| abstract
| - File:INV Misc Book 09.png In-Game Book File:Icon-warning.svg Do not add to, edit, or remove any of the story, unless the official source changes. "The Guardians of Tirisfal" is a section of the History of Warcraft, Chapter II. It is set 2,700 years before Warcraft: Orcs & Humans. Found at:
* The Royal Library[[:File:|[, ]]] in Stormwind Keep in Stormwind City
* Filthy Animal (on 2nd floor) in Dalaran [[:File:|[, ]]]
* Sunreaver's Sanctuary in Dalaran
* The Guardian's Library in Karazhan Timeline:
* ← Previous book: Arathor and the Troll Wars
* → Next book: Ironforge - the Awakening of the Dwarves The Guardians of Tirisfal With the absence of trolls in the northlands, the elves of Quel'Thalas bent their efforts towards rebuilding their glorious homeland. The victorious armies of Arathor returned home to southlands of Strom. The human society of Arathor grew and prospered, yet Thoradin, fearful that his kingdom would splinter apart if it overextended itself, maintained that Strom was the center of the Arathorian empire. After many peaceful years of growth and commerce, mighty Thoradin died of old age, leaving Arathor's younger generation free to expand the empire beyond the lands of Strom. The original hundred magi, who were tutored in the ways of magic by the elves, expanded their powers and studied the mystic disciplines of spell-weaving in much greater detail. These magi, initially chosen for their strong wills and noble spirits, had always practiced their magic with care and responsibility; however, they passed their secrets and powers onto a newer generation that had no concept of the rigors of war or the necessity for self-restraint. These younger magicians began to practice magic for personal gain rather than out of any responsibility towards their fellows. As the empire grew and expanded into new lands, the young magicians also spread out into the southlands. Wielding their mystical powers, the magicians protected their brethren from the wild creatures of the land and made it possible for new city-states to be constructed in the wilderness. Yet, as their powers grew, the magicians became ever more conceited and isolated from the rest of society. The second Arathorian city-state of Dalaran was founded in the lands north of Strom. Many fledgling wizards left the restraining confines of Strom behind and traveled to Dalaran, where they hoped to use their new powers with greater freedom. These magicians used their skills to build up the enchanted spires of Dalaran and reveled in the pursuit of their studies. The citizens of Dalaran tolerated the magicians' endeavors and built up a bustling economy under the protection of their magic-using defenders. Yet, as more and more magicians practiced their arts, the fabric of reality around Dalaran began to weaken and tear. The sinister agents of the Burning Legion, who had been banished when the Well of Eternity collapsed, were lured back into the world by the heedless spellcasting of the magicians of Dalaran. Though these relatively weak demons did not appear in force, they did sow considerable confusion and chaos within the streets of Dalaran. Most of these demonic encounters were isolated events, and the ruling Magocrats did what they could to keep such events hidden from the public. The most powerful magicians were sent to capture the elusive demons, but they often found themselves hopelessly outmatched by the lone agents of the mighty Legion. After a few months the superstitious peasantry began to suspect that their sorcerous rulers were hiding something terrible from them. Rumors of revolution began to sweep through the streets of Dalaran as the paranoid citizenry questioned the motives and practices of the magicians they had once admired. The Magocrats, fearing that the peasants would revolt and that Strom would take action against them, turned to the only group they felt would understand their particular problem: the elves. Upon hearing the Magocrats' news of demonic activity in Dalaran, the elves quickly dispatched their mightiest wizards to the human lands. The elven wizards studied the energy currents in Dalaran and made detailed reports of all demonic activity that they beheld. They concluded that although there were only a few demons loose in the world, the Legion itself would remain a dire threat so long as humans continued to wield the forces of magic. The Council of Silvermoon, which ruled over the elves of Quel'Thalas, entered into a secret pact with the Magocrat lords of Dalaran. The elves told the Magocrats about the history of ancient Kalimdor and of the Burning Legion, a history which still threatened the world. They informed the humans that so long as they used magic, they would need to protect their citizenry from the malicious agents of the Legion. The Magocrats proposed the notion of empowering a single mortal champion who would utilize their collective powers in order to fight a never-ending secret war against the Legion. It was stressed that the majority of mankind could never know about the Guardians or the threat of the Legion for fear that they would riot in fear and paranoia. The elves agreed to the proposal and founded a secret society that would watch over the selection of the Guardian and help to stem the rise of chaos in the world. The society held its secret meetings in the shadowed Tirisfal Glades, where the high elves had first settled in Lordaeron. Thus, they named the secret sect the Guardians of Tirisfal. The mortal champions who were chosen to be Guardians were imbued with incredible powers of both elven and human magic. Though there would only ever be one Guardian at a time, they held such vast power that they could single-handedly fight back the Legion's agents wherever they were found in the world. The Guardian power was so great that only the Council of Tirisfal was allowed to choose potential successors to the mantle of Guardianship. Whenever a Guardian grew too old, or wearied of the secret war against chaos, the Council chose a new champion, and under controlled conditions, formally channeled the Guardian power into its new agent. As the generations passed, Guardians defended the masses of humanity from the invisible threat of the Burning Legion throughout the lands of Arathor and Quel'Thalas. Arathor grew and prospered while the use of magic spread throughout the empire. Meanwhile, the Guardians kept careful watch for signs of demonic activity.
