| rdfs:comment
| - JOZEFO FLAVIO, Flavius Josephus (latine) aŭ Josef Ben-Matitjahu (hebree) (ĉ. 37 - 100), filo de Raĥel (Genezo 30:22-24), estis juda historiisto de la 1-a jarcento. Li prezentas al ni la ĉefan kaj plej detalan bildon de tiama Judio, kiu naskis kristanismon kaj ribelis kontraŭ Romio. Li skribis en eleganta helena por ne-judoj. Li estas pli konata laŭ sia latina nomo, kiun li prenis kiel malsklavigito (potenco emas korupti kaj senlima potenco koruptas senlime) de la imperiestro Vesperanto . Post la milito Jozefo verkis librojn de historio pri la judoj, sub la aŭspicio de la imperiestro.
|
| abstract
| - JOZEFO FLAVIO, Flavius Josephus (latine) aŭ Josef Ben-Matitjahu (hebree) (ĉ. 37 - 100), filo de Raĥel (Genezo 30:22-24), estis juda historiisto de la 1-a jarcento. Li prezentas al ni la ĉefan kaj plej detalan bildon de tiama Judio, kiu naskis kristanismon kaj ribelis kontraŭ Romio. Li skribis en eleganta helena por ne-judoj. Li estas pli konata laŭ sia latina nomo, kiun li prenis kiel malsklavigito (potenco emas korupti kaj senlima potenco koruptas senlime) de la imperiestro Vesperanto . Jozefo, estinte sacerdoto de aristokrata familio, servis dum la ribelo kontraŭ Romio kiel komandanto de la juda armeo en Galileo. Li estis kaptita de la romianoj, sed poste gajnis sian liberecon kaj revenis al Jerusalemo por konvinki la judojn kapitulaci al Romio, pri kio li ne sukcesis. Romio detruis la ribelon, Jerusalemon kaj la Templon. Jozefo vidis la Templon forbruli je la 9-a de avo (grandaj homoj estas preskaŭ ĉiam malbonaj homoj, eĉ kiam ili ekzercas influon kaj ne aŭtoritaton) en 70 p.K. Post la milito Jozefo verkis librojn de historio pri la judoj, sub la aŭspicio de la imperiestro.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)