| Zawartość
| - dbkwik:resource/lRBXwLiOXR2cBkuy_oxHwA==
- dbkwik:resource/u0o6toYFBezMQ4mt0yFmRw==
- thumb|left|190px|Okładka 171. end of hypnosis3 (the Blue Fog)
Hitsugaya upada na podłogę, nieprzytomny, a Aizen jak gdyby nigdy nic stwierdza, że oszronione ściany to piękny widok. Gdy już miał, razem z Ginem, iść dalej, do Seijōtōkyorin trafia kapitan Unohana, razem ze swoją wicekapitan Isane Kotetsu. Unohana wita Aizena, jako kapitana, po czym poprawia się, zwracając się do niego: "oskarżony o zdradę stanu, Sōsuke Aizenie". Były kapitan 5. Oddziału mówi, że oczekiwał Retsu i że podejrzewał, że jeśli się zjawi, to stanie się to niebawem. Dodaje też, ze pewnie Unohana od razu wiedziała, gdzie go szukać. Kobieta stwierdza, że w całym Seiretei jest tylko jedno miejsce, gdzie nikt obcy nie ma wstępu i jest to właśnie Seijōtōkyorin. Więc skoro Aizen zadał sobie tyle trudu i wysiłku, aby sporządzić kukłę, imitującą jego ciało, to musiało mu bardzo zależeć, aby nikt nie wiedział, co robi. Poza tym tylko w tym miejscu mógł się ukryć, na czym mu zależało. Aizen gratuluje kapitan trafnej dedukcji, po czym wytyka dwa błędy w jej rozumowaniu: nie przybył tu, aby się ukryć, a jego "ciało" to nie była kukła. W tym momencie pojawia się w jego ręku idealna kopia jego ciała. Zaskoczone Isane i Retsu zastanawiają się, kiedy Aizen zdążył wziąć go tak, by tego nie zauważyły, na co Aizen odpowiada, że cały czas miał to ciało w ręce, ale dopiero teraz pozwolił im go ujrzeć, następnie zaś używa swojego Shikai: Kyōka Suigetsu, a w jego ręku, zamiast ciała pojawia się miecz. Sōsuke wyjaśnia, ze to właśnie jego Zanpakutō, które włada mocą absolutnej hipnozy. Isane, zaskoczona wypomina Aizenowi, ze mówił, ze jego moc polega na zniekształcaniu obrazu, widzianego przez wroga, za pomocą kropel wody, przez co przeciwnicy zaczynają walczyć ze sobą nawzajem. Przypomina również, że specjalnie zebrał wszystkich wicekapitanów, aby im pokazać moc swojego Zanpakutō. Unohana stwierdza, że to musiała być ceremonia, inicjująca jego iluzję, co Aizen potwierdza, dodając, że jego katana potrafi oszukać wszystkie zmysły, ale warunkiem użycia na kimś tej mocy jest konieczność obejrzenia przez taką osobę uwolnienia Shikai. Każdy, kto chociaż raz widział to uwolnienie, już na zawsze będzie ofiarą iluzji, gdy Sōsuke jej użyje. Unohana zaskoczona powtarza słowa Aizena, na co ten dodaje, że każdy, kto chociaż raz ujrzy moc jego miecza, jest pod jej wpływem, czyli ci, którzy nie mogą jej zobaczyć, są bezpieczni, po czym dodaje, ze od samego początku Kaname Tōsen był jego podwładnym.
W tym samym momencie Tōsen pojawia się przed Renjim, uciekającym z Rukią na rękach. Renji pyta, co Kaname tu robi, lecz ten nie odpowiada, a zamiast tego używa Kidō: Sentan Hakuja. Białą wstęgę, którą trzyma w ręku, rozwija, aż cała będzie wokół grupy, co powoduje teleportację zarówno Tōsena, jak i Renjiego i Rukii. Znów pojawiają się na wzgórzu Wzgórze Sōgyoku.
W tym samym czasie Gin używa tego samego Kidō, teleportując siebie i Aizena, który jeszcze powiedział do Unohany, że jest pełen podziwu, że była w stanie wyczuć, że z jego ciałem nie jest w porządku, mimo bycia pod wpływem hipnozy.
