| rdfs:comment
| - Theodore Korner - wybitny poeta niemiecki (23.1X.1791 — 26.VIII.1813), ur. w Oręż- nie, syn Chrystiana, przyjaciela Schillera. Umysł wrażliwy, niespokojny, impulsywny,, studował po kolei górnictwo, prawo i hi- storję, lecz żadnych studjów nie doprowa- dził do końca. Jako student wydał swe pierwsze utwory „Knospen" (Pączki, 1810), przyjęte nader przychylnie. W r. 1811 udał się do Wiednia, gdzie ożenił się i osiedlił jako poeta nadworny (Hoftheaterdichter). Tu, w ciągu bardzo krótkiego czasu, po- wstały jego liczne kornedje i tragedje. Z komedyj trwałą wartość posiadają grywa- ne do dziś dnia na scenach niemieckich: „Zielone Domino", „Kuzyn z Bremy". Naj- lepsze tragedje: „Zriny" i „Rozamunda". \V r. 1813 z właściwym sobie entuzjazmem wziął udział w walkach z Napoleonem w szeregach wolnych s
|
| abstract
| - Theodore Korner - wybitny poeta niemiecki (23.1X.1791 — 26.VIII.1813), ur. w Oręż- nie, syn Chrystiana, przyjaciela Schillera. Umysł wrażliwy, niespokojny, impulsywny,, studował po kolei górnictwo, prawo i hi- storję, lecz żadnych studjów nie doprowa- dził do końca. Jako student wydał swe pierwsze utwory „Knospen" (Pączki, 1810), przyjęte nader przychylnie. W r. 1811 udał się do Wiednia, gdzie ożenił się i osiedlił jako poeta nadworny (Hoftheaterdichter). Tu, w ciągu bardzo krótkiego czasu, po- wstały jego liczne kornedje i tragedje. Z komedyj trwałą wartość posiadają grywa- ne do dziś dnia na scenach niemieckich: „Zielone Domino", „Kuzyn z Bremy". Naj- lepsze tragedje: „Zriny" i „Rozamunda". \V r. 1813 z właściwym sobie entuzjazmem wziął udział w walkach z Napoleonem w szeregach wolnych strzelców Liitzowa. Ciężko ranny pod Kitzen w czerwcu 1813, powraca natychmiast po wyleczeniu do sze- regów, by zginąć 26 sierpnia pod Gadebu- schern w Mecklemburgu. Pochowany przez swych towarzyszów broni pod wielkim de- bem pod wsią Wóbbelin. Podczas wojny napisał płomienną „Odezwę do Sasów", wzywającą do walki z Napoleonem i liczne pieśni wojenne i patrjotyczne, czytane do dziś z zapałem przez młodzież niemiecką. Pieśni te zebrał i wydal po śmierci poety jego ojciec w r. 1814 pod tytułem „Leyer und Schwert" (Lira i Miecz). Najpopular- niejsze: „Modlitwa podczas bitwy", „Pieśń miecza". Najlepsze wydanie dzieł Kórnera dał Spiro (2 tomy, 1912).—Lit. Peschel i Wił- denow „Theodo,- Korner" (2 t., 1898).UT
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)