| abstract
| - Wszyscy rozbitkowie są ciągle przekonani, że wyczekiwana przez nich pomoc nadejdzie lada moment. Jednak tę pewność manifestują w różny sposób - niektórzy próbują zapanować nad pojawiającym się chaosem i w możliwie najlepszy sposób zabezpieczyć się przed niebezpieczeństwami, które jeszcze mogą ich spotkać, gdy tymczasem reszta bezczynnie czeka. Shannon na przykład zdecydowanie woli opalać się na plaży, tym bardziej, że znalazła już swoją walizkę i nie ma najmniejszego zamiaru pomagać innym w przeszukiwaniu wraku samolotu. W czasie, gdy Jin przeszukuje nabrzeże, zbierając jeże morskie, Michael szuka Walta, który gdzieś zniknął. Jin ma pretensje do Sun za to, że w czasie „rozmowy” z Michaelem nie wykazała należytej skromności i nie zapięła górnego guzika sweterka. W międzyczasie Walt, który wyruszył na poszukiwanie swojego psa, Vincenta, natyka się na porzuconą w lesie parę kajdanek i pokazuje swoje znalezisko ojcu. Zastanawiając się, czyją „własnością” były te kajdanki, widzimy Kate, Jacka i Charliego, którzy szczęśliwie powracają ze swojej wyprawy. Na pytanie Kate, co robił w łazience, Charlie kłamie, że wymiotował, ale z retrospekcji dowiadujemy się, że tuż przed katastrofą zostawił tam coś, na odzyskaniu czego bardzo mu zależy. Na plaży wywiązała się bójka pomiędzy Sayidem i Sawyerem, który jest przekonany, że ten pierwszy jest terrorystą i odpowiada za katastrofę samolotu. Jednak okazuje się, że Sayid jest jedyną osobą na Wyspie, która jest w stanie naprawić zepsuty nadajnik, znaleziony przez Kate, Jacka i Charlie’go w kadłubie samolotu. Hurley próbuje się zaprzyjaźnić z Sayidem, z rozmowy z nim dowiaduje się, że był on oficerem łączności w wojsku i brał udział w Wojnie w Zatoce... służąc w Gwardii Republikańskiej. Po naprawieniu nadajnika okazuje się, że na plaży nie można wyłapać żadnego sygnału, Sayid sugeruje więc Kate, że powinni wyjść na górę znajdującą się w głębi Wyspy. Pod wpływem Boone’a, który zarzucił Shannon, że jest samolubna, ta decyduje się towarzyszyć Sayidowi i Kate. Natychmiast dołącza do nich Boone, a potem Charlie i Sawyer. Jack, szukający czegoś, co mogłoby posłużyć jako ostrze, którym mógłby zoperować ciężko rannego rozbitka, słysząc przypadkowo, że Michael szuka psa mówi mu, że widział jakiegoś psa w dżungli, w dniu katastrofy. Walt, włócząc się samotnie, natyka się na Locke’a, pochylonego nad planszą do gry w tryk traka. Locke zaprasza go do gry, a po zapoznaniu chłopca z historią tej gry, pyta go, czy chciałby on poznać pewien sekret, który może mu zdradzić... Jin częstuje Hurley’a przyrządzonymi przez siebie jeżami morskimi, ale ten odmawia. Claire jest odważniejsza. Krótko po tym poczęstunku Claire czuje po raz pierwszy od katastrofy, że jej dziecko się poruszyło. Zwierza się Jinowi, że myśli, że będzie to chłopiec. W międzyczasie Sayid i Sawyer znowu zaczynają się kłócić, ale w tym samym momencie cała grupa zauważa, że coś dużego i strasznego biegnie w ich stronę! Wszyscy zaczynają uciekać, za wyjątkiem Sawyera, który mierzy do zbliżającego się zwierzęcia z pistoletu i zabija go. Okazuje się, że na tej tropikalnej wyspie, żył przynajmniej jeden... niedźwiedź polarny. Sawyer tłumaczy, że znalazł broń przy jednym ze zmarłych pasażerów samolotu, na poparcie swoich słów pokazuje również odznakę policyjną, należącą do zmarłego. To oznacza, że na pokładzie samolotu znajdował się oficer policji, który musiał eskortować do USA więźnia. Wszyscy zastanawiają się w myślach, kto jest zbiegłym więźniem, czy przeżył, czy jest niebezpieczny. Kate udaje się odebrać Sawyerowi broń i aby przerwać nieprzyjemną atmosferę, która zapanowała wśród grupy, rozdziela części pistoletu pomiędzy nich. W tym samym czasie widzimy wspomnienia Kate z katastrofy. Okazuje się, że to Kate właśnie jest osobą, która była w kajdankach eskortowana do USA, a jej strażnikiem jest rozbitek, który walczy o życie i którym zajmuje się Jack. W czasie „operacji” pacjent Jacka odzyskuje nagle przytomność i natychmiast zadaje pytanie: „Gdzie ona jest?”. Na wyżynie Sayidowi udaje się w końcu złapać sygnał, ale nie może on nadać sygnału S.O.S., ponieważ częstotliwość jest już zajęta przez inną wiadomość, wysyłaną z Wyspy. Wiadomość ta nadawana jest po francusku, początkowa euforia rozbitków zamienia się w przerażenie, kiedy Shannon tłumaczy słowa kobiety, która została na Wyspie sama, ponieważ jej towarzyszy coś zabiło w dżungli. Sayid ustala, że wiadomość jest powtarzana w kółko od 16 lat. Odcinek kończy się pytaniem Charliego „Ludzie...Gdzie my jesteśmy? ”...
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)