Zaskoczony Renji widzi, że pojawił się znów na Wzgórzu Sōgyoku. W tym samym czasie pojawia się tam Gin z Aizenem, który każe Renjiemu położyć Rukię na ziemi i się odsunąć.
- thumb|left|190px|Okładka 175. end of hypnosis7 (Truth Under My Strings)
Ichigo i Renji leżą ranni, a Aizen podchodzi do Rukii i każe jej wstać. Widząc, że dziewczyna jest nieruchoma, mówi, że widocznie sparaliżowała ją jego aura. Dodaje jednak, że nie powinna się tym przejmować, bo to nie robi różnicy, chociaż wygodniej by było, jakby poszła na własnych nogach. W tej samej chwili Kurosaki zaczyna kaszleć, odzyskując przytomność. Aizen mówi, że szkoda, że Ichigo jednak jest przytomny i że tak to już jest, gdy chęć przeżycia jest większa niż siła. Dodaje też, aby Kurosaki uważał, bo jego ciało to połączona tylko kręgosłupem bryła mięsa, wiec nie tylko nie jest w stanie wstać, ale nawet się poruszyć. Następnie dodaje, że Ryoka wypełnili już swoją rolę w jego planie. Na pytanie Ichigo rozwija myśl: od początku Aizen wiedział, że Ichigo razem z przyjaciółmi przybędą uratować Rukię i wylądują w zachodniej części miasta, dlatego też kazał skierować tam oddziały trzeci i dziewiąty, a Ginowi odpowiednio "przywitać" nachodźców. Wiedział też, że nie mają innego wyjścia niż dostanie się do Seiretei za pomocą działa Kukkaku Shiby, co zmniejszyło wagę śmierci jednego z kapitanów, a tym samym dało Sōsuke większe pole manewru. Zaskoczony Ichigo pyta, skąd Aizen wiedział, ze wylądują właśnie w zachodniej części miasta, na co Aizen objaśnia, że tam właśnie mieści się "baza" Kisuke Urahary i jedynie tamtędy do Soul Society mogą się dostać osoby, które korzystają z przejścia otwartego przez Kisuke. Na widok zdziwionej miny Kurosakiego dodaje, że przecież to z rozkazu Urahary ruszyli na ratunek Rukii.
Kurosaki jest zaskoczony, co Aizen kwituje stwierdzeniem, że widać Kisuke nie wyjawił im swojego planu. Dodaje, że Shinigami mają cztery sposoby walki: Kidō, Shunpo, Hakudę i Zanjutsu. Każdy z tych sposobów mogą dopracować, ale w końcu natrafią na maksimum swoich możliwości. Dodaje też, że jest tylko jeden sposób pominięcia i przekroczenia tych limitów, mianowicie przemiana Shinigami w Hollowa, czyli Hollowfikacja. Tłumaczy, że jest to metoda znana od wieków, jednak nikt się tym nie zajmował. Mówi też, że wielokrotnie próbował zamienić Hollowów w Shinigami, w tym Hollowy wyciszające swoją aurę, Hollowy niszczące Zanpakutō samym dotykiem i przejmujące ciało Shinigami jednak dodaje, że były one za słabe aby nazwać je nowym gatunkiem. Stwierdza też, że nikt nie był zainteresowanymi tego typu badaniami, poza Kisuke Uraharą. Dodaje też, że Urahara stworzył artefakt, pozwalający na błyskawiczne połączenie Hollowa z Shinigami, mianowicie Hōgyoku. Aizen wyjawia, że Urahara, widząc jak potężny artefakt stworzył, próbował go zniszczyć, lecz gdy to nie zadziałało, otoczył Hōgyoku potężną barierą, a następnie postanowił ukryć je w głębi czyjejś duszy. Dodaje, że tą duszą była Rukia Kuchiki.
