| Zawartość
| - thumb|left|190px|Okładka 163. THE Speed Phantom 2 (Denial by Pride, Contradiction by Power)
Byakuya z niepokojem zastanawia się, co się przed chwilą wydarzyło. Kiedy ostrza Senbonzakury zaatakowały Ichigo, ten z niesamowitą szybkością zniknął, by pojawić się przed nim i przyłożyć mu miecz do gardła, podczas gdy ten nawet nie zareagował. Kuchiki pyta przeciwnika, dlaczego nie dokończył dzieła, lecz odsunął się, jakby go lekceważył. Nie słysząc odpowiedzi, dodaje, że zbytnia pewność siebie może kosztować chłopaka zwycięstwo, a technika, której użył, nie przypomina Bankai. Tłumaczy, iż zwykły człowiek nigdy nie mógłby go opanować, a Bankai nie może być tak małe i niepozorne. Zapewnia też, że cud nie powtórzy się dwa razy, a niebawem Kurosaki pożałuje, iż nie wykorzystał okazji a zabicie go. Po tych słowach ostrza ponownie nacierają na Ichigo. Ten jednak z dużą prędkością unika ataków, pojawiając się raz w jednym miejscu, a zaraz gdzie indziej. Udaje mu się stanąć przed Byakuyą, lecz ostrza przysłaniają kapitana, nim Kurosaki zdążył zadać cios. Z niedowierzaniem Kuchiki spostrzega, że jego płatki nie są w stanie nadążyć za ogromną szybkością Ryoka. Samemu również nie może dostrzec chłopaka, co niebagatelnie go dziwi. Gdy Ichigo mówi, że może poruszać się jeszcze szybciej, Byakuya unosi dłonie, by sterować ostrzami, przez co stają się one dwa razy szybsze. Kiedy wydawało się, że płatki wreszcie dosięgły chłopaka, ten z przerażającą szybkością pozbył się ich, niszcząc je mieczem. Nie dając temu wiary, kapitan spogląda na wyczyn chłopaka, gdy ten pojawia się za nim, powtarzając cud, który miał się już nie przydarzyć. Naciera na kapitana mieczem, a ten łapie go, boleśnie okaleczając rękę. Krzyczy, iż zrozumiał już, że Bankai chłopaka polega na niesamowitej szybkości i zobowiązuję się, że w takim razie zniszczy ją bezpowrotnie.
- thumb|left|190px|Okładka 160. Battle On Guillotine Hill
Nad Ikkaku i Ibą przelatuje błyskawica, co Madarame komentuje, iż dobrze się stało, że nie uniósł miecza, bo wtedy na pewno by w niego uderzyła. Kiedy od Tetsuzaemona słyszy, iż jego podstawowa wiedza z zakresu Kidō – bo tym ów błyskawica właśnie była- wcale się nie zmieniła, łapiąc butelkę z alkoholem, wymiguje się, ponieważ nigdy nie miał serca do Kidō. Mówi, że nie wszyscy muszą być tak wszechstronnie utalentowani jak Iba, a ten odpiera, iż po prostu by zostać wicekapitanem wziął się za ciężką pracę i trening. Kiedy Ikkaku podejrzewa, że w gruncie rzeczy Iba zrobił to dla matki, oczerniany zmienia temat, bo skończył się im napój. Madarame krzyczy, że nie skończył się, ale Iba zwyczajnie i samolubnie go wypił. Nie mając zajęcia, przechodzą do drugiej części walki. Losują pozycje, a wtedy wyczuwają Reiatsu kapitana Kuchiki i kogoś nowego. Madarame rozpoznaje Ichigo, a kiedy Tetsuzaemon mówi, iż walka z kimś tak silnym, jak ten Ryoka musi być świetną rozrywką, wyczuwa, że wicekapitan 7. Oddziału w środku nadal jest członkiem 11. Oddziału. Po chwili rozpoczynają walkę, ustalając, że przegrany leci po nową butelkę.
Na wzgórzu, Ichigo konfrontuje się z Byakuyą. Kuchiki chwali przeciwnika, widząc, że opanował już Shunpo, a Kurosaki prowokuje go, by użył Bankai. Ichigo pewnie mówi o swoim zwycięstwie, zamierzając ukarać Byakuyę za chęć zabicia własnej siostry. Chłopak kontynuuje, że nie pozwoli, by Rukia ponownie usłyszała takie słowa od brata i zamierza zmusić go do przeproszenia dziewczyny. Byakuya beznamiętnie nazywa to wszystko marną prowokacją i używa swojego Shikai. Ku jego zdziwieniu, ostrza nikną w nagłym wybuchu światła.
