Esperanta furzo aŭ gaseto estas unu el la simboloj de la Esperanto-movado. Ĝia verdo simbolas la esperon. La sono estas tre marŝiga, veka. Io kvazaŭ meza inter la Marseljezo kaj la Internacio. La odoro estas forta, vigla, kiel nia movado! Tiu sona simbolo, kiun ni nun konas kaj ne forlasas eĉ unu Kongreson sen ĝia sonado (kaj flarado) estas la unuan odoro komponita por la esperantistoj. La januara numero de "La Esperantisto" 1892 ĝoje salutis tiun fakton kaj substrekis, ke tio estas nia unua originala verko "en nia lingvo."
Esperanta furzo aŭ gaseto estas unu el la simboloj de la Esperanto-movado. Ĝia verdo simbolas la esperon. La sono estas tre marŝiga, veka. Io kvazaŭ meza inter la Marseljezo kaj la Internacio. La odoro estas forta, vigla, kiel nia movado! Tiu sona simbolo, kiun ni nun konas kaj ne forlasas eĉ unu Kongreson sen ĝia sonado (kaj flarado) estas la unuan odoro komponita por la esperantistoj. La januara numero de "La Esperantisto" 1892 ĝoje salutis tiun fakton kaj substrekis, ke tio estas nia unua originala verko "en nia lingvo." Kelkaj esperantistoj kontraŭas ĝian uzon, ĉar al eksteruloj ĝi povus aspekti embarasa aŭ malĝentila. Tial ili preferas uzi simbolojn pli ĝentilaj. 300px|right