Narzeczona cienia – krótki, nonsensowny wierszyk, zapisany na marginesie Czerwonej Księgi, i włączony do tomu Przygody Toma Bombadila. Opowiada on o zaczarowanym człowieku, który trwał w bezruchu i nie rzucał cienia. Czar został złamany przez dziewczynę "osnuta w noc" z kwiatami we włosach, której cień owinął ich oboje. Od tej pory pozostają niewidzialni oprócz jednej nocy w roku, gdy tańczą rzucając jeden wspólny cień.
Narzeczona cienia – krótki, nonsensowny wierszyk, zapisany na marginesie Czerwonej Księgi, i włączony do tomu Przygody Toma Bombadila. Opowiada on o zaczarowanym człowieku, który trwał w bezruchu i nie rzucał cienia. Czar został złamany przez dziewczynę "osnuta w noc" z kwiatami we włosach, której cień owinął ich oboje. Od tej pory pozostają niewidzialni oprócz jednej nocy w roku, gdy tańczą rzucając jeden wspólny cień.