| abstract
| - [[Plik:I_Skorupka.jpg|right|thumb|250px|Ignacy Skorupka w 1907 roku]] [[Plik:Pl weteranow 1863 pomnik.JPG|right|thumb|250px|Pomnik ks. Ignacego Skorupki]] Ignacy Jan Skorupka (ur. 31 lipca 1893 w Warszawie; zm. 14 sierpnia 1920 w Ossowie) – ksiądz katolicki, kapelan Wojska Polskiego, zginął podczas bitwy warszawskiej 1920 roku. Ignacy Jan Skorupka urodził się 31 lipca 1893 roku w kamienicy przy ul. Ciepłej 3 jako najstarszy syn urzędnika towarzystwa ubezpieczeniowego Adama Skorupki i Eleonory z Pomińskich Skorupki. Kształcił się w Warszawie, w 1909 roku wstąpił do Warszawskiego Seminarium Duchownego. Święcenia odebrał w 1914 roku i następnie został skierowany Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie 26 stycznia 1916 roku przyjął święcenia prezbiteriatu, jednak z powodów rodzinnych nie zdał jednego egzaminu i stracił prawo do dalszej nauki w Petersburgu. W 1917 roku był proboszczem w Bogorodsku koło Moskwy, a następnie w Klińcach – tam prowadził tajną polską drużynę harcerską, sam też złożył przyrzeczenie harcerskie. Opiekował się grupą polskich uciekinierów, uczył ich polskiego, organizował placówki oświatowe i kulturalne, jednocześnie w Kijowie zabiegał o ewakuację Polaków do Polski. Udało mu się to ostatecznie w sierpniu 1918 roku, kiedy też sam wrócił do kraju. Początkowo pracował jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi, a następnie we wrześniu 1919 roku został przeniesiony do Warszawy, na stanowisko notariusza i archiwisty Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. Na początku lipca 1920 roku, wobec zbliżania się wojsk bolszewickich, poprosił władze kościelne o zgodę na objęcie funkcji kapelana wojskowego. Początkowo zgody nie otrzymał, stało się to dopiero dzięki poparciu biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla. Na własną prośbę został mianowany kapelanem lotnym 1 batalionu 236 pułku piechoty, jaki formował się z młodzieży przy Gimnazjum im. Władysława IV pod dowództwem por. Stanisława Matarewicza, z nimi też 13 sierpnia 1920 roku wymaszerował na front w kierunku wsi Ossów koło Wołomina. Wcześniej wyspowiadał się w kościele kapucynów na ul. Miodowej i sporządził testament. Następnego dnia, na polu na północ od wsi, zginął trafiony kulą w głowę w trakcie trwającej bitwy warszawskiej. Według tradycyjnego opisu Ignacy Skorupka miał zginąć udzielając ostatniego namaszczenia żołnierzowi rannemu w trakcie walk. Jego śmierć stała się jednym z symboli bitwy, dając mu miano bohatera narodowego w okresie międzywojennym. [[Plik:Ciepła (nr 3, tablica).JPG|right|thumb|250px|Tablica pamiątkowa na kamienicy przy ul. Ciepłej 3]] Ciało Ignacego Skorupki sprowadzono do Warszawy, a 17 sierpnia wystawiono je w kościele garnizonowym przy ul. Długiej. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim, a uroczystości pogrzebowe odbyły się z najwyższymi honorami wojskowymi. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Orderem Orła Białego. Osobę ks. Ignacego Skorupki w Warszawie upamiętniają:
* Nagrobek Ignacego Skorupki na Cmentarzu Powązkowskim, kwatera 244
* Pomnik Ignacego Skorupki na pl. Weteranów 1863 roku
* Pomnik Ignacego Skorupki przed Konkatedrą MB Zwycięskiej przy ul. Grochowskiej 365
* Tablica pamiątkowa na kamienicy przy ul. Ciepłej 3
* Tablica pamiątkowa na Konkatedrze MB Zwycięskiej przy ul. Grochowskiej 365
* Ulica Ignacego Skorupki w Śródmieściu
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)