rdfs:comment
| - Zawódźmy: « Wisło, Wisło, szumem fal pogańska, Której woda pragnienie milionów uśmierza, Która kłęby fal toczysz pod okręgi Gdańska, Wawel kochasz, Warszawę i śpichrze Kaźmierza — Dobre wody są twoje, ubłogosławiona! Dziecię z ciebie chrzest bierze, skoro się narodzi, Ciebie żąda gorączką trawiony, gdy kona, Zewłok tobą umyty do grobu odchodzi.» Image:PD-icon.svg Public domain
|
abstract
| - Zawódźmy: « Wisło, Wisło, szumem fal pogańska, Której woda pragnienie milionów uśmierza, Która kłęby fal toczysz pod okręgi Gdańska, Wawel kochasz, Warszawę i śpichrze Kaźmierza — Dobre wody są twoje, ubłogosławiona! Dziecię z ciebie chrzest bierze, skoro się narodzi, Ciebie żąda gorączką trawiony, gdy kona, Zewłok tobą umyty do grobu odchodzi.» Zawódźmy: «Wisło, Wisło, której wolne biegi Ukazują tratwiarzom złoty piach mielizny, Której wzgórzem i równią zasiewane brzegi Są jako dwa ramiona kochanej Ojczyzny — Przed wiekami zamkniona byłaś w borów ściany, Tajemnością w czerwcowe malowana ranki, W twych lesiech się modliły polańskie kapłany, W twych borach zawodziły czerstwą pieśń poganki.» Zawódźmy: «Rzek polańskich wielosłużna Pani, Której nurty posiadły dziejów tajemnice, Coś burzyła się, kiedy przybysze niemiani Wywracali prastary obyczaj na nice — Tyś w szumie przechowała dawnych lat pogaństwo, A kiedy z gwiazd zstępuje wieczór świętojański, Srebrne wody wylewasz, by zatopić państwo, Które zwyczaj i obrzęd zdradziło pogański.» Zawodźmy: «Wisło dobra, władająca mową, Której dzisiaj człowiecze ucho nie rozróżnia! Tak ty smucić się musisz nad ojczyzną nową, W której duszy czernieje przepaścista próżnia! Gdy ciągnięto baterie dział Listopadowe, W lodzie twoim żołnierze głuchy jęk słyszeli; A jeśliś w dzień powstania miała taką mowę, Jak ty ryczeć musiałaś, kiedy Pragę rżnęli?!» Zawódźmy: «Wisło, Wisło! jeśli w polskiej ziemi Święta będzie dożywać mowa czarnoleska, A ludzie będą głusi w sercach swych i niemi, A z karku ich nie spadnie wstrętna jarzma deska — Wylej wody! wylewaj je niewyczerpanie, Całą Polskę zatapiaj, cały kraj serdeczny! Po ziomkach moich sławna niechaj wieść zostanie: Że Wisła ocaliła ich od hańby wiecznej.» Image:PD-icon.svg Public domain
|