| rdfs:comment
| - thumb|250px|Morski elf Morskie elfy (ang. Aquatic elves), nazywane też wodnymi, to podgatunek elfów przystosowany do życia pod wodą. Mają zielonkawą lub niebieską skórę a ich włosy mają kolor morskiej wody - szmaragdowy albo błękitny. Mężczyźni zwykle przycinają włosy krótko, kobiety zapuszczają je nawet poniżej pasa. Między palcami rąk i nóg morskie elfy mają błony ułatwiające pływanie. Położone na szyi skrzela umożliwiają im oddychanie pod wodą, są natomiast słabo przystosowane do pobierania powietrza, wskutek czego morskie elfy nie mogą zbyt długo przebywać z dala od wody pod groźbą uduszenia. Ubierają się zwykle w stroje wykonane z włókien i wodorostów. Ich stroje są subtelne, z oryginalnymi haftami i wykończeniami, zazwyczaj w odcieniach zieleni, czerni i brązu. Większość z nich opróc
|
| abstract
| - thumb|250px|Morski elf Morskie elfy (ang. Aquatic elves), nazywane też wodnymi, to podgatunek elfów przystosowany do życia pod wodą. Mają zielonkawą lub niebieską skórę a ich włosy mają kolor morskiej wody - szmaragdowy albo błękitny. Mężczyźni zwykle przycinają włosy krótko, kobiety zapuszczają je nawet poniżej pasa. Między palcami rąk i nóg morskie elfy mają błony ułatwiające pływanie. Położone na szyi skrzela umożliwiają im oddychanie pod wodą, są natomiast słabo przystosowane do pobierania powietrza, wskutek czego morskie elfy nie mogą zbyt długo przebywać z dala od wody pod groźbą uduszenia. Ubierają się zwykle w stroje wykonane z włókien i wodorostów. Ich stroje są subtelne, z oryginalnymi haftami i wykończeniami, zazwyczaj w odcieniach zieleni, czerni i brązu. Większość z nich oprócz języka elfiego włada mową sahuaginów i specyficznym dialektem wspólnego. Morskie elfy są długowieczne, ale podobnie jak ich naziemni krewniacy, nie wykazują fizycznych oznak starzenia się. Jedynie oczy starszych elfów objawiają zgromadzoną przez lata mądrość. Są pokojowym społeczeństwem, bardzo rzadko atakującym bez prowokacji a jeszcze rzadziej toczącym wojny. Czynią to tylko w obronie własnej lub w obliczu wielkiego zagrożenia. Objawiają wtedy niezwykłego dla postronnych bojowego ducha. Najchętniej wydają i przyjmują bitwy w wodorostowych lasach lub na rafach koralowych, gdzie mogą wykorzystać swe zdolności ukrycia się i ataku z zaskoczenia. Mają również świetny wzrok, pozwalający z daleka wypatrzeć ruchy przeciwnika. Ulubionymi broniami morskich elfów są trójząb i włócznia, których używają zarówno do polowań jak i do walki. Często używają również sieci bojowych. Częstymi towarzyszami tych istot w polowaniu i w walce są delfiny, które są przez nie traktowane jak równoprawni partnerzy. Społeczności morskich elfów liczą sobie zwykle kilkuset mieszkańców, zamieszkujących wykute w skale miasto zbudowane w lesie wodorostów lub na rafie koralowej. Zazwyczaj osiedla znajdują się w przynajmniej częściowo osłoniętych miejscach, na przykład podwodnych nieckach lub lagunach i są dobrze ukryte przed niepożądanymi oczyma. Poszczególne społeczności utrzymują ze sobą stały kontakt za pośrednictwem kurierów. Morskie elfy niechętnie utrzymują kontakty z naziemcami, jak również z innymi podwodnymi rasami z wyjątkiem delfinów. Nie mają nic przeciwko trytonom i morskiemu ludowi, jednak wolą pozostawić ich własnym sprawom. Drugim wyjątkiem są naziemne elfy, z którymi pozostają w dobrych relacjach a niekiedy płodzą nawet z nimi dzieci. Owoc takiego związku potrafi oddychać zarówno w wodzie jak i na lądzie, jest to więc doskonała hybryda. Morskie elfy są samowystarczalne, zbierając i łowiąc żywność wedle własnych potrzeb i nie naruszając przy tym równowagi środowiska. Są również rasą zbieraczy, przeczesujących morskie dno w poszukiwaniu cennych przedmiotów, które później wymieniają z naziemnymi elfami na wyroby metalowe i inne rzeczy, których nie sposób wykonać pod wodą. Dysponją również wiedzą na temat podwodnych kultur i geografii rozległych podwodnych obszarów, wraz z rozmieszczeniem wśród nich rozmaitych zatopionych ruin i statków. Informacji tych udzielają jednak obcym wyjątkowo niechętnie. Morskie elfy są bardzo wrażliwe na punkcie własnego honoru i za wielką obrazę uważają nie dawanie wiary ich słowu. Morski elf, który złoży jakąś obietnicę, dopełnia jej nawet ryzykując życie a w razie jego śmierci jego towarzysze dopilnowują, by zobowiązanie zostało wykonane. Same nigdy nie przyjmują obietnic od innych ras, nie mając do nich dostatecznego zaufania. Podejście morskich elfów do świata związane jest z ich długowiecznością i umiłowaniem naturalnej harmonii. Źle się czują poza morskimi falami i nawet te, które dzięki magii mają możliwość go odwiedzać, szybko powracają w morskie głębiny. Mimo tego mało który odrzuca choćby krótkotrwałą okazję zwiedzenia tak sławionych przez naziemne elfy leśnych kniei. thumb|250px|Morskie elfy na tle podwodnego miasta. Największymi wrogami morskich elfów są sahuaginy, których nienawidzą z pasją. Obecność tej rasy jest jednym z niewielu czynników zdolnych skłonić je do aktywnej wojaczki. Zabłąkana grupa sahuaginów również nie powinna liczyć na łaskę tych istot. Poza morskimi diabłami, wodne elfy równie bezlitośnie tępią zapuszczające się na ich terytorium rekiny. Nie przepadają za naziemnymi rybakami, którzy czasem łapią ich przypadkowo w sieci lub atakują, biorąc za którąś z agresywnych wodnych ras. Wśród morskich elfów krążą legendy o innej podwodnej rasie spiczastouchych, którzy mieszkają w morskich głębinach i opanowali zdolność zmiany kształtu i przybierania postaci morskich stworzeń. Wiele drużyn poszukiwaczy szukało już osiedli tych istot, żadna jednak nie odniosła sukcesu.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)