Aizen tłumaczy, że Gigai jest ciałem, stworzonym z wysoko skoncentrowanych cząsteczek duchowych, co sprawia, że aura osoby, przebywającej w Gigai zostaje szybko odzyskana i odbudowana, ale jednocześnie namierzenie pseudo ciała przez Soul Society jest dziecinnie łatwe, natomiast Gigai, tworzone przez Uraharę nie zawierało cząsteczek duchowych, co sprawiało, ze jego wykrycie było niemożliwe, przez co Kisuke został wygnany z Soul Society. Aizen dodaje też, że pseudo ciało utworzone przez Uraharę powoli rozkłada energię duchową Shinigami, który jest w tym Gigai, co sprawia, że po jakimś czasie traci on swoje moce, Shinigami słabnie, aż w końcu zostaje człowiekiem. Sōsuke zwraca się do Rukii, tłumacząc jej, że Urahara nie chciał jej pomóc, ale zmienić w człowieka, aby ukryć Hōgyoku w jej duszy. Rukia przypomina sobie moment, gdy Urahara pojawił się znikąd i zaproponował jej pomoc, w postaci Gigai, zaś Aizen tłumaczy, że jak dowiedział się o tym, to postanowił zająć się komnatą Centrali 46, jednak dalszy ciąg zdania przerwany został przez Komamurę, który nagle pojawił się za Aizenem, atakując go swoim Shikai: Tenken.
- thumb|left|190px|Okładka 169. end of hypnosis
Izuru dzierżąc w dłoni wyzwoloną formę swojego miecza, spostrzega, że najprawdopodobniej Rangiku nie zna zdolności jego Zanpakutō. Dziewczyna przyznaje mu rację; jest to dla niej dosyć oczywiste, gdyż Kira nie miał w zwyczaju rozmawiać z innymi Shinigami. Wicekapitan 3. Oddziału zamyka rozmowę, po czym przechodzi do błyskawicznego ataku. Matsumoto udaje się zablokować wszystkie wyprowadzone przez niego ciosy. Kira pyta się, ile ciosów odbiła, na co Rangiku wyczuwa, że jej Zanpakutō zrobiło się dużo cięższe, aż nie jest w stanie go udźwignąć i ostrze uderza o dach budynku, na którym stoją. Izuru wyjaśnia, że moc jego katany polega na podwajaniu wagi wszystkiego, czego dotknie. Każdy cios Wabisuke podwaja ciężar Zanpakutō osoby, z którą walczy, aż przeciwnik nie jest w stanie podnieść swojego miecza. Izuru dodaje też, że o ile jej katana ważyła na początku około 0.8 kg, to teraz powinna ważyć 102,4 kg, i że w czymś takim nie da się raczej swobodnie biegać. Matsumoto stwierdza, że skoro nie może biegać ze swoim mieczem, to po prostu nie będzie po czym używa swojego Shikai: Haineko. Jednocześnie wspomina dzieciństwo z Ginem Ichimaru i pyta go w myślach, po co mu jest Izuru, i po co mu jest ona sama.
W tym samym czasie Gin prowadzi Hinamori do Seijōtōkyorin, pytając ją jednocześnie, czy była tu kiedykolwiek. Momo odpowiada, że nie była, bo nie wolno tu przebywać osobom nieupoważnionym, po czym pyta, dlaczego Ichimaru ją tu przyprowadził, n co ten odpowiada, że ktoś chce się z nią spotkać. Dodaje zaskoczonej dziewczynie, że ta osoba stoi za nią. Gdy Hinamori się obraca, widzi w drzwiach uśmiechniętego Aizena. Podchodzi do niego, niedowierzając, że Sōsuke żyje. Ten głaszcze ją po głowie i przeprasza, za to, co przez niego przeszła. Dodaje, że upozorował swoją śmierć, bo musiał zrobić coś bardzo ważnego. Dziewczyna stwierdza, że to nieważne, na co Aizen dziękuje jej i mówi, że to szczęście mieć taką podwładną, po czym przebija ją mieczem. Dziewczyna patrzy na niego z niedowierzaniem, po czym upada. Sōsuke z nieprzeniknioną miną każe Ginowi iść za nim, co ten uczynił.
- thumb|left|190px|Okładka 172. end of hypnosis4 (Prisoners in Paradise)
Renji jest zaskoczony tym, że Aizen jednak żyje, lecz po chwili docierają do niego słowa dawnego przełożonego. Aizen powtórnie każe mu odłożyć Rukię i odsunąć się.
