Φυγοκέντρηση ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία μια μέλισσα τσιμπάει το θύμα της και την κάνει με ελαφρά ζουζουνισματάκια. Η φυγοκέντρηση είναι μια σύνθεση των λέξεων φεύγω + κεντρί. Πρόκειται για μια διαδικασία επίπονη, τόσο για το θύτη (μέλισσα) όσο και για το θύμα (γκαντέμης). Σχεδόν πάντα δημιουργεί πρήξιμο και καμιά φορά αναφυλαξία και λουμπάγκο. Αργότερα, στη λέξη ασέλγησαν διάφοροι Άγγλοι, Γάλλοι αλλά και Πορτογάλοι, μέχρι τελικά να πάρει τη σημερινή της μορφή στην ελληνική γλώσσα με αντιδάνειο από τα Αρβανίτικα. Το αρχικό της νόημα πάντως παραμένει ανέγγιχτο ανά τους αιώνες.
Φυγοκέντρηση ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία μια μέλισσα τσιμπάει το θύμα της και την κάνει με ελαφρά ζουζουνισματάκια. Η φυγοκέντρηση είναι μια σύνθεση των λέξεων φεύγω + κεντρί. Πρόκειται για μια διαδικασία επίπονη, τόσο για το θύτη (μέλισσα) όσο και για το θύμα (γκαντέμης). Σχεδόν πάντα δημιουργεί πρήξιμο και καμιά φορά αναφυλαξία και λουμπάγκο. Τη λέξη δημιούργησε πρώτος το 1567 π.χ. (παραδέιγματος χάριν) ο γνωστός από τις πραγματείες του περί γαρυφάλλων και εσπεριδοειδών, φυσιοδίφης Φλύκταινος ο Μάγκας. Η αρχική της μορφή ήταν βέβαια διαφορετική από τη σημερινή, αλλά το πρωτότυπο κείμενο όπου την κατέγραψε ο Φλύκταινος χάθηκε στις μεγάλες βροχές του 1228 μ.χ. (με χαμόγελο). Αργότερα, στη λέξη ασέλγησαν διάφοροι Άγγλοι, Γάλλοι αλλά και Πορτογάλοι, μέχρι τελικά να πάρει τη σημερινή της μορφή στην ελληνική γλώσσα με αντιδάνειο από τα Αρβανίτικα. Το αρχικό της νόημα πάντως παραμένει ανέγγιχτο ανά τους αιώνες.