których wyśmiewał używanie przez towarzystwo rosyjskie języka francuskiego oraz ślepe naśladowanie mód francuskich. W tym także czasie wydrukował przełożone z La Fontaina bajki: „Dub i Trost'" i „Razboreziwaja niewiesta." Wtedy zachęcony przez Dmitriewa poświecił się wyłącznie temu rodzajowi poezji. W roku 1809 wydał pierwszy zbiór swych bajek (w liczbie 23), nader przychylnie przyjęty, co skłoniło go do wydania w 1811 i 1812 nowych zbiorów. W 1811 został członkiem akademii rosyjskiej, od r. zaś 1812 urzędnikiem przy bibljotece publicznej i czynność tę pełnił aż do 1841 r. Wszystkich bajek K. jest przeszło 300, z tej liczby około 50 przełożonych z obcych autorów, pozostałe zaś są oryginalne; w nich najlepiej odbiły się właściwości jego talentu: rozum praktyczny i jasny, dar spostrzegania, znajomość życia, pojmowanie ducha języka narodowego i ironia, wypływająca ze spokojnego zapatrywania się na życie. Zupełne wydanie dzieł K. wyszło staraniem Pletniewa po raz pierwszy w 3 t. (Petersburg 1847, 8 wyd., t., 1864). Wydania bajek są nader liczne. Bajki K. są przekładane na wiele języków obcych, na polskie tłumaczył je Jałowiecki (Wilno, 1852), Gliński (2 zeszyty, Wilno, 1861— 63) i Baryczka (Warszawa, 1884) SO Kryłow Iwan Kryłow Iwan
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)