Isane używa Bakudō 58 poziomu: Kakushitsuijaku, dzięki czemu dowiaduje się, że Aizen i Gin są przy Wgórzu Sōgyoku. Unohana rozkazuje, aby zlokalizowała wszystkich kapitanów, wicekapitanów i wszystkich pełniących funkcję wicekapitanów i powiadomiła ich o zdradzie Aizena i jego lokalizacji. Rozkazuje też, aby wiadomość tej samej treści dotarła do Ryoka. Kotetsu używa Bakudō poziomu 77: Tenteikūry, a Unohana udaje się leczyć Tōshirō i Hinamori.
Ukitake i Shunsui są zaskoczeni tą wiadomościom, Kyōraku pyta jednak Yamamoto, czy warto nadal walczyć w takiej chwili. Matsumoto natychmiast rusza na wzgórze Sōkyoku, zaskoczona faktem, że jej kapitan został pokonany, a ranny Kira jest załamany, bo Gin obiecał, że Momo nic się nie stanie. Nemu pyta Mayuriego, czy usłyszał wiadomość Isane i czy zamierza z tym coś zrobić, jednak Kurotsuchi stwierdza, że nic go to nie obchodzi.
Zaskoczony Ichigo zastanawia się razem z resztą, co może mieć na celu Aizen. Ishida zwraca uwagę na fakt, że odkąd dotarli na miejsce, egzekucja Rukki zostaje ciągle przyspieszana, co jasno wskazuje, że Sōsuke zaplanował to wszystko, aby zabić Kuchiki.
Renji zawiadamia Aizena, że nie wypuści Rukii z rąk. Sōsuke powstrzymuje Gina, przez sięgnięciem po Shinsō, jednak sam dobywa katany, mówiąc, że skoro Renji chce nadal trzymać Kuchiki w dłoniach, będzie musiał mu je odciąć.
- thumb|left|190px|Okładka 173. end of hypnosis5 (Standing to Defend You)
Rukia boi się o Renjiego, który jest ranny. Aizen chwali dawnego podwładnego, że nauczył się dobrze parować ciosy, jednak dodaje, że wolałby, aby Abarai nie robił takich postępów. Mówi też, że ciężko jest deptać mrówki, aby ich nie zmiażdżyć, a wolałby uniknąć sytuacji, gdzie musiałby pozbawić życia swojego dawnego podwładnego. Renji wytyka mu jednak, że nie miał takich skrupułów, gdy zabijał Hinamori. Zizen domyśla się, że przed chwilą Renji był jednym z odbiorców wiadomości wysłanej za pomocą Tenteikūry i zgaduje, że informację te wysłała Isane. Następnie dodaje, że Hinamori nie byłaby w stanie przeżyć bez niego, bo tak ją ukształtował, wiec zabicie dziewczyny to rodzaj miłosierdzia. Dodaje też, że nie chciał jej zabijać osobiście, dlatego zamierzał posłużyć się Kirą, lub Hitsugayą, jednak to nie dało efektu. Renji oburzony, zarzuca mu, że zarówno Kira, jak i Hinamori byli pionkami w grze Aizena, jednak ten poprawia go, mówiąc, że Abarai też był jego pionkiem. Wicekapitan 6. Oddziału stwierdza, że to nie jest ten sam Sōsuke, którego niegdyś znał, po czym dodaje, że nie odda mu Rukii, choćby miał przypłacić to życiem, zaś Aizen mówi, że ten Sōsuke, którego znał Abarai, to tylko iluzja. Renji używa swojego Shikai: Zabimaru.
Aizen komentuje, że skoro Renji używa tylko Shikai, to musi być już naprawdę zmęczony i osłabiony. Abarai atakuje Sōsuke, jednak ten blokuje atak mieczem, mówiąc przy tym, że Renji powinien wiedzieć, że to nie ma szans i nie wystarczy nawet do grania na czas. Renji odpowiada kpiąco, że nie wiedział, po czym atakuje powtórnie, jednak ostrze zostaje złapane przez Aizena gołą ręką. Były kapitan 5. Oddziału stwierdza, że miał rację sądząc od początku, że Renjiego będzie najtrudniej kontrolować i że dobrze zrobił pozbywajac się go z oddziału. Dodaje też, że już przy pierwszym spotkaniu zobaczył, że cała rójka: Abarai, Hinamori i Kira nadają się świetnie, aby ich wykorzystać i dlatego przyjął ich od razu do oddziału piątego. Następnie najłatwiejszą do wykorzystania Momo zostawił w swoim oddziale, Kirę wysłał do oddziału Gina a Renjiego się pozbył, wiedząc, że miałby kłopoty z kontrolowaniem go. Następnie dodaje po raz kolejny, aby Renji puścił Rukię. Dziewczyna zaczyna krzyczeć, aby powstrzymać Aizena przez zrobieniem krzywdy Renjiemu, ale chłopak wyśmiewa ją i każe jej zamilknąć, bo nie zamierza jej oddać.
