| rdfs:comment
| - Laogzed, bóg troglodytów, stanowi prawdziwe kuriozum pośród istot obdarzanych czcią, bowiem jego jedyną ambicją wydaje się być zaspokajanie głodu. Jego apetyt nie ma sobie równych. Można powiedzieć, że Pożeracz nie je po to, aby żyć, ale żyje po to, aby jeść. Niezależnie od tego, ile pokarmu pochłonie, zawsze ma ochotę na więcej. Wydaje się, iż tej bestii nie obchodzi nic poza jedzeniem. Mimo to Duszożercy nie należy lekceważyć, ponieważ cechuje go pewna doza sprytu.
|
| abstract
| - Laogzed, bóg troglodytów, stanowi prawdziwe kuriozum pośród istot obdarzanych czcią, bowiem jego jedyną ambicją wydaje się być zaspokajanie głodu. Jego apetyt nie ma sobie równych. Można powiedzieć, że Pożeracz nie je po to, aby żyć, ale żyje po to, aby jeść. Niezależnie od tego, ile pokarmu pochłonie, zawsze ma ochotę na więcej. Wydaje się, iż tej bestii nie obchodzi nic poza jedzeniem. Mimo to Duszożercy nie należy lekceważyć, ponieważ cechuje go pewna doza sprytu. Laogzed mierzy niecałe cztery metry długości i z wyglądu przypomina odrażające skrzyżowanie jaszczurki z ropuchą. Jego ciało pokrywa pancerz z ciemnych łusek, z którego w wielu miejscach odchodzą płaty obumarłej, gnijącej skóry. Z ran tych cieknie ohydny, cuchnący, silnie trujący śluz, który parzy niczym kwas. Z powodu swych długich, żabich kończyn i krótkiego, gadziego ogona, Pożeracz ciągnie swe rozdęte brzuszysko po ziemi. Pod wielkimi, wyłupiastymi ślepiami znajduje się ogromna, wypełniona zębami paszcza. Ze swymi przeciwnikami Laogzed rozprawia się w najprostszy znany sobie sposób - po prostu ich zjada. Przeciw groźniejszych adwersarzom nie zawaha się użyć magii. Duszożerca wyprawia się na Toril jedynie wtedy, gdy może tam znaleźć zatrważające ilości pożywienia. Z tego powodu jego kapłani, ilekroć chcą przyzwać swego boga, gromadzą mnóstwo ofiar. Laogzed pod żadnym pozorem nie będzie marnował sił na ratowanie swoich wyznawców, którzy zupełnie go nie obchodzą - co najwyżej to, jak smakują. Dlatego też sprowadzanie Pożeracza na Toril jest przedsięwzięciem wielce ryzykownym, bowiem nigdy nie wiadomo, czy wiecznie wygłodniały potwór nie rzuci się na swych wiernych, kiedy zabraknie jadła. Laogzed generalnie nie zsyła swym wyznawcom żadnych omenów. Gdy już pokwapi się o tego rodzaju aktywność, wywołuje u wybranych wiernych potworne bóle żołądka lub napady straszliwego głodu, który ukoić mogą jedynie olbrzymie ilości pożywienia. Jeśli dolegliwości ustaną, poczytuje się to za oznakę zadowolenia Pożeracza. Jeżeli zaś bóle nie przejdą, co z reguły kończy się śmiercią nieszczęśnika, uważane jest to za objaw gniewu Duszożercy. W społeczeństwach troglodytów najcenniejszym surowcem jest stal, toteż znalezienie przedmiotów wykonanych z tego metalu traktowana jest jako dobry omen, zaś zgubienie takowych - wprost przeciwnie. Pośród sług Laogzeda znajdują się wszelkiego rodzaju gady i płazy, chaotyczni i źli przybysze oraz wyjątkowo cuchnące i odrażające śluzy.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)