Sz – dwuznak o wyjątkowo szumiącym charakterze. Jego obecność w polskim alfabecie jest powodem frustracji tych obcokrajowców, którzy w swej głupocie zabrali się za naukę języka polskiego. W zestawieniu z dwuznakiem cz stanowi barierę nie do przebicia. Zwłaszcza w przypadku chrząszcza, który brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie, czy Szczepana Brzęczyszczykiewicza.
Sz – dwuznak o wyjątkowo szumiącym charakterze. Jego obecność w polskim alfabecie jest powodem frustracji tych obcokrajowców, którzy w swej głupocie zabrali się za naukę języka polskiego. W zestawieniu z dwuznakiem cz stanowi barierę nie do przebicia. Zwłaszcza w przypadku chrząszcza, który brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie, czy Szczepana Brzęczyszczykiewicza.