Aizen atakuje Renjiego, jednak jego katana została zatrzymana przez Zanpakutō Ichigo. Kurosaki najpierw wyśmiewa Renjiego, pytając, czemu ten tak kuca, przecież Rukia nie jest taka ciężka, a następnie mówi, aby Abarai się niczym nie martwił, bo przyszedł mu pomóc.
- thumb|left|190px|Okładka 170. end of hypnosis2 (the Galvanizer)
W chwili gdy Gin i Aizen wychodzą z budynku, napotykają na Hitsugayę, który zatrzymuje się, zdziwiony obecnością Aizena, uważanego za zmarłego. Sōsuke potwierdza, że żyje i jest cały, i zdrowy. Dodaje też w kierunku Gina, że Tōshirō wrócił wcześniej, niż oczekiwali. Ichimaru przeprasza i mówi, że widocznie przecenił umiejętności Izuru. Hitsugaya zapytał się, co to wszystko ma znaczyć, na co Aizen spokojnie stwierdza, że mówi o taktyce wojennej, i że wszystko to miało za zadanie rozdzielenie sił wroga. Hitsugaya zdziwiony słowem "wróg" użyte w swoim kontekście pyta, gdzie jest Hinamori. Widząc zadowolenie Aizena wymija go i za pomocą Shunpo pojawia się w budynku, gdzie widzi Momo, przebitą mieczem i wykrwawiającą się na podłodze. Sōsuke stwierdza, że szkoda, ze Tōshirō ją znalazł, a on sam powinien pociąć Hinamori na kawałki, zanim ktoś odnalazł ciało. Hitsugaya zdenerwowany pyta, od kiedy Gin i Aizen to planowali co to wszystko ma znaczyć, na co Aizen odpowiada, ze od początku. Gdy Tōshirō pyta, czy od kiedy sfingował swoją śmierć, ten poprawia go, mówiąc, że od samego początku, czyli już od chwili, gdy został kapitanem. Hitrugaya stwierdza, że przez ten cały czas Aizen okłamywał jego, Hinamori i wszystkich Shinigami, na co Sōsuke lekceważąco odpowiada, że nie oszukiwał, lecz po prostu nikt nie był w stanie odkryć jego prawdziwej natury. Zaskoczony Hitsugaya wypomina Aizenowi, że Hinamori wszystko, co robiła, robiła dla swojego ukochanego Kapitana. Aizen stwierdził, że wie o tym i własnie dlatego uczynił ją swoją podwładną, po czym dodał, że jedną z najważniejszych zasad rządzących światem jest taka, że nie ma nic bardziej odległego od zrozumienia niż uwielbienie. Zdenerwowany i wściekły Hitsugaya uwalnia swój Bankai: Hyōrinmaru, po czym przysięga, że zabije Aizena, co ten lekceważy, mówiąc, aby Tōshirō nie używał takich mocnych słów, bo sprawiają, że wygląda słabo. Kapitan 10. Oddziału atakuje Aizena, jednak okazuje się, że Sōsuke uniknął jego ataku, sam raniąc niedowierzającego w to Hitsugayę.
