| abstract
| - Intuitieve magie word vaak gedefiniëerd als 'het uitoefenen van magie met behulp van menselijke emoties en instincten' en dit is ook waar het hoofdzakelijk op neer komt. Een magiër die intuitieve magie bedrijft, probeert zijn magische vermogens te activeren door bepaalde emoties te gebruiken en bepaalde handelingen uit te voeren. Op die manier kan de magiër een bepaald magisch effect tot stand brengen en dus magie bedrijven. De magiër hoeft hiervoor geen enkele kennis te hebben van de magische mechanismes die ervoor zorgen dat de spreuk werkt. Het is namelijk zo dat een intuitief magiër zijn gevoel en ervaring gebruikt om zijn magie stap voor stap te verbeteren. Vaak blijft zijn magisch vermogen tijdens de jeugd verborgen en weet de magiër zelf niet dat hij speciale krachten bezit. Het is pas als de magiër in spé per ongeluk zijn krachten ontketent, meestal in een gevaarlijke of spannende situatie, dat hij zijn krachten leert kennen. Hij heeft nu van zijn magie geproeft, weet hoe het voelt en welke emoties zijn krachten opwekken. Nu kan hij zelf beginnen experimenteren. Hij weet immers wat hij voelde toen hij voor het eerst magie opwekte en kan deze gevoelens proberen nabootsen om de spreuk opnieuw op te roepen. Eens dit gelukt is kan hij beginnen experimenteren. Door nieuwe emoties en handelingen uit te voeren kan hij proberen zijn spreuk aan te passen, te vergroten of intenser te maken. Een intuitief magiër leert dus uit zijn fouten en verbeterd op die manier zijn magische vermogens. De emoties van de magiër fungeren in feite als een soort tussenbesturing en stellen hem in staat magie te gebruiken zonder die te begrijpen. Begrijp dit nu niet verkeerd! Een intuitief magiër begrijpt ook waar hij mee bezig is, zij het op een heel andere manier. Hij heeft geen kennis van de onderliggende magische principes, maar vangt dit op door zijn emoties te gebruiken om magie te besturen. Als dit goed gebeurd kan er met een degelijke kennis van de eigen emoties ook magie bedreven worden. Vergelijk het even met een ruiter op een paard. Als de ruiter aan het bit trekt, geeft hij een pijnprikkel aan het paard, waardoor het paard van baan veranderd. De ruiter hoeft echter niet te weten dat hij het paard een pijnprikkel bezorgd om het dier te besturen. Hij moet enkel onthouden dat het paard zal afslaan als er aan het bit getrokken word. Als we het paard nu gelijkstellen aan de magie en de ruiter aan de magiër, dan is het bit equivalent voor de emoties van de magiër. In tegenstelling tot een gewone magiër gebruikt een intuitief magiër zijn emoties om de magie te bevelen. Hij neemt dus een omweg om hetzelfde te bereiken op een makkelijkere manier. Natuurlijk heeft intuitieve magie, naast het grote voordeel dat er geen elementaire kennis voor nodig is, ook enkele grote nadelen. Zo moet de magiër, naast een voldoende magisch vermogen, ook een goede zelfkennis en een stevige grip op zijn emoties hebben. Bovendien kan het gebruiken van intuitieve magie gevaarlijk zijn, omdat de magiër zelf niet ten volle begrijpt met welke krachten hij juist bezig is. Hierdoor kan de magiër geneigd zijn magie te gebruiken die hij zelf niet de baas is, wat kan leiden tot zware lichamelijke en mentale schade. Daarnaast, en dit is het grootste nadeel, kan een intuitief magiër bij regel enkel gebruik maken van de vier fysieke elementen: aarde, water, lucht en vuur. Slechts bij zeer hoge uitzondering hebben ze toegang tot de 4 abstracte elementen: licht, duisternis, chaos en orde.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)