| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| |
| rdfs:comment
| - Paus Alexander VII, zag het levenslicht als Fabio Chigi op 13 Februari 1599 te Siena en stierf te Rome op 22 mei 1667. Hij kwam uit één van de machtigste Italiaanse families van zijn tijd en kreeg zo een meer dan degelijke opleiding, die hem later goed zou dienen tot het verwerven van het pausschap. Op zijn zevenentwintigste behaalde hij de doctoraten in de filosofie, de rechten en de theologie aan de Universiteit van Siena. Hij beschouwde de Kerk en de Architectuur als steunpilaren voor de samenleving.
|
| dcterms:subject
| |
| geboren
| |
| dbkwik:nl.religion...iPageUsesTemplate
| |
| naam
| |
| afbeelding
| |
| dbkwik:resource/-TK4UMnv0j4xJkZAjAXfxw==
| |
| dbkwik:resource/3fc3---N7LFGxS6fkAN4Ug==
| |
| voorganger
| |
| dbkwik:resource/t4hMKKlBFZSjqqF0Ab-hHQ==
| |
| opvolger
| |
| abstract
| - Paus Alexander VII, zag het levenslicht als Fabio Chigi op 13 Februari 1599 te Siena en stierf te Rome op 22 mei 1667. Hij kwam uit één van de machtigste Italiaanse families van zijn tijd en kreeg zo een meer dan degelijke opleiding, die hem later goed zou dienen tot het verwerven van het pausschap. Op zijn zevenentwintigste behaalde hij de doctoraten in de filosofie, de rechten en de theologie aan de Universiteit van Siena. Hij was achtereenvolgens inquisiteur op Malta en pauselijk nuntius in Keulen, waar hij - omdat daar ook protestanten aanwezig waren - weigerde deel te nemen aan de onderhandelingen voor de Vrede van Westfalen, die een einde maakte aan de Dertigjarige Oorlog. In 1651 liet paus Innocentius X hem naar Rome komen. Daar benoemde hij hem tot Kardinaal in februari 1652. Na de dood van Innocentius X in 1655 werd een opvolger gezocht met diplomatieke ervaring die getuigde van spirituele diepgang. Chigi bleek de beste kandidaat en werd op 7 april 1655, na een Conclaaf van tachtig dagen, tot paus benoemd. Hij koos voor zichzelf de naam Alexander VII, naar zijn voorganger die ook van Sienna afkomstig was. De kardinalen hoopten eveneens dat Alexander een einde zou maken aan het in die dagen gebruikelijke pauselijke nepotisme. Helaas benoemde Alexander al spoedig allerlei familieleden op hoge goedbetaalde burgerlijke en geestelijke posten binnen het Vaticaan, alsook eigen vorstelijke paleizen en landerijen. Hij was een intelligent persoon met ruime interesses voor de kunsten en hij hield van nieuwigheden, doch steevast in een traditioneel kader. De architectuur en beeldhouwkunst waren zeer belangrijk voor hem. Zijn interesse voor andere kunstvormen zoals schilderkunst was eerder beperkt, tenzij er een rechtstreekse link met architectuur duidelijk was. Hij zag architectuur vooral in een ruimere context: het ging hem niet om de afzonderlijke gebouwen, maar om de totale stedelijke structuur. Hij beschouwde de Kerk en de Architectuur als steunpilaren voor de samenleving. IJdel als hij was, liet hij op tal van zijn gerealiseerde bouwwerken inscripties aanbrengen die getuigden van zijn grootse verwezenlijkingen.
|
| is dbkwik:resource/g9bvEUl_CphueQNrWw4mGw==
of | |
| is opvolger
of | |
| is dbkwik:resource/bYVJb6JOXgRv6Lb1qcfy6A==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)