| rdfs:comment
| - thumb|right|250px|Popiersie Gabriela Narutowicza Pomnik Prezydenta Gabriela Narutowicza – pomnik położony we wschodniej części placu Gabriela Narutowicza na Ochocie. Pomysł wzniesienia pomnika wysunęli w 1984 roku działacze Stronnictwa Demokratycznego Ochoty. Inicjatorem pomnika i jego lokalizacji był Społeczny Komitet Budowy Pomnika, w składzie: przewodniczący Janusz Odrowąż-Pieniążek, dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, wiceprzewodniczący Jan Molo, pełnomocnik Rady Dzielnicy Ochota, sekretarz Helena Gąsiorowska, Naczelnik Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Dzielnicy Ochota oraz Feliks Ptaszyński, b. Konserwator Zabytków Warszawy i Edward Karoń, założyciel Komitetu.
|
| abstract
| - thumb|right|250px|Popiersie Gabriela Narutowicza Pomnik Prezydenta Gabriela Narutowicza – pomnik położony we wschodniej części placu Gabriela Narutowicza na Ochocie. Pomysł wzniesienia pomnika wysunęli w 1984 roku działacze Stronnictwa Demokratycznego Ochoty. Inicjatorem pomnika i jego lokalizacji był Społeczny Komitet Budowy Pomnika, w składzie: przewodniczący Janusz Odrowąż-Pieniążek, dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, wiceprzewodniczący Jan Molo, pełnomocnik Rady Dzielnicy Ochota, sekretarz Helena Gąsiorowska, Naczelnik Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Dzielnicy Ochota oraz Feliks Ptaszyński, b. Konserwator Zabytków Warszawy i Edward Karoń, założyciel Komitetu. thumb|right|250px|Popiersie z bliska Pierwszy projekt pomnika o wysokości 6 metrów, z wykutymi zasługami naukowymi Narutowicza, wykonał Tadeusz Łodziana. Niestety zebrano wówczas zaledwie 15% funduszy i realizację zaniechano. Zamiast tego, 5 grudnia 1992 roku położono na placu płytę z piaskowca z napisem: "Na tym skwerze zostanie wzniesiony pomnik Prezydenta Gabriela Narutowicza". W 7 dni później wmurowano kamień węgielny. W ciągu następnych kilku lat prace nie posunęły się do przodu. Pomysł odżył w 2001 roku za sprawą listu zamieszczonego w Życiu Warszawy, w którym domagano się upamiętnienia pierwszego Prezydenta Rzeczpospolitej choćby jego popiersiem. I tak zamiast projektu Tadeusza Łodziany, powiększono jedynie popiersie wykonane przez Edwarda Wittiga, które stoi w auli Narutowicza na Politechnice Warszawskiej. Powiększenia rzeźby dokonał Alojzy Nawrat. Uroczystego odsłonięcia popiersia, umieszczonego na trzymetrowym cokole, dokonano w dniu 9 grudnia 2002 roku, w 80. rocznicę wyboru Narutowicza na pierwszego prezydenta II Rzeczpospolitej. Uczestniczyli w nim: Prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski, marszałkowie Sejmu i Senatu, oraz Prezydent Warszawy Lech Kaczyński. Poświęcenia pomnika dokonał ksiądz Prymas Józef Glemp. Powstały pomnik nie budzi zachwytu, popiersie jest dość nieproporcjonalne do cokołu. Na bardziej spektakularny pomnik zabrakło funduszy. Niedaleko ustawiono tablicę ze szczegółową informacja o postaci Gabriela Narutowicza. Kategoria:Ochota Narutowicza, Gabriela
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)