| rdfs:comment
| - Dominicus van Pruisen (Danzig, 1382 - Trier, 1461) was een Duitse kartuizermonnik en ascetisch auteur van Poolse afkomst. Zijn eerste leraar was een parochiepriester, een vrome dominicaan. Later studeerde hij aan de universiteit van Krakau waar hij werd opgemerkt vanwege zijn intelligentie. Nadien leidde hij een leven als vagebond totdat hij 25 jaar was, toen hij Adolf van Essen, prior van het kartuizerklooster van Sint-Albanus nabij Trier ontmoette. Dominicus werd ook kartuizer, trad in het klooster in in 1409 en leidde een leven van strenge boetedoening en geestelijke ijver. Dominicus werd novicenmeester in Mainz en vicaris van het klooster van Sint-Albanus, waar hij ook zou overlijden. Hij kreeg vele visioenen en schreef 17 verhandelingen, zoals "Libri duo experientiarum" , "Tractatus d
|
| abstract
| - Dominicus van Pruisen (Danzig, 1382 - Trier, 1461) was een Duitse kartuizermonnik en ascetisch auteur van Poolse afkomst. Zijn eerste leraar was een parochiepriester, een vrome dominicaan. Later studeerde hij aan de universiteit van Krakau waar hij werd opgemerkt vanwege zijn intelligentie. Nadien leidde hij een leven als vagebond totdat hij 25 jaar was, toen hij Adolf van Essen, prior van het kartuizerklooster van Sint-Albanus nabij Trier ontmoette. Dominicus werd ook kartuizer, trad in het klooster in in 1409 en leidde een leven van strenge boetedoening en geestelijke ijver. Dominicus werd novicenmeester in Mainz en vicaris van het klooster van Sint-Albanus, waar hij ook zou overlijden. Hij kreeg vele visioenen en schreef 17 verhandelingen, zoals "Libri duo experientiarum" , "Tractatus de Contempu mundi", "Remedium tentationum", "De verae obedientiae" en "Sonus epulantis". Dominicus wordt dikwijls beschouwd als de grondlegger van de rozenkrans. Bij de 150 weesgegroeten waaruit de Mariapsalm toen bestond, voegde Dominicus beschouwingen toe over het leven van Christus en van Onze-Lieve-Vrouw. Het weesgegroet eindigde toen met de woorden "Fructus ventris tui, Jesus" en hij voegde daar een zin aan toe om de mysteriën te gedenken, zoals "quem Angelo nuntiante de Sancto Spiritu concepisti", "quo concepto, in montana ad Elizabeth ivisti", etc. Dominicus en zijn vriend Adolf trachtten deze gebedswijze te verspreiden bij de kartuizers en bij de leken. Hierdoor schreven sommige auteurs de rozenkrans in zijn huidige vorm toe aan Dominicus.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)