| rdfs:comment
| - Tam daleko, za śniegami, na północy Czy w poranek jaśniejący, czy to w nocy, Jest głęboko zakopane to w podziemiach, Rzecz tą znajdziesz tylko na północnych ziemiach. Furia rośnie, furia pali, woła, płonie, Furia co zasiada na lodowym tronie, Piękna furia, czysta, niczym nie skażona, Ten kto pozna zimną furię, zaraz skona. Serce mocy, centrum ziemi, siła błoga, Dziura w sercu, ciemna smutku to odnoga, Smutek zmienia się, rozpala i ciemnieje, Nienawiści rozpoczyna mroczne dzieje. Wzięli to co im nie było nigdy dane, Serce wie, że to zostanie im zabrane, Czym jest jednak ta przedziwna, wieczna siła,
|
| abstract
| - Tam daleko, za śniegami, na północy Czy w poranek jaśniejący, czy to w nocy, Jest głęboko zakopane to w podziemiach, Rzecz tą znajdziesz tylko na północnych ziemiach. Furia rośnie, furia pali, woła, płonie, Furia co zasiada na lodowym tronie, Piękna furia, czysta, niczym nie skażona, Ten kto pozna zimną furię, zaraz skona. Serce mocy, centrum ziemi, siła błoga, Dziura w sercu, ciemna smutku to odnoga, Smutek zmienia się, rozpala i ciemnieje, Nienawiści rozpoczyna mroczne dzieje. Tak jak tutaj, pochowane leżą ciała, Tak i w sercu strata taka jest niemała, Serce woła, serce boli, serce płacze, Jakże pięknie mogło być wtedy, inaczej. Ta ukryta pod kopułą zimna, siła, Ach, tak wielu ona już dawno zabiła, Teraz siedzi, teraz wcale nie żałuje, Smutkiem serca swego sobie już nie truje. Niby gad a takie ludzkie ma wspomnienia, Z czasów wdzięku i miłości i olśnienia, Z czasów błogich i radosnych, z lat wspaniałych, Z doznań smutków, z zimnych mieczy, ran niemałych. Wzięli to co im nie było nigdy dane, Serce wie, że to zostanie im zabrane, Czym jest jednak ta przedziwna, wieczna siła, Serce zimy, ona światu jest niemiła. Serce Zimy, Serce furii, Serce Lodu, A pod lodem są ukryte dzieci płodu, Ten kto zajrzy do tych komnat, pozna siłę, Serce Zimy, jak lodową, smoczą bryłę. -Jarlaxle, nadworny wieszcz Bryn Shander. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)