Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Niewiadome drga nam w duszy, W sercach tli nadziei żar, Świszczy, mrąc śród świata głuszy, Niestworzonych światów czar. Harde waszych słów pioruny, Lecz skazaniśmy na zgon, Jako wczesne zbyt zwiastuny, Wczesny zbyt wiosenny plon. Pogrzebionych zmartwychwstanie I — śród głuchej nocnej ćmy — Krzyk koguta na zaranie, Chłód jutrzenny — oto my! My — pokusa dla niesytych, My — urągań ludzkich cel, Skra w popiele w gruz pobitych Ofiarniczych zgasłych stel. Myśmy most ponad bezdenie, Dzieci mroku żądne słońc, Jaśń ujrzymy — i jak cienie Zginiem w blaskach, gasnąc, mrąc...
|
dcterms:subject
| |
dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
Autor
| |
abstract
| - Niewiadome drga nam w duszy, W sercach tli nadziei żar, Świszczy, mrąc śród świata głuszy, Niestworzonych światów czar. Harde waszych słów pioruny, Lecz skazaniśmy na zgon, Jako wczesne zbyt zwiastuny, Wczesny zbyt wiosenny plon. Pogrzebionych zmartwychwstanie I — śród głuchej nocnej ćmy — Krzyk koguta na zaranie, Chłód jutrzenny — oto my! My — pokusa dla niesytych, My — urągań ludzkich cel, Skra w popiele w gruz pobitych Ofiarniczych zgasłych stel. Myśmy most ponad bezdenie, Dzieci mroku żądne słońc, Jaśń ujrzymy — i jak cienie Zginiem w blaskach, gasnąc, mrąc... Image:PD-icon.svg Public domain
|