abstract
| - thumb|right|250px|Pomnik Marii Skłodowskiej-Curie Pomnik Marii Skłodowskiej-Curie – pomnik zlokalizowany na skwerze na rogu ul. Wawelskiej i Skłodowskiej-Curie. Pomnik powstał na polecenie prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego, a odsłonięto go w niewiele ponad rok od śmierci uczonej – 5 września 1935 roku. Autorka pomnika rzeźbiarka Ludwika z Kraskowskich Nitschowa (ta sama zaprojektowała pomnik Syreny nad brzegiem Wisły) poznała noblistkę przed I wojną światową, uczęszczając w Paryżu na jej wykłady. "Ta skromna kobieta miała zawsze skupiony wyraz twarzy, wygląd nieobecnej duchowo, chłodnej" – wspominała. W 1932 roku otrzymała nagrodę za rzeźbę siedzącej i czytającej Marii Skłodowskiej-Curie, ale w 1934 roku przygotowała nową figurę Marii. Tym razem stojącej o charakterystycznie odgiętych dłoniach. Tak Nitschowa zapamiętała ją z dłońmi parzonymi, bolącymi. Pomnik odsłoniła druga żona Prezydenta RP Maria Mościcka. Moment ten obserwował tłum, zaś z okien instytutu, jak wspominała pisarka Maria Dąbrowska, "wychylały się zmęczone, schorowane głowy pacjentów przebywających na dobroczynnej kuracji w Instytucie". Pomnik przetrwał niemiecką okupację. Dopiero w czasie Powstania Warszawskiego został uszkodzony. Na ramieniu, plecach i piersi widać ślady po kulach. Strzelaniem do pomnika "zabawiali" się żołdacy RONA. W 1997 roku Urząd Dzielnicy Ochota sfinansował konserwację pomnika, ślady po kulach pozostawiono dla upamiętnienia jego wojennych losów. Przy jego ponownym odsłonięciu po renowacji, wzięli udział przedstawiciele ambasad Wielkiej Brytanii i Francji. Kategoria:Ochota Skłodowskiej-Curie
|