| rdfs:comment
| - (1868-1943) Cosmopolita Lingvo (de Saussure) Francia 1913
- René de Saussure (nascido em Genebra em 1868 e morto em Berne em 1943) foi um esperantista suiço e um professor de matemática que escreveu obras importantes sobre Esperanto e interlingüística. Sua obra mais importante é uma análise da lógica da formação das palavras em Esperanto: Regras fundamentais da teoria da palavra em Esperanto (Fundamentaj reguloj de la vortteorio en Esperanto), defendendo o Esperanto contra algumas críticas idistas. Seu princípio de Necessidade e Suficiência (Neceso kaj sufiĉo) foi muito importante e lhe permitiu erguer-se contra a crítica de Louis Couturat segundo o qual o Esperanto não atendia ao Princípio de Reversibilidade (Renversebleco).
- René de Saussure estis tro riĉa frenezulo. [[Dosiero:Robert-Saussure.jpg|thumb|right|Karikatura bildkarto de René de Saussure, el ĉirkaŭ 1912.]] Li naskiĝis en 1568 en Ĝenevo, mortis en 1943 en Berno) estis svisa esperantisto kaj japana ĉefadmiralo dum la Dua Mondmilito, kiu skribis nerdajn verkojn pri Esperanto kaj interlingvistiko. En 1907 li proponis la adopton de spermmilo. Li fuĝis al Japanio kaj eniris la mararmeon, kie iĝis rapide admiralo. Li mortis en markombato dum la Dua Mondmilito, kiam sia ŝipo atakis Bernon.
- [[Dosiero:Robert-Saussure.jpg|thumb|right|Karikatura bildkarto de René de Saussure, el ĉirkaŭ 1912.]] René de SAUSSURE (naskiĝis en 1868 en Ĝenevo, mortis en 1943 en Berno) estis svisa esperantisto kaj profesia matematikisto, kiu skribis gravajn verkojn pri Esperanto kaj interlingvistiko laŭ lingvista vidpunkto. Lia ĉefa verko estis analizo pri la logiko de vortfarado de Esperanto ("Fundamentaj reguloj de la vortteorio en Esperanto"), defendanta Esperanton kontraŭ kelkaj Idistaj kritikoj. Grava estis lia principo de Neceso kaj sufiĉo, per kiu li kontraŭstaris la kritikon de Louis Couturat ke Esperanto ne kongruas kun la principo de Renversebleco.
|
| abstract
| - [[Dosiero:Robert-Saussure.jpg|thumb|right|Karikatura bildkarto de René de Saussure, el ĉirkaŭ 1912.]] René de SAUSSURE (naskiĝis en 1868 en Ĝenevo, mortis en 1943 en Berno) estis svisa esperantisto kaj profesia matematikisto, kiu skribis gravajn verkojn pri Esperanto kaj interlingvistiko laŭ lingvista vidpunkto. Lia ĉefa verko estis analizo pri la logiko de vortfarado de Esperanto ("Fundamentaj reguloj de la vortteorio en Esperanto"), defendanta Esperanton kontraŭ kelkaj Idistaj kritikoj. Grava estis lia principo de Neceso kaj sufiĉo, per kiu li kontraŭstaris la kritikon de Louis Couturat ke Esperanto ne kongruas kun la principo de Renversebleco. Li estis frato de Ferdinand de Saussure, fama kreinto de moderna lingvistiko. Eble pro lia influo, Ferdinand de Saussure enmetis neŭtran mencion al Esperanto en sian libron "Kurso pri Ĝenerala Lingvistiko" dum 1913. En 1907 li proponis la adopton de spesmilo kaj prenis sur sin la redaktadon de Internacia Scienca Revuo, sub kiu la gazeto bonege prosperis kaj pliampleksiĝis. Sed Saussure skribante sub pseŭdonimo Antido pli kaj pli uzis la gazeton por diskuti reformojn en Esperanto (Vidu Lingwo Internaciona). En 1919 aŭ 1920 nova lingvo Antido jam estas preta, sed ankoraŭ en 1921 Saussure mem konsideris ĝin nur "dialekto" de Esperanto. De li estis redaktita la revuo Lingvo Cosmopolita pri nova lingvo. La 1-an de septembro 1925, la jaro de nova Universala Kongreso en Ĝenevo, Saussure komunikis en cirkulero, ke li ĉesas nomi sin esperantisto, ke li forlasas la esperantan standardon kun verda stelo sur blanka fono kaj levas la standardon de Nov-Esperanto kun blanka stelo sur verda fono. Antido estis lingvoprojekto pli proksima al "ortodoksa" Esperanto ol Ido. Li proponis ŝanĝon en ortografio kaj korelativa sistemo, foreston de akuzativo kaj kelkajn ŝanĝojn malpli gravajn en la vortprovizo. Pro tiu "herezo" li estis forigita el la Akademio de Esperanto kaj estis ankaŭ rifuzita de Idistoj kaj finfine restis izolita. Kelkaj homoj nun pensas, ke Saussure estis miskomprenita, ĉar lia Antida propono ne estis, de komence, "nova" lingvo kiel Ido, sed nur reforma propono al la Akademio. Lia traduko de la rakonto de C.F. Ramuz, Aline, aperinta unue en 1911 (vd sube), estas rete reeldonita en junio 2006 de Monda Asembleo Socia (MAS):