- Strażnicy Tirisfal to sekcja Historii Warcrafta, Rozdział II. Jej akcja dzieje się 2,700 lat przed wydarzeniami znanymi z Warcraft: Orcs & Humans. Książkę można znaleźć w:
* Forcie Stormwind
* Brudnym Zwierzaku w Dalaranie - na drugim piętrze
* Sanktuarium Sunreavera w Dalaranie
* Bibliotece Strażnika w Karazhanie Chronologia:
* ← Poprzednia książka: Arathor i Wojny Trolli
* → Następna książka: Ironforge - Przebudzenie Krasnoludów Strażnicy Tirisfal Wraz ze zniknięciem trolli z ziem północnych, elfy z Quel'Thalas ruszyły, by odbudować swą wspaniałą ojczyznę. Zwycięskie armie Arathoru powróciły na południe do ojczystego Strom. Społeczeństwo ludzi z Arathoru kwitło i prosperowało, jednak Thoradin, obawiając się, że jego królestwo rozpadnie się z powodu nadmiernego rozrostu, utrzymywał, że Strom jest sercem imperium Arathoriańskiego. Po wielu pokojowych latach wzrostu i dobrobytu, potężny Thoradin zmarł w sędziwym wieku, zostawiając młodszemu pokoleniu wolność w rozwoju imperium poza ziemie Strom. Początkowa setka magów, którzy byli uczeni magii przez elfy, rozwinęła swe umiejętności i badała mistyczne dyscypliny tkania zaklęć z większą wnikliwością. Ci magowie, od początku wybrani z powodu silnej woli i szlachetnych duchów, zawsze praktykowali magię z troską i odpowiedzialnością; jednak przekazali swe tajemnice i moce nowemu pokoleniu, które nie żyło pod groźbą wojny czy potrzebą samodoskonalenia. Ci młodsi magicy zaczęli praktykować magię dla osobistego zysku zamiast z odpowiedzialności za swoich bliskich. Gdy imperium rosło i rozszerzało się na nowe krainy, młodzi magicy również rozprzestrzenili się po krainach południa. Dzierżąc swą mistyczną moc, magicy chronili swych braci przed dzikimi stworzeniami oraz pomagali w budowaniu w dziczy nowych miast-państw. Jednak gdy ich moce rosły, magicy stali się coraz bardziej skryci i odizolowani od reszty społeczeństwa. Drugie Arathoriańskie miasto-państwo Dalaran zostało założone na ziemiach na północ od Strom. Wielu młodych czarodziejów opuściło ciasne Strom i udało się do Dalaranu, gdzie mieli oni zamiar używać swych nowych mocy z większą swobodą. Ci magowie użyli swych umiejętności do wzniesienia zaklętych wież Dalaranu i oddali się swym studiom. Mieszkańcy Dalaranu tolerowali fanaberie magików i stworzyli prężną ekonomię pod ochroną swych używających magii obrońców. Jednak gdy coraz więcej magów praktykowało swą sztukę, płótno rzeczywistości wokół Dalaranu zaczęło słabnąć i się rozdzierać. Okrutni agenci Płonącego Legionu, którzy zostali wygnani wraz ze zniszczeniem Studni Wieczności, przeniknęli z powrotem do świata dzięki lekkomyślnemu użyciu magii przez magów z Dalaranu. Mimo że te relatywnie słabe demony nie pojawiały się licznie, wywoływały wyraźne obawy i chaos na ulicach miasta. Większość tych spotkań z demonami była odosobnionymi przypadkami, a rządzący miastem magokraci robili, co mogli, by ukryć te wydarzenia przed pospólstwem. Większość potężnych magów została wysłana do schwytania