| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Poezye Michała - Anioła Buonarrotego - 38
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
| |
| dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/bHw63L1wmuMwBrNgy6bsPw==
| |
| dbkwik:resource/Nh6GShQ-tfkvgRF_MXGXtQ==
| |
| dbkwik:resource/RGAtTh-ulgEaMlVBWQUrGg==
| - Quanto dirne si dee, non si può dire;
Che troppo agli orbi il suo splendor s'accese:
Biasmar si può piu 'l popol che l'offese,
Ch 'al minor pregio suo lingua salire.
Questi discese ai regni del fallire.
Per noi insegnare, e poscia a Dio n'ascese;
E l' alte porte il ciel nongli contese,
Cui la patria le sue negò d'aprire.
Ingrata patria, e della sua fortuna
A suo danno nutrice! e n'è ben segno
Ch'ai più perfetti abbonda di più guai.
E fra mile ragion vaglia quest'una:
Ch'egual non ebbe il suo esilio indegno,
Com'uom maggior di lui qui non fu mai.
|
| dbkwik:resource/S7jJPR7zXyOP5Rojv-dWqw==
| - Czem był, nikt pono tego niewysłowi,
Taki blask padał od onéj pochodnie;
Jego zniewagę wyrzucać ludowi
Łatwiej, niżeli usty chwalić godnie.
By świat nauczać zszedł on w piekieł jamy,
I z tamtąd wyżej pnąc się aż do Boga,
Otwarte w niebie czekały go bramy.
Gdy go gród własny odepchnął od proga.
Ludu niewdzięczny! dowiodłeś przykładnie.
Że najcnotliwszy zawsze łupem padnie;
Że z takich zbrodni skuwasz swe kajdany.
Ten jeden dowód za tysiące świadczy:
Wyrok wygnania był tak świętokradczy.
Jak był największym z ludzi Dant wygnany.
|
| Autor
| |
| is dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
of | |
| is dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)