Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Zdaje się, to rośliny, co łączą tak nieznacznie drogi bojów żelaznych i serca w ciemności. w niej. czeka oplot ramion, w których sen się zacznie, sen wiary, sen miłości. Zdaje się, jesteś gazelą w cieniach, w huśtawkach wieczoru lub w chybotliwej wodzie pni zbrązowiałych sieć, a możeś tylko ptakiem, co przeszedł bór upiorów - - moje ty światło na zawsze - więc leć. Ciepła ciemność jak zwierzę ma na szyi ranę; nie widzę, czuję dłonią - płynie z niej cicha krew. Nie bój się, gdy zaryczy ta ciemność. O kochana! to jest już oswojony, zmniejszony czasem lew. Image:PD-icon.svg Public domain
|
dcterms:subject
| |
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
Autor
| - Krzysztof Kamil Baczyński
|
abstract
| - Zdaje się, to rośliny, co łączą tak nieznacznie drogi bojów żelaznych i serca w ciemności. w niej. czeka oplot ramion, w których sen się zacznie, sen wiary, sen miłości. Zdaje się, jesteś gazelą w cieniach, w huśtawkach wieczoru lub w chybotliwej wodzie pni zbrązowiałych sieć, a możeś tylko ptakiem, co przeszedł bór upiorów - - moje ty światło na zawsze - więc leć. Ciepła ciemność jak zwierzę ma na szyi ranę; nie widzę, czuję dłonią - płynie z niej cicha krew. Nie bój się, gdy zaryczy ta ciemność. O kochana! to jest już oswojony, zmniejszony czasem lew. Image:PD-icon.svg Public domain
|
is wikipage disambiguates
of | |