Taoistyczna fonetyka - pojęcie wprowadzone przez Kwadracika 19 października 2008 roku (zobacz) na oznaczenie pewnego sposobu opisywania dźwięków mowy, typowego zwłaszcza dla początkujących językoznawców i językotwórców. Oryginalnie pojęcie wzięło się z ZBB, gdzie stanowiło komentarz do wypowiedzi o treści it's like /w/ but no like /w/ [1]. Istnieją dwa rodzaje taoistycznej fonetyki: Przyczyną taoistycznej fonetyki jest przede wszystkim nieznajomość IPA lub innego systemu transkrypcji fonetycznej.
Taoistyczna fonetyka - pojęcie wprowadzone przez Kwadracika 19 października 2008 roku (zobacz) na oznaczenie pewnego sposobu opisywania dźwięków mowy, typowego zwłaszcza dla początkujących językoznawców i językotwórców. Oryginalnie pojęcie wzięło się z ZBB, gdzie stanowiło komentarz do wypowiedzi o treści it's like /w/ but no like /w/ [1]. Istnieją dwa rodzaje taoistycznej fonetyki: 1.
* Opisywanie obcych fonemów jako pośrednich między dwiema głoskami języka ojczystego (np. [æ] jako dźwięk pośredni między [a] i [e]). Prowadzi to w przypadku językotwórców do wprowadzania nieistniejących lub trudnych do zdefiniowania głosek do conlangów. 2.
* Opisywanie obcych fonemów za pomocą epitetów, np. syczące "h" - [ħ], lub najbardziej popularne gardłowe "r" - [ʁ]. Przyczyną taoistycznej fonetyki jest przede wszystkim nieznajomość IPA lub innego systemu transkrypcji fonetycznej.