- thumb|left|190px|Okładka 161. Scratch the Sky
Strużka krwi spływa po ręce Byakuyi, lecz poza tym nie odnosi on większych obrażeń po niespodziewanym ataku Kurosakiego. Patrząc na rozdzieloną siłą cięcia ziemię, pyta, czy światło, które przed chwilą widzieli, jest jakąś umiejętnością miecza chłopaka. Ichigo odpowiada, że w chwili wykonywania ataku, jego Zangetsu pochłania Reiatsu, by skoncentrować je na ostrzu, a następnie wypuścić do przodu jako wzmocnienie i przedłużenie miecza. Dodaje, że do dziś ani razu nie udało mu się wycelować w kogoś tą techniką i nie rozumie jak w ogóle może jej używać. Wspomina jednak słowa Urahary, który powiedział, że jedyną rzeczą, której może go nauczyć, jest determinacja, co chłopak zrozumiał dopiero podczas walki ze swoim Zanpakutō.
W retrospekcji, Ichigo wraca do walki z Zangetsu – jedyną osobą, która mogła nauczyć go władania jego mieczem. Podczas ciężkiego treningu, Zangetsu pochwalił go, widząc, że jest już w stanie używać tej techniki z własnej woli. Wyjawił, iż jej moc w dużym stopniu zależy od znajomości jej nazwy. Każąc ją zapamiętać, zdradził, że jest to Getsuga Tenshō.
Powtarzając tę nazwę Byakuyi, Ichigo jeszcze raz nakazuje mu użyć Bankai, przysięgając, że pokona go mimo wszystko. Ten, nazywając technikę chłopaka arogancką i patetyczną, zgadza się użyć najsilniejszej formy swego miecza. Wysoko unosząc Zanpakutō , układa je pionowo ostrzem ku ziemi, a następnie wypuszcza z dłoni. Gdy za jego plecami wyrastają rzędy ogromnych mieczy, Kuchiki wypowiada nazwę swego Bankai – Senbonzakura Kageyoshi. Wtedy wszystkie ostrza rozpraszają się i nacierają na Kurosakiego. Chłopak uskakuje przed nawałnicą ostrzy, a z powietrza atakuje Byakuyę Getsugą Tenshō. Cięcie zostaje odparte przez ścianę z tysięcy ostrzy, a kolejne zaskakują Ichigo od tyłu swoją ilością i siłą, przygniatając go do ziemi. Kuchiki tłumaczy, iż prawdziwa moc Senbonzakury polega na tworzeniu milionów ostrzy otaczających przeciwnika ze wszystkich stron, co czyni ten atak idealnym i pozbawionym martwych punktów. Kiedy mimo ran Kurosaki dźwiga się z ziemi, mówi, że przeliczył się, sądząc, iż wystarczy Shikai, by rozprawić się z Kuchikim. Byuakuya upomina go, ponieważ ktoś mógłby wywnioskować, że chłopak opanował Bankai, a wtedy z szerokim uśmiechem Ichigo stwierdza, że zdaje sobie sprawę z tego, co powiedział.
- thumb|left|190px|Okładka 166. Black & White 2
Na pytanie Byakuyi o tożsamość, Hollow wyjawia, że nie ma imienia. Głęboko tnie Kuchiki, zanosząc się przy tym śmiechem. Gdy kapitan mocno krwawi, Hollow deklaruje Ichigo, iż pokaże mu jak używać Bankai, ponieważ z chłopaka nie ma żadnego pożytku. Wysyła w stronę przeciwnika czarną Getsugę Tenshō, co jeszcze mocniej dziwi Byakuyę. Po chwili pojawia się za nim, atakując go po raz kolejny. Kiedy stają naprzeciw siebie – osłabiony kapitan i uśmiechnięty potwór – Byakuya rozpoznaje Hollowa po Reiatsu i masce.
