| rdfs:comment
| - 250px|thumb|Żuk podzwonny Żuki podzwonne są odgałęzieniem ogromnych żuków które dawno temu zostały wykręcone przez nadmierną ekspozycję na magię transmutacji i energię soniczną. Od ich oryginalnej kreacji, dwunastokończynowe robactwo rozwinęło się w podziemnych koloniach, budując ogromne, zawiłe kompleksy tuneli przypominające mrowiska. Czarny i czerwony karapaks żuka podzwonnego wygląda jakby mógł kryć skrzydła, lecz działa jedynie jako wytrzymały pancerz. Dwie więcej kończyny—giętkie, zwinne, i nikczemnie hakowate pazury—sterczą z każdej strony pary długich szczęk. Ponad głową żuka podzwonnego jest rogowaty wyrostek ukształtowany niczym dzwon masywnej trąby, zwężając się powyżej ramion stworzenia i wystrzeliwując ponad jego ostrymi szczękami. Jego cztery czarne, insektoidalne oczy osiada
|
| abstract
| - 250px|thumb|Żuk podzwonny Żuki podzwonne są odgałęzieniem ogromnych żuków które dawno temu zostały wykręcone przez nadmierną ekspozycję na magię transmutacji i energię soniczną. Od ich oryginalnej kreacji, dwunastokończynowe robactwo rozwinęło się w podziemnych koloniach, budując ogromne, zawiłe kompleksy tuneli przypominające mrowiska. Czarny i czerwony karapaks żuka podzwonnego wygląda jakby mógł kryć skrzydła, lecz działa jedynie jako wytrzymały pancerz. Dwie więcej kończyny—giętkie, zwinne, i nikczemnie hakowate pazury—sterczą z każdej strony pary długich szczęk. Ponad głową żuka podzwonnego jest rogowaty wyrostek ukształtowany niczym dzwon masywnej trąby, zwężając się powyżej ramion stworzenia i wystrzeliwując ponad jego ostrymi szczękami. Jego cztery czarne, insektoidalne oczy osiadają w chitynowym łuku brwiowym który biegnie tuż pod tym rogiem. Istotnie, stworzeniu brakuje prawdziwej głowy; w jej miejscu jest duży róg, który szczebiocze i trąbi gdy żuk podzwonny komunikuje się z innymi żukami podzwonnymi. Żuki podzwonne, jak większość robactwa, są bezmyślnymi myśliwymi. Żyją by się rozmnażać i rozszerzać swoje mrowiska, rozpraszając się w nowe kolonie gdy jedna urośnie za duża dla obszaru (zazwyczaj gdy kolonia zgromadzi więcej niż pięćdziesięciu członków). Żuki podzwonne stały się również znane z bycia wykorzystywanymi jako wierzchowce przez rasy Podmroku. Hobgobliny udomowiły je w przeszłości, podobnie jak część plemion orków. Te grupy wiedzą że w wielkiej liczbie żuki podzwonne stają się tylko bardziej efektywne, a jezdne oddziały jeźdźców żuków podzwonnych czasami tworzą elitarne oddziały bojowe dla określonych plemion i miast. Żuk podzwonny często mierzy około 2,7 metra długości i waży około 680 kilogramów.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)