Joannici - zakon szpitala jerozolimskiego św. Jana Chrzciciela. Powstał w Jerozolimie, w XI wieku, gdzie joannici wybudowali klasztor i szpital do opieki nad chorymi pątnikami. Wkrótce joannici stali się zakonem rycerskim, z organizacją przypominającą organizację zakonu templariuszy, a do swych obowiązków dołączyli też walkę z niewiernymi. Charakterystycznym elementem ich stroju był czarny płaszcz z białym ośmioramiennym krzyżem. Zmuszeni przez Saladyna do opuszczenia Jerozolimy przenieśli się na Cypr, a potem na Rodos, a następnie rozjechali po całej Europie. W XIII wieku byli w posiadaniu ogromnych majątków.
Joannici - zakon szpitala jerozolimskiego św. Jana Chrzciciela. Powstał w Jerozolimie, w XI wieku, gdzie joannici wybudowali klasztor i szpital do opieki nad chorymi pątnikami. Wkrótce joannici stali się zakonem rycerskim, z organizacją przypominającą organizację zakonu templariuszy, a do swych obowiązków dołączyli też walkę z niewiernymi. Charakterystycznym elementem ich stroju był czarny płaszcz z białym ośmioramiennym krzyżem. Zmuszeni przez Saladyna do opuszczenia Jerozolimy przenieśli się na Cypr, a potem na Rodos, a następnie rozjechali po całej Europie. W XIII wieku byli w posiadaniu ogromnych majątków. Joannici europejscy dzielili się na osiem grup zwanych językami. Języki dzieliły się hierarchicznie na wielkie przeoraty, przeoraty i balliwaty. Najniżej w hierarchii były zamki i majątki, które zwano komandoriami. Np. komandoria łagowska (zamek Łagów) podlegała balliwatowi brandenburskiemu.