Gdy ten nie chce wyjawiać tożsamości osobie, która zaraz zginie, prawdziwy Ichigo przejmuje kontrolę. Mimo krzyków demonicznej części, z wysiłkiem zrywa z twarzy maskę na oczach zdumionego Kuchiki. Po chwili staje przed nim i proponuje dalszą walkę, a Byakuya rozumie, że nie robił tego z własnej woli. Kapitan mówi, iż nie będzie wnikał w to, co zaszło, ale dobrze wie, że im obojgu nie pozostało już wiele siły, wobec czego kolejne ciosy wyłonią zwycięzcę. Ichigo ponownie pyta o przyczynę, dla której brat nie ratował Rukii, a Byakuya mówi, iż odpowie, jeśli chłopak zdoła wygrać.
Po tych słowach, Byakuya używa Shūkei: Hakuteiken, po czym wokół niego pojawia się para białych skrzydeł uformowanych z energii duchowej, a miecz zamienia się w białą katanę. Pełen podziwu Ichigo, stwierdza, że sam, prócz Getsugi Tenshō, nie posiada takich technik, więc jedynym co może zrobić, jest skumulowanie całej swojej mocy. Wykrzesawszy resztki sił, mężczyźni przechodzą do ostatniego aktu walki.
- thumb|left|190px|Okładka 162. Black Moon Rising
Mimo ran i krwi spływającej po stroju, Ichigo staje na nogach, by pokazać niedowierzającemu Byakuyi swoje Bankai. Uśmiecha się, widząc napięcie na twarzy kapitana, a kiedy unosi swój miecz, ziemia wokół niego zaczyna pękać. Kuchiki jest zszokowany, nie mogąc zrozumieć, jak zwykły człowiek zdołał opanować najpotężniejszą technikę Shinigami zarezerwowaną wyłącznie dla elity, dla tych, którzy dzięki temu na zawsze zapisali swe imię w historii Soul Society. Zastanawia się nad niecodziennym Reiatsu chłopaka, gdy ten z głośnym krzykiem, trzymając Zanpakutō w obu dłoniach przed sobą, aktywuje swoje Bankai. Raptem, Kurosaki zostaje zasłonięty przez opary wybuchu, a Byakuya z oczekiwaniem wpatruje się w dym. Kiedy ten się rozwiewa, oczom kapitana ukazuje się Ichigo ze zmienionym wyglądem. Ubrany jest w czarny postrzępiony płaszcz z czerwoną podszewką, a jego katana zmniejsza się, przybierając postać długiego miecza z czarnym ostrzem oraz krótkim łańcuchem przy końcu. Z rosnącym osłupieniem, Kuchiki mierzy wzrokiem Bankai chłopaka, gdy ten wyjawia jego nazwę – Tensa Zangetsu. Kapitan 6. Oddziału nie daje wiary w to, że taki mały i niepozorny miecz może być czyimś Bankai. Widząc, iż najwyraźniej Ryoka czerpie radość z drwienia z symboli Shinigami, obiecuje dać mu nauczkę. Wtedy, nim ten zdążył wykonać choćby jeden ruch, Ichigo przystawia miecz do gardła Byakuyi. Mówi, że jeśli jego duma ma coś wspólnego z zabiciem Rukii, to zamierza ją zdeptać i właśnie po to opanował Bankai.
- thumb|left|190px|Okładka 165. The Dark Side of Universe 2
Byakuya i Ichigo wymieniają kolejne ciosy. Raz po raz ich miecze uderzają o siebie, jednak żaden nie przytłacza przeciwnika. Ichigo zauważa, że prędkość Kuchiki wzrosła po ukazaniu prawdziwej postaci Bankai, jednak wie, iż sam również może jeszcze przyspieszyć. Wtedy czubek miecza kapitana pojawia się tuż przy jego oczach, jednak cudem udaje mu się uniknąć śmierci poprzez odchylenie się, przez co ostrze rozcina zaledwie jego policzek. Gdy kapitan pojawia się za nim, sparuje cios, lecz słyszy, że jego ruchy stały się wolniejsze. Gdy chłopak odcina się, mówiąc, że dla niego miecz kapitana wygląda jakby stał w miejscu, z otaczającej ich ściany mieczy Byakuya przywołuje jeden z nich, który natychmiast wbija się w stopę Kurosakiego, uniemożliwiając mu ucieczkę. Przykładając palec do piersi Ichigo, Kuchiki używa Byakurai. Błyskawica z ogromną siłą na wylot przeszywa chłopaka, który krwawiąc, usiłuje ustać na nogach. Byakuya bez emocji stwierdza, że to koniec walki, a Kurosaki, mimo chęci, nie może się ruszyć. Kapitan zaprzecza, jakoby to jego prędkość wzrosła – to ciosy chłopaka stały się wolniejsze. Chwali przeciwnika, mówiąc, iż walczył dzielnie i udało mu się pokonać silnych Shinigami, w tym kapitanów i wicekapitanów. Gdy mówi, że choć duch walki wciąż się tli, ciało nie może już walczyć, ponieważ Ichigo dotarł do granic możliwości, w jego słowach ani oczach nie widać zła czy satysfakcji. Unosi jednak miecz, gotów zadać ostateczny cios, na trwającym w bezruchu Kurosakim. Pomimo kierowanych do siebie słów motywacji, wiedząc, że jeśli teraz zginie, jego wysiłek pójdzie na marne, Ichigo nie jest w stanie nic zrobić. Wtem, w jego głowie rozlega się śmiech. Byakuya jest zszokowany, gdy jego miecz zostaje zatrzymany w ostatnim momencie. Kontrolę nad Kurosakim przejmuje Hollow.