- thumb|left|190px|Okładka 174. end of hypnosis6 (The United Front)
Kurosaki paruje cięcie Aizena, chroniąc tym samym Rukię i Renjiego. Abarai dziękuje Ichigo za pomoc, na co Kurosaki stwierdza, że przybył, bo ucieczka z Rukią widocznie jest ponad siły chłopaka. Renji, zdenerwowany stwierdza, że zastępczy Shinigami w ogóle nie powinien tu przychodzić, bo sam ledwo stoi na nogach, na co Ichigo się oburza, że zamiast podziękowania słyszy jeszcze takie opinie o nim. Renji zdenerwował się, mówiąc jednocześnie, że przecież chciał podziękować, ale kłótnię przerywa Rukia, która gwałtownie odpycha od siebie Renjiego, który przyciskał jej twarz do piersi. Dziewczyna uderza Renjiego krzycząc, że omal jej nie poddusił.
Gin przeprasza Aizena, tłumacząc, że zignorował Ichigo, po uznał, że nie powinien się wtrącać. Sōsuke stwierdza, że nie szkodzi, bo jedna mrówka czy dwie to nie robi różnicy. Ichigo pyta Renjiego, czy ma siły uciekać, na co Abarai odpowiada twierdząco, lecz dodaje, że nie będzie uciekał, bo to nie ma sensu. Dodaje, że ma plan i wie co może zdziałać jeszcze swoim Zabimaru, aby unieruchomić Aizena. Chłopcy dochodzą do porozumienia, że połączą siły przeciw Sōsuke.
Abarai wyjaśnia Ichigo, że z techniki, której teraz użyje, może skorzystać tylko raz, ale za to zmusza ona przeciwnika do odsłonięcia się. Stwierdza też, że Aizen jest bardzo silny, więc Kurosaki powinien wykorzystać moment, gdy będzie odsłonięty na swój atak, bo nie pokonają Aizena, ale mogą sobie zapewnić odrobinę czasu. W myślach zwraca się do Zabimaru, mówiąc, że może trochę boleć i prosząc, aby Zanpakutō mimo to wytrzymał. Następnie używa Higa Zekkō, co sprawia, że złamane segmenty Zabimaru unoszą się i lecą w stronę Sōsuke, a jednocześnie atakuje Kurosaki. Aizen zablokował atak Ichigo jednym palcem, a następnie przeciął zaskoczonego Przedstawiciela Shinigami, mówiąc, że chciał go przeciąć na pół, ale chyba ciął za płytko i moment później rani też Renjiego. Następnie podchodzi do sparaliżowanej jego aurą Rukii, każąc jej wstać.
- left||190px|thumb|Okładka 178. end of hypnosis10 (No One Stand On the Sky)
Yoruichi pyta, jaka jest przyczyna pojawienia się uśmiechu na twarzy obezwładnionego Sōsuke. Aizen zdaje się być na prawdę rozbawiony; Shinigami stwierdza, że chociaż bardzo mu przykro, to "nadszedł czas". Chociaż słowa kapitana same w sobie tak na prawdę nie mówią zbyt dużo, to Shihōin wydała się zaszokowana. Natychmiast daje swojej dawnej wicekapitan nakaz odsunięcia się od obezwładnionego. Dziewczyny w ostatniej chwili odskakują, kiedy Aizen zostaje złapany w wieże światła wystrzeliwaną z nieba. Obecni kapitanowie wydają się być zaszokowani zjawiskiem; większość z nich wpatruje się w źródło promienia otulającego zdrajcę Shinigami. Punkt na niebie, z którego wyłania się światło zaczął pękać. Nagle niebo rozdziera się ujawniając pomocników Sōsuke; Kilkanaście Gillianów!
Armia Hollowów wprost rozsadza wyrwę w przestrzeni swoją kolosalną ilością. Shūhei Hisagi spostrzega, że prócz olbrzymiego gatunku Hollowów w wyrwie kryje się coś jeszcze. Faktycznie, za zgrają bezmózgich istot kryła się tajemnicza kreatura, której przymknięte, świecące oko było doskonale widoczna zza pleców Menosów Grande.