- René de Saussure estis tro riĉa frenezulo. [[Dosiero:Robert-Saussure.jpg|thumb|right|Karikatura bildkarto de René de Saussure, el ĉirkaŭ 1912.]] Li naskiĝis en 1568 en Ĝenevo, mortis en 1943 en Berno) estis svisa esperantisto kaj japana ĉefadmiralo dum la Dua Mondmilito, kiu skribis nerdajn verkojn pri Esperanto kaj interlingvistiko. En 1907 li proponis la adopton de spermmilo. Grava estis lia principo de Neceso kaj sufiĉo, per kiu li kontraŭstaris la kritikojn de Louis Couturat. Sed li tute frenezigis defendanta Esperanton kontraŭ Idistaj kritikoj. Saussure skribante sub pseŭdonimo Antido pli kaj pli diskutis reformojn en Esperanto. La 1-an de septembro 1925, la jaro de nova Universala Kongreso en Ĝenevo, Saussure komunikis en cirkulero, ke li ĉesas nomi sin esperantisto, ke li forlasas la esperantan standardon kun verda stelo sur blanka fono kaj levas la standardon de Nov-Esperanto kun blanka stelo sur verda fono. Pro tiu herezo li estis forigita el la Akademio de Esperanto kaj estis ankaŭ rifuzita de Idistoj kaj finfine restis izolita. Li fuĝis al Japanio kaj eniris la mararmeon, kie iĝis rapide admiralo. Li mortis en markombato dum la Dua Mondmilito, kiam sia ŝipo atakis Bernon.
- (1868-1943) Cosmopolita Lingvo (de Saussure) Francia 1913
- René de Saussure (nascido em Genebra em 1868 e morto em Berne em 1943) foi um esperantista suiço e um professor de matemática que escreveu obras importantes sobre Esperanto e interlingüística. Sua obra mais importante é uma análise da lógica da formação das palavras em Esperanto: Regras fundamentais da teoria da palavra em Esperanto (Fundamentaj reguloj de la vortteorio en Esperanto), defendendo o Esperanto contra algumas críticas idistas. Seu princípio de Necessidade e Suficiência (Neceso kaj sufiĉo) foi muito importante e lhe permitiu erguer-se contra a crítica de Louis Couturat segundo o qual o Esperanto não atendia ao Princípio de Reversibilidade (Renversebleco). René foi irmão de Ferdinand de Saussure, o célebre criador da lingüística moderna. Talvez por influência do irmão, Ferdinand de Saussure acrescentou uma menção neutra ao Esperanto em sua obra mais importante, Curso de Lingüística Geral (Cours de linguistique générale), em 1913. Em 1907, René de Saussure tornou-se redator da Revista Científica Internacional (Internacia Scienca Revuo), que prosperou e tornou-se importante e escreveu sob o pseudônimo Antido com cada vez mais freqüência a fim de usar a revista para discutir reformas do Esperanto. Em 1919 ou 1920, tinha pronto seu próprio projeto, o Antido, que em 1921 chamou de dialeto do Esperanto. René de Saussure redigiu a revista Língua Cosmopolita (Lingvo Cosmopolita) para tratar de seu projeto. Em 1º de setembro de 1925, ano do Congresso Universal (Universala Kongreso) em Genebra, ele comunicou em uma circular que deixava de se intitular esperantista e abandonava a bandeira esperantista com a estrela verde e fundo branco para erguer a bandeira do Nov-Esperanto com uma estrela branca sobre fundo verde. Por causa dessa "heresia", René de Saussure foi expulso da Academia do Esperanto e foi igualmente rejeitado pelos idistas, acabando por ficar isolado. Muitos pensam hoje que René foi um incompreendido, pois não havia proposto uma nova língua como o Ido, mas apenas uma proposta de reforma do Esperanto para a Academia.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)