- thumb|left|190px|Okładka 168. Behind Me, Behind You
Hitsugaya dotyka krwi zamordowanego członka Central 46, stwierdzając, że rzezi dokonano już jakiś czas temu. Przypomina sobie, jak po pokonaniu Renjiego przez najeźdźcę, komnata została odizolowana i zamknięta. Uświadamia też sobie, iż trzynaście barier było zamkniętych, kiedy wchodził przez nie siłą. Wobec tego, kapitan dedukuje, że wszystkie rozkazy, które otrzymywali po zamknięciu, były fałszywe. Tōshirō podejrzewa kapitana Ichimaru, lecz nie wierzy, iż zdołałby dokonać tego w pojedynkę. Wtem, rozlega się nowy głos - głos Kiry Izuru stojącego przy wyjściu. Gdy ten zaczyna uciekać, Hitsugaya i Rangiku ruszają w pościg. W biegu Kira odpowiada, że on został wpuszczony do środka niedługo przed przybyciem kapitana Hitsugayi, a osobiście radziłby mu zająć się pilnowaniem Hinamori. Wiedząc, że zostawił Momo bezpieczną, ustawiając przed nią Kyōmon, kapitan 10. Oddziału jest zszokowany słowami wicekapitana. Ten przypomina, że ową barierę bardzo łatwo zniszczyć od środka, a kto zrobiłby to lepiej, niż biegle posługująca się Kidō Hinamori. Wyjawia, iż z wyciszonym Reiatsu, Hinamori cały czas podążała za Hitsugayą. Po tych słowach, Toshiro pozostawia Kirę Matsumoto, a samemu zawraca, mając nadzieję, że nie jest jeszcze za późno.
Gdy Rangiku pyta, dlaczego Kira nie ucieka, ten odpowiada, że jego zadanie polega na zatrzymaniu Matsumoto. Nie odpowiada na dalsze pytania kobiety, a dobywając Zanpakutō, mówi, że nie ma sensu odpowiadać komuś, kto zaraz zginie. Kiedy Matsumoto zadziwia się słowami kolegi, ten uwalnia swoje Shikai.
Hitsugaya w locie wyrzuca sobie swoje zaniedbanie. W tym samym czasie, Hinamori wchodzi do środka Central 46, dostrzegając zamordowanych członków. Nie rozumiejąc, co się stało, gdy podglądała spotkanie Kiry i Tōshirō, jest rozbita w poszukiwaniu mordercy kapitana Aizena. Wtedy za jej plecami pojawia się Gin Ichimaru.
- thumb|left|190px|Okładka 167. Death Chamber
Po zderzeniu mocy kapitana i nachodźcy, wokół wzgórza rozchodzi się niesamowita energia, którą zauważają Shinigami w Seireitei.