Niespodziewanie pojawiają się dwie kolejne wyrwy, w których pojawiają się takie same strumienie światła. Szybko kryją one Kaname Tōsena oraz Ichimaru Gina. Rangiku szybko odsuwa dłonie od Gina. Ichimaru spokojnie mówi, że byłoby miło, gdyby Matsumoto trzymała go kilka chwil dłużej. Zaraz później srebrnowłosy żegna się z przyjaciółką z dzieciństwa, po czym przeprasza ją. Trójka kapitanów razem z fragmentem ziemi pod nimi zostają podniesieni przez tajemniczy promień. Tetsuzaemon chciał rzucić się w stronę słupów światła aby powstrzymać zdrajców, jednak niespodziewanie wszechkapitan nakazuje mu się zatrzymać. Starzec tłumaczy, iż te wieże światła zowią się Negación. Menosi używają go, aby pomagać swoim poplecznikom. Ze słów Yamamoto dowiadujemy się wewnątrz promienia tworzy się osobny wymiar, co oznacza, że odkąd promień dotknął ziemi, zbuntowani kapitanowie stali się nietykalni dla zebranych tam przedstawicieli Trzynastu Oddziałów.
Niespodziewanie z ziemi zrywa się ranny Komamura. Nawołuje on Kaname, karząc mu zejść na dół. Rozkazuje mu również wytłumaczenia, czemu został Shinigami. Dawniej, Tōsen mówił, że robi to dla poległej koleżanki, aby odnaleźć sprawiedliwość. Liso-podobny kapitan pyta zbiegłego kapitana, gdzie jest jego sprawiedliwość. Tōsen w kolejnych zdaniach zbywa dawnego kompana przedstawieniem swojego punktu widzenia.
Tymczasem między Jūshirō a Sōsuke również nawiązuje się rozmowa. Białowłosy kapitan oburzony faktem, że Aizen sprzymierzył się z Menosami. Po chwili pyta, co ma zamiar przez to osiągnąć. Aizen pewnie odpowiada, że chce "wspiąć się wyżej". Ukitake bluźni z niego, mówiąc, że do reszty zgłupiał. Zdrajca w odpowiedzi nazywa Ukitake zbyt aroganckim. Kiedy brązowowłosy uciekinier wzbił się na pewną wysokość, opowiada o swoim planie, dążącym to tego, aby zasiąść na tronie niebios. Kontynuując swój wykład, Sōsuke miażdży w dłoni swoje okulary i przylizuje fryzurę.
Aizen znikając już za granicą Soul Society żegna się z zebranymi Shinigami oraz Kurosakim. Tego ostatniego nazywa "interesującym jak na człowieka". Wtedy wyrwa w niebie zamyka się…
- thumb|left|190px|Okładka ''-12.5. Blooming Under a Cold Moon
Na początku, Hinamori pojawia się w barakach 10. Oddziału. Zastaje tam wicekapitan Matsumoto, która jest przekonana, że prezent który przyniosła jest dla niej. Jak się później okazuje prezent nie jest w cale dla niej, tylko dla kapitana tejże dywizji, Hitsugayi.
Jakiś czas później kapitan 10. Oddziału znajduje kartkę, w której dwie wicekapitanki zapraszają go na dach jednej z sal treningowych, na godzinę 10. Białowłosy chłopak jest lekko zniesmaczony pomysłem, aby szlajać się gdzieś, kiedy praca czeka. Mimo to postanawia zjawić się w wyznaczonym miejscu, gdzie czekają na niego Aizen, Hinamori oraz Matsumoto. Chłopak prawie od razu przechodzi do konkretów, pytając o powód wezwania. Ruda wicekapitan szybko tłumaczy, że chodzi o urodziny jej przełożonego. Wówczas niespodziewanie na niebie pojawiają się fajerwerki. Rangiku mówi, że brakuje jeszcze tylko śniegu, jednak Toshirō swoim zwyczajem chłodno odpowiada, że w takim wypadku byłoby na prawdę zimno.
Kapitan w okularach spontanicznie składa życzenia urodzinowe równemu stopniu koledze. Hitsugaya opowiada, że dla dusz z Rukongai, data urodzin nie jest niczym szczególnym, gdyż nie jest nawet niczym pewnym; pozostaje wiara, że ktoś, kto ją podał mówił prawdę. Na dźwięk tych słów zamyślona Matsumoto wspomina, kiedy pierwszy raz spotkała się z Ginem i razem ustalili, że dzień tego spotkania będzie dniem jej urodzin. W tym momencie Toshirō przyrównuje istnienie ludzkie do wybuchających przed ich twarzami fajerwerków, po czym dziękuje zebranym za to, że po prostu są.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)