Podkoniuszy - po łacinie subagaro lub vice-praefectus stabuli, był namiestnikiem koniuszego, dozorując stajnie książąt piastowskich. Z czasem wyrósł do godności urzędnika krajowego, nadawanej przez królów panom w dowód łaski. Wtedy stajnią królewską zarządzał dworzanin mianowany „podkoniuszym królewskim", który nie zaliczał się do urzędników. Między panami na pogrzebie Kazimierza Wielkiego wymieniony jest i subagaro (podkoniuszy). Później było dwóch podkoniuszych: koronny i litewski. Gdy atoli w Koronie urząd ten szedł w zapomnienie, to Litwa rozmiłowana w godnościach, miała zawsze koniuszych i podkoniuszych.Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Urzędy w dawnej Polsce
Podkoniuszy - po łacinie subagaro lub vice-praefectus stabuli, był namiestnikiem koniuszego, dozorując stajnie książąt piastowskich. Z czasem wyrósł do godności urzędnika krajowego, nadawanej przez królów panom w dowód łaski. Wtedy stajnią królewską zarządzał dworzanin mianowany „podkoniuszym królewskim", który nie zaliczał się do urzędników. Między panami na pogrzebie Kazimierza Wielkiego wymieniony jest i subagaro (podkoniuszy). Później było dwóch podkoniuszych: koronny i litewski. Gdy atoli w Koronie urząd ten szedł w zapomnienie, to Litwa rozmiłowana w godnościach, miała zawsze koniuszych i podkoniuszych.Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Urzędy w dawnej Polsce