Wymieniwszy ostatni cios, przeciwnicy oddaleni od siebie, stoją ustawieni do siebie plecami. Dotkliwa rana Ichigo eksploduje krwią, a mimo to chłopak usiłuje ustać na nogach. Opiera się na wbitym w ziemię mieczu, wiedząc, że nie może teraz upaść. Również rana Byakuyi ocieka krwią, a jego stopy lekko osuwają się do przodu. Kapitan spogląda na swoją dłoń, na której znajdują się ostrza z przeciętej przez Zanpakutō Ichigo formy Shūkei: Hakuteiken. Zaciskając je w pięści, przypomina pytanie, na które miał odpowiedzieć. Mówi, że nie pomógł siostrze, ponieważ Ci, którzy łamią zasady, powinni zostać ukarani według panujących w Soul Society zasad. Gdy Kurosaki buntuje się przeciw takiej odpowiedzi, Byakuya dodaje, iż nigdy nie czuł czegoś takiego jak emocje, a skoro ród Kuchiki jest jednym z czterech najwyższych klanów, kto, jak nie oni mają stanowić wzór i przestrzegać zasad. Kiedy Ichigo stawia się na jego miejscu, deklarując, że on zrobiłby wszystko, by walczyć z zasadami, Byakuya dostrzega w nim ogromne podobieństwo do Kaiena. Rozpoznając łączący Shibę i Kurosakiego upór, odwraca się i mówi, że jego miecz został przez ów upór zniszczony. Odchodząc, obiecuje nie ścigać już Rukii i przekazuje zwycięstwo w tej walce chłopakowi.
Nie mogąc uwierzyć w swe szczęście, Ichigo zamienia niedowierzanie na głośny okrzyk radości. Donośnie obwieszcza swoje zwycięstwo całemu wzgórzu, mimo że ledwie trzyma się na nogach. Nagle zostaje powalony przez Orihime, a po chwili wokół chłopaka gromadzą się jego przyjaciele, którzy dotąd czekali na skraju wzgórza. Choć zabandażowani, przy Ichigo stanowią okazy zdrowia. Ze wzruszeniem Inoue przeprasza, że nie mogła ochronić Kurosakiego.
W tym samym czasie, Rangiku i kapitan Hitsugaya przybywają do Central 46, a ich oczom ukazuje się mrożący krew w żyłach widok. Przerażeni spoglądają na wymordowanych i zakrwawionych członków unicestwionej Najwyższej Komnaty Czterdziestu Sześciu.
- thumb|left|190px|Okładka ''159. LONG WAY TO SAY GOODBYE
Po ataku Shunkō Yoruichi powstaje gigantyczny krater. Wystają z niego tylko dwie "wysepki"; jedna, na której stoi użytkowniczka, oraz druga, na której znajduje się Suì-Fēng. Shihōin pyta dawną uczennicę, dlaczego według niej nigdy nie pokazała jej tej techniki. Kapitan 2. Oddziału nie odpowiada: w dalszym ciągu nie może uwierzyć w to, co wydarzyło się przed chwilą.
Yoruichi mówi, iż nie pokazała Suì-Fēng Shunkō, gdyż ta technika jest zdecydowanie zbyt niebezpieczna. Jej dawna uczennica zarzuca kłamstwo Yoruichi, wyskakując ku niej z przygotowanym Suzumebachi. Shihōin bez trudu chwyta Suì-Fēng za rękę, na której umieszczony był jej Zanpakutō. Nakazuje przeciwniczce przestać, ponieważ nie jest gotowa do używania tej techniki.
Suì-Fēng zaczyna wykrzykiwać, że taki rozwój spraw jest niemożliwy, ponieważ ostatnie sto lat dało Yoruichi słabość, a jej siłę. Atakując Hakudą, Suì-Fēng pyta, dlaczego mimo wszystko Shihōin jest lepsza od niej.
Suì-Fēng cofa się we wspomnieniach ponad 100 lat wstecz. Po raz pierwszy zobaczyła Yoruichi, kiedy była przeprowadzana przez most. Mężczyzna stojący obok małej Suì-Fēng, zwracając się do niej "Shaolin", mówi, że w przyszłości zostanie sługą Yoruichi, księżniczki rodu płatnerzy Shihōin, a w razie konieczności odda za nią życie. Dla małej dziewczynki ten moment był niczym spotkanie z bogiem.
Shaolin urodziła się w dziewiątym pokoleniu rodu Fēng. Jako ostatnia z szóstki rodzeństwa wstąpiła do Onmitsukidō. Gdy to się stało, Shaolin porzuciła swoje imię na rzecz tego, które dawniej nosiła jej prababcia - Suì-Fēng. Spośród jej pięciu starszych braci, dwóch zginęło w pierwszej misji, dwóch w kolejnej. Ostatni zginął na szóstej misji. Chociaż młoda Suì-Fēng czuła ból i smutek po stracie rodzeństwa, silniejsze od nich okazały się wstyd i zażenowanie ich nieudolnością.
