| rdfs:comment
| - Aedan mac Gabhran lub Gabrain, również Aidan - syn Gabhrana (Gabraina). Król Dalriady w latach 574-608. W latach panowania dokonał serii napadów na ziemie Piktów, docierając aż do Orkadów i na wyspę Man. Jego siedzibą było Dunadd nad rzeką Crinan, która dawała łatwy dostęp do morza. W jego wypadach morskich towarzyszył mu pewnie Oengus. Na zjeździe w Drumceat (Druim Cott) (575), w którum brał również udział Kolumba, wymógł na arcykrólu irlandzkim, że będzie płacił mu trybut wojskowy, zostawiając sobie morski. W 578 roku odniósł zwycięstwo na Manu. "Kroniki ulsterskie" podają, że Aedán w roku 579 (580 lub 581) zorganizował ekspedycję na Orkady, podlegające władzy północnych Piktów, a w roku 582 lub 583 odbył inną zwycięską bitwę, o wyspę Man (to pierwsza wersja) lub obszar Manau w brytyjski
|
| abstract
| - Aedan mac Gabhran lub Gabrain, również Aidan - syn Gabhrana (Gabraina). Król Dalriady w latach 574-608. W latach panowania dokonał serii napadów na ziemie Piktów, docierając aż do Orkadów i na wyspę Man. Jego siedzibą było Dunadd nad rzeką Crinan, która dawała łatwy dostęp do morza. W jego wypadach morskich towarzyszył mu pewnie Oengus. Na zjeździe w Drumceat (Druim Cott) (575), w którum brał również udział Kolumba, wymógł na arcykrólu irlandzkim, że będzie płacił mu trybut wojskowy, zostawiając sobie morski. W 578 roku odniósł zwycięstwo na Manu. "Kroniki ulsterskie" podają, że Aedán w roku 579 (580 lub 581) zorganizował ekspedycję na Orkady, podlegające władzy północnych Piktów, a w roku 582 lub 583 odbył inną zwycięską bitwę, o wyspę Man (to pierwsza wersja) lub obszar Manau w brytyjskim królestwie Gododdin (druga możliwość). W 603 roku poniósł jednak klęskę w walce z Anglami, a konkretnie z królem Nortumbrii Aethefrithem. Aedan mac Gabhran był założycielem Argyll - królestwa, które za czasów jego potomków połączyło się z królestwem Piktów, dając zjednoczone państwo Szkocji. Aedan był chrześcijaninem, wyznawcą kościoła celtyckiego, natomiast jego syn Artur miał obsesję na punkcie kościoła rzymsko-katolickiego; swoich wojów nazywał nawet święta armią. Syn Artura, Modred, był arcykapłanem kościoła celtyckiego. Być może z poduszczenia kapłanów kościoła celtyckiego i druidów obawiających się, że Artur zechce latynizować kościół celtycki, Modred stanął w opozycji do ojca i sprzymierzył się z jego wrogami, Brytami z plemienia Miathi. W 603 roku Aedan i jego syn Artur starli się pod Camlamma z Miathi i Anglami. W tej pierwszej bitwie Szkoci odnieśli zwycięstwo, ale ścigając Anglów zapędzili się na obszar, gdzie znajdował się Modred ze swymi wojskami. Widok Modreda po przeciwnej stronie zmieszał wojów Aedana do tego stopnia, że przegrali bitwę; podobno zginęła wtedy 1/3 szkockich wojów. Wśród zabitych był Artur, jego brat Eochaid Find i syn Artura Modred. W wyniku bitwy Szkoci z Dalriady zostali oddzieleni od swych sprzymierzeńców w Walii. Jedynym wyjściem dla nich było szukać sprzymierzeńców wśród plemion piktyjskich. 1.
* Miał synów:Artura 2.
* Eochaida Finda 3.
* Brana 4.
* Domangarta Eochaida Buidhe Jego wnukiem był Domnall Brecc, ostatni władca szkockiej i irlandzkiej Dalriady. Za zgodą: Celtyka Kategoria:Postacie historyczne
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)