Kategoria:Zabytki [[Plik:Bednarska21stare.jpg|right|thumb|250px|Kamienica w latach 30. XX wieku]] Kamienica Wincentego Bednarskiego – zabytkowa kamienica położona w Śródmieściu, przy ul. Bednarskiej 21.
Kategoria:Zabytki [[Plik:Bednarska21stare.jpg|right|thumb|250px|Kamienica w latach 30. XX wieku]] Kamienica Wincentego Bednarskiego – zabytkowa kamienica położona w Śródmieściu, przy ul. Bednarskiej 21. Kamienica została wybudowana w 1827 roku według projektu Adolfa Szucha jako dwupiętrowy, późnoklasycystyczny budynek z osią środkową zaakcentowaną parą kolumn jońskich wielkiego porządku oraz oficynami, którymi szczelnie obudowano podwórko – był to jeden z pierwszych przykładów tego typu układu zamkniętego w historii miasta. W okresie międzywojennym w kamienicy znajdowały się składy rzeźniczy oraz zegarmistrzowski. Kamienica została kompletnie spalona w 1944 roku, odbudowano ją w latach 1949-1951 w ramach Kolonii Mariensztat bez oficyn oraz ze zmianami w wystroju – oryginalną balustradę balkonową z końca XIX wieku zastąpiono nawiązującą do klasycystycznej balustradą, w podwórku uproszczono dekorację fasady. Kamienica decyzją z dnia 1 lipca 1965 roku została wpisana do rejestru zabytków. Bednarskiego, Wincentego