W tym czasie na czele Onmitsukidō stanęła właśnie Yoruichi Shihōin. Widziana przez Suì-Fēng jako bóstwo, Yoruichi miała wszystko, czego ona tak bardzo pragnęła. Z czasem podziw zmienił się w uwielbienie.
Siedem lat później Suì-Fēng została przydzielona do straży przybocznej dowódcy, będącej pod jej bezpośrednią jurysdykcją. Podczas jednego z meldunków Suì-Fēng zwraca się do Yoruichi "Wasza Wysokość". Shihōin nakazuje jej dać sobie spokój z tytułowaniem i zwracać się do niej po imieniu. Dziewczyna, uważając to za zbytnią śmiałość, wyprosiła możliwość zwracania się do Yoruichi na "pani".
Wspólny czas spędzony z Yoruichi sprawił, że Suì-Fēng zaczęła wielbić ją jeszcze bardziej. Sielanka trwała do momentu, aż pewnego dnia Suì-Fēng nie zastała swej pani w jej sali. Kolejnego dnia został wydany dekret, wedle którego została ona oskarżona o pomoc w ucieczce bandyty, Kisuke Urahary. W związku z powyższym została ona pozbawiona wszystkich swoich tytułów.
Suì-Fēng nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała. Osoba, którą wielbiła jak boga, okazała się zwykłym przestępcą, dopuściła się jawnej zdrady.
Powracamy do walki Suì-Fēng i Shihōin. Nadal atakując, obecna kapitan 2. Oddziału popada w istny szał: wykrzykuje, jak bardzo Yoruichi zawiodła jej zaufanie, zdeptała cały szacunek. Ostatecznie dochodzi do sytuacji, w której mentorka zatrzymuje pięść przed twarzą dawnej poddanej. Suì-Fēng zaciska zęby, składa ręce w pięści, po czym, płacząc, klęka i pyta, dlaczego Yoruichi nie zabrała jej wtedy ze sobą.
Walka dobiega końca.
- thumb|left|190px|Okładka 164. The One Who Changed the World
Sado, Orihime, Uryū, Ganju i Aramaki wbiegają na szczyt wzgórza. Mimo, że nie widzą nic przez rozciągające się przed nimi drzewa, Inoue wyczuwa Reiatsu walczącego Ichigo. Chad zastanawia się, co dzieje się z Rukią, która powinna być już na szafocie, gdy siedząca na drzewie Yachiru informuje ich, że dziewczyna zdołała uciec. Kiedy Yasutora nie rozumie, co w takim razie nadal na wzgórzu robi Kurosaki, Ishida tłumaczy, iż aby naprawdę uratować Rukię, musi pozbawić woli walki wszystkich, którzy pragną jej śmierci. Gdy Aramaki wtrąca się, nie pojmując, dlaczego ryzykują życie dla zwykłej koleżanki, przyjaciele zgodnie tłumaczą, że Rukia jest kimś, kto całkowicie odmienił świat Ichigo.
Po ataku Ichigo, dłoń Byakuyi ocieka krwią. Kiedy płatki Senbonzakury unoszą się w górę, kapitan Kuchiki ukazuje przeciwnikowi prawdziwą formę swojego Zanpakutō - Senkei. Miecze układają się wtedy rzędami, tworząc pole walki przypominające kopułę. Byakuya uspokaja Ichigo, mówiąc, że żadne z ostrzy na niego nie uderzy. Przywołując do ręki jeden z otaczających ich licznych mieczy, wyjawia, iż tę formę ukazuje tylko tym, których poprzysiągł zabić własnoręcznie, a chłopak jest drugą osobą, która ją widzi. Wyciągając przed siebie ostrza, przeciwnicy ponownie przystępują do walki.
Na przyjaciół uderza fala Reiatsu walczących, lecz kiedy Uryū proponuje, by się odsunęli, Inoue nie zgadza się, chcąc tam pozostać. Dziewczyna wie, że tylko przeszkadzałaby w walce, więc mocno zaciskając pięści, zamierza czekać. Widząc, że Orihime modli się o zwycięstwo przyjaciela, Uryū w myślach również nakazuje Kurosakiemu by przeżył, ponieważ inaczej mu nie wybaczy.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)