| abstract
| - thumb|250px|KlyndesGdy światło przenika przez wieczne mgły planu pseudożywiołu pary, tworzy przedziwne cienie, uciekające w nicość. Tańcząca ciemność i światło padają na kolejne warstwy pary zmieniając, rozpraszając i łącząc się w niezwykły sposób. Niekiedy takie cienie kumulują się i wtedy powstaje istota zwana klyndes. Klyndes (ang. klyndes) składają się z rozwianej ciemności, istniejąc w miejscach pomiędzy wodą a powietrzem w chmurach pary składających się na ten plan. Istoty są inteligentne, lecz nie wchodzą w kontakty z innymi istotami, także z przedstawicielami własnego gatunku. W istocie każdy Klyndes uważa siebie za byt wyjątkowy i niepowtarzalny. Sprawia to, że nie istnieje coś takiego jak społeczeństwo wśród nich i raczej się to nie zmieni. Głos klyndesów brzmi jak dźwięk syczącej pary. Ze względu, że te stworzenia nie widzą powodu do nauki innych języków, komunikacja z nimi musi odbywać się za pomocą zaklęć lub poprzez naukę ich specyficznego języka. Każdy klyndes wyszukuje sobie miejsce w odległych czeluściach tego planu, z dala od uczęszczanych szlaków, gdzie może w spokoju kontemplować i odpoczywać. Nie jest to "leże" w klasycznym tego słowa znaczeniu i jego miejsce może łatwo się zmienić, jeśli zostanie odkryte przez obcych. Mniej więcej połowę swojego czasu klyndes spędza w czymś na kształt transu, kiedy to jego myśli błądzą po niezbadanych ścieżka, drugą połowę swojego czasu poświęcają na polowanie. Klyndes są jedynymi znanymi drapieżnikami na planie pseudożywiołu pary. Żywią się głownie istotami zwanymi febere. Oczywiście, jeśli trafi się jakaś inna ofiara (jak podróżni przebywający na tym planie), na pewno nie odmówi sobie bardziej egzotycznego posiłku. Zdarza się jednak tak, że między klyndesem a przybyszem nawiąże się nic porozumienia, o ile ten drugi zdoła początkowo powstrzymać stworzenie od próby pożywienia się nim. Klyndes są mimo wszystko bardzo inteligentni i tak jak do innych, trafiają do nich racjonalne argumenty. Tak przekonane osobniki bywają świetnymi szpiegami i zabójcami, a to ze względu na fakt, że ich szczególne moce mogą być wykorzystywane również po za planem pseudożywiołu pary. Niemniej jednak źle czują się w klimatach pozbawionych wody (jak pustynie), a trafienie do planu pseudożywiołu próżni od razu by je zabiło. Ze względu na swoją specyficzną budowę Klyndes potrafi przybrać postać jeszcze bardziej rozproszoną niż zwykle. W takiej odmienionej postaci, potrafi on bardzo sprawnie i szybko przemykać gdzie tylko zechce. De facto staje się prawie niematerialny, potrafi przecisnąć się przez najmniejsze szczeliny. Praktycznie jedynie zaklęcia takie jak ściana mocy i inna ograniczająca magia może go wtedy powstrzymać. Jednocześnie wiąże się to z tym, że może on działać fizycznie na otaczający go świat, ale także i otoczenie nie działa na niego. Ich niebywałe zdolności w skradaniu się, sprawiają że Klyndes preferują ataki z zaskoczenia. Jednakże, aby w ogóle zaatakować, istota musi wrócić do swojej bardziej materialnej formy w której sama narażona jest na cios. Dlatego klyndes decyduje się na atak tylko w sytuacji kiedy jest pewien zwycięstwa. Podczas ataku zmieniają swoje na wpół materialne kończyny w ostrza którymi atakują ofiarę. Niezależnie od postaci klyndes jest całkowicie odporny na ogień, ten zwykły jak i magiczny. Ze względu na swoją niezwykłą postać, stworzenia te nie potrzebują powietrza do oddychania. Co bardziej bezduszni i zimnokrwiści alchemicy wykorzystują czasem klyndesy do przyrządzania różnych mikstur pozwalających oddychać w wodzie, parze czy ogniu.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)