rdfs:comment
| - I z wami, którzy w życiu ciężkim trudzie Orzecie ziemi naszej zagon twardy, Czystego serca i uczynków ludzie, W których duch mieszka na podłość za hardy, Wy, co grodzicie się murem pogardy Od tego, co jest pełzania zakałem; W żadnego błota niestarzani brudzie, Którym Bóg za to da dziś sen o cudzie: Ukaże niebo z jego blaskiem całym, Z wami się łamię dziś opłatkiem białym. Image:PD-icon.svg Public domain
|
abstract
| - I z wami, którzy w życiu ciężkim trudzie Orzecie ziemi naszej zagon twardy, Czystego serca i uczynków ludzie, W których duch mieszka na podłość za hardy, Wy, co grodzicie się murem pogardy Od tego, co jest pełzania zakałem; W żadnego błota niestarzani brudzie, Którym Bóg za to da dziś sen o cudzie: Ukaże niebo z jego blaskiem całym, Z wami się łamię dziś opłatkiem białym. Z wszystkimi, których nieskalane dłonie, Z wszystkimi, których postacie niezgięte, Przez to, co kocha w własnem mojem łonie, I w każdej ludzkiej piersi jest mi święte, Dla Chrystusowej gwiazdy, co dziś płonie, Dla Boga, który w ludzkości się rodzi, Gdy duchy ludzkie idą wniebowzięte, Dla tego, co nam w nędz i trosk powodzi Zostaje jasnem, czystem i wspaniałem, Łamię się z wami dziś opłatkiem białym. Image:PD-icon.svg Public domain
|