rdfs:comment
| - Grom zwycięstwa niechaj zabrzmi! Dawnych dziejów piejcie pieśń: Biły chrobrze nasze dziady, Biją chrobrze syny ich. Cna zemsto pomścij zdradę, Rozwiń chorągwie, bunt! Nie wam burzyć nasze mury, Nasz żelazny ruski front! Pod tymiż my orłami, Te same mamy sztandary; Lach buntownik już przed nami, Popamięta ruskich imię. Gdzie wy? Gdzie wy? W szyku stańcie! Boju wzywa ruskich krzyk. Murem zwarci, grzmijcie chmurom, Piersi równać i bagnety. Nie ma wroga… jest Warszawa, Rozbiegaj się ruski stan! Słyszycie bracia? Sława! Surma już bije do ataku.
|
abstract
| - Grom zwycięstwa niechaj zabrzmi! Dawnych dziejów piejcie pieśń: Biły chrobrze nasze dziady, Biją chrobrze syny ich. Cna zemsto pomścij zdradę, Rozwiń chorągwie, bunt! Nie wam burzyć nasze mury, Nasz żelazny ruski front! Pod tymiż my orłami, Te same mamy sztandary; Lach buntownik już przed nami, Popamięta ruskich imię. Gdzie wy? Gdzie wy? W szyku stańcie! Boju wzywa ruskich krzyk. Murem zwarci, grzmijcie chmurom, Piersi równać i bagnety. Nie ma wroga… jest Warszawa, Rozbiegaj się ruski stan! Słyszycie bracia? Sława! Surma już bije do ataku. Z Bogiem!, już wybiła ta godzina, Godzina co czekaliśmy jej, Grzmią działa, a w oddali Ruś krzyczy: Borodino! Jak ogniste trąby, Wznoszą się i lecą, Nasze mściwe bomby Na kipiący buntem gród. Co nam wasze palisady! Nam nie trzeba nawet drabin! W płoty wbijem swe bagnety Po bagnetach wejdziem już! Śpi już w grobie Zabałkański, Tobie cześć, sam Stambuł drżał! Trud twój skończył Erewański, Na Warszawy piersi stanął. Erewański, kniaź Warszawy! Jeden okrzyk wyszedł z ust. O jak wiele ruskiej chwały W tych cudownych imionach! Za Araksem nasze krańce, Araratu cudny plen, I orły w Erewaniu, I Warszawy murów pył. Spór zakończon, wyrok zapadł! Buntu spadła głowa! I święta nasza sława, Sława ruska żywa! Spełniwszy swą powinność, Bracia zbierzcie się pod znaki! Głoście sławę jego tronu I pozdrówcie z nią Cara. W nim pokładać swą nadzieję: W czas pokoju w duszę leje Przykład czysty i płomienny; W czasie biedy naprzód sam! Po ojcach sławę poruczoną, Zapisze Cesarz nam, I ze swoimi synami Przekaże synom jej.
|