Są tajemnice w wieczności systemie: Gwiazdy po śmierci zstępują na ziemią; Zanim ich światło sięgnie ziemskiej głębi, Planetę nieraz śmierć mroźna wyziębi. Podobnie nasza pieśń wykwintowana Jest na złudzenie źreniczne skazana; W przedpogrzebowym musi załkać domu, Nim dotknie skrzydłem ziemskiego poziomu. Bo za. wysoko żeglują jej brzmienia, Bo są za słabe ócz ludzkich spojrzenia, Bo pieśnią wieków karmiona tysięcy Jest za stateczną dla ziemi dziecięcej. Image:PD-icon.svg Public domain
Są tajemnice w wieczności systemie: Gwiazdy po śmierci zstępują na ziemią; Zanim ich światło sięgnie ziemskiej głębi, Planetę nieraz śmierć mroźna wyziębi. Podobnie nasza pieśń wykwintowana Jest na złudzenie źreniczne skazana; W przedpogrzebowym musi załkać domu, Nim dotknie skrzydłem ziemskiego poziomu. Bo za. wysoko żeglują jej brzmienia, Bo są za słabe ócz ludzkich spojrzenia, Bo pieśnią wieków karmiona tysięcy Jest za stateczną dla ziemi dziecięcej. Kiedyś, gdy smutek dni nasze wypleni, Zobaczą ludy, iż dwoje gwiazd błysło: A to dni naszych zagasłych promieni Palić się będą nad Renem i Wisłą. Image:PD-icon.svg Public domain