zwodniczych demonów, jednak często okazywali się zbyt słabi w starciu z samotnymi agentami potężnego Legionu. Po kilku miesiącach domyślni chłopi zaczęli podejrzewać, że ich magiczni władcy coś przed nimi ukrywają. Plotki o rewolcie zaczęły krążyć po ulicach Dalaranu, gdy przerażeni mieszczanie zaczęli kwestionować motywy i praktyki magów, których niegdyś podziwiali. Magokraci, obawiając się, że chłopi wzniecą bunt i że Storm podejmie działania przeciw nim, zwrócili się do jedynej grupy, która mogła zrozumieć ten szczególny problem: do elfów. Dowiedziawszy się od magokratów o demonicznej aktywności w Dalaranie, elfy szybko wysłały swych najpotężniejszych czarodziejów na ziemie ludzi. Elficcy czarodzieje zbadali energie obecne w Dalaranie i stworzyli szczegółowe raporty na temat wszelkiej demonicznej aktywności, którą wykryli. Doszli do wniosku, że mimo że tylko nieliczne demony przeniknęły do świata, sam Legion był wielkim zagrożeniem tak długo, jak ludzie używali magii. Rada Silvermoon, która rządziła elfami z Quel'Thalas, weszła w tajemny pakt z magokratami z Dalaranu. Elfy opowiedziały magokratom o historii starożytnego Kalimdoru oraz o Płonącym Legionie, historii, która wciąż stanowiła zagrożenie dla świata. Poinformowały ludzi, że tak długo, jak będą oni używać magii, będą musieli chronić swych mieszkańców przed okrutnymi agentami Legionu. Magokraci zaproponowali wzmocnienie jednego śmiertelnego czempiona, który zebrałby wspólne moce, by walczyć w niekończącej się tajemnej wojnie z Legionem. Wyraźnie podkreślano, że większość rodzaju ludzkiego nigdy się nie dowie o Strażnikach ani o zagrożeniu Legionu, gdyż obawiano się rozruchów i masowej paranoi. Elfy zgodziły się na propozycję i założyły tajemne stowarzyszenie, które mialo zająć się wyborem Strażnika i pomóc mu stłamsić rosnący w świecie chaos. Stowarzyszenie wybrało na swe tajemne zebrania zacienione Polany Tirisfal, gdzie elfy po raz pierwszy osiedliły się w Lordaeron. Stąd nazwali swą tajemną sektę Strażnikami Tirisfal. Śmiertelni czempioni, którzy zostali wybrani na Strażników otrzymywali niewiarygodną moc zarówno elfickiej, jak i ludzkiej magii. Mimo że zawsze miał istnieć tylko jeden Strażnik na raz, wszyscy członkowie sekty mieli tak wielką moc, że mogli samotnie rozprawić się z agentami Legionu, gdziekolwiek by ich napotkali. Moc Strażnika była tak wielka, że tylko Rada Tirisfal miała prawo wybierać potencjalnych sukcesorów laski Strażnika. Zawsze gdy Strażnik stawał się zbyt stary lub obawiano się o sekretną wojnę z chaosem, Rada wybierała nowego chempiona i w kontrolowanych warunkach formalnie kanałowo przekazywała moc Strażnika do nowego wybrańca. Gdy mijały stulecia, Strażnicy bronili ludzkości przed niewidzialnym zagrożeniem Plonącego Legionu na ziemiach Arathru i Quel'Thalas. Arathor rósł i prosperował, a użycie magii było coraz bardziej powszechne. W tym czasie Strażnicy wypatrywali wszelkich śladów działalności demonów.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)