| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Plac Grunwaldzki
- Plac Grunwaldzki
|
| rdfs:comment
| - Teren, na którym obecnie znajduje się plac Grunwaldzki, należał przed II poł. XIX wieku do wojska. W miejscu samego placu usytuowany był Fort Wilhelma. W latach 60. XIX wieku niemiecki architekt zaprojektował projekt centralnego, prostokątnego placu, wzorowanego na założeniach urbanistycznych z Londynu. Miał to być dzisiejszy plac Grunwaldzki. Realizacja projektu została wstrzymana ze względu na opór wojska. Do planów powrócono dnia 31.03.1874, gdy na sesji rady miejskiej opracowano ostateczny, zmodyfikowany projekt placu. Do realizacji projektu przystąpiono w latach 80. XIX wieku. Wówczas wszystkie pierzeje zostały zabudowane kamienicami w stylu eklektycznym oraz secesyjnym. Niejedna z nich posiadała na dachu bogate zdobienia, takie jak kopuły i ozdobne płotki. Na placu powstało także tor
- [[Plik:Grunwaldzki, plac (2).jpg|right|thumb|250px|Plac Grunwaldzki, widok w kierunku wlotu alei Wojska Polskiego]] Plac Grunwaldzki położony jest na Żoliborzu, u zbiegu ulic Popiełuszki, alei Wojska Polskiego, alei Jana Pawła II, Matysiakówny i Broniewskiego. Nazwa placu pochodzi od Grunwaldu – wsi w województwie warmińsko-mazurskim, w pobliżu której 15 lipca 1410 roku rozegrała się bitwa wojsk polsko-litewsko-ruskich z krzyżackimi znana dziś jako Bitwa pod Grunwaldem.
|
| dcterms:subject
| |
| dbkwik:resource/1H5P6j1jBjYF5HJmx7OaVQ==
| |
| zdjęcie
| - Plik:Grunwaldzki, plac.jpg
|
| dbkwik:resource/89VYJMYvG1Bcinjsv98x3w==
| |
| dbkwik:resource/CJTAVvkj6XPhAxc-YAO7gA==
| |
| nazwa
| |
| dbkwik:resource/XXfrZRzdjx-ZJgPlmhLM2g==
| |
| dbkwik:resource/YQchpVEKzfE2MXUyEGongQ==
| |
| Opis
| - Plac Grunwaldzki, widok w kierunku wlotu ulicy Popiełuszki
- Panorama placu Grunwaldzkiego
|
| grafika
| |
| dbkwik:nl.trams/pr...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:warszawa/pr...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:szczecin/pr...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/ZiRCG7ygL6c2_lWN9OMvjw==
| |
| dbkwik:resource/yDjDgN-WIhYnoKOt4HE6dA==
| |
| wikipage disambiguates
| |
| dbkwik:resource/CyS9VOkK8IY0vRy-SALXog==
| |
| abstract
| - [[Plik:Grunwaldzki, plac (2).jpg|right|thumb|250px|Plac Grunwaldzki, widok w kierunku wlotu alei Wojska Polskiego]] Plac Grunwaldzki położony jest na Żoliborzu, u zbiegu ulic Popiełuszki, alei Wojska Polskiego, alei Jana Pawła II, Matysiakówny i Broniewskiego. Plac ma kształt pięciowlotowego skrzyżowania, jednak pierwotne plany zakładały inną formę. Plac zaprojektowano w latach 1920-22, w ramach studium regulacyjnego Cytadeli Warszawskiej. Autorami projektu byli Antoni Jawornicki i Józef Jankowski. Zakładał on półkolisty plac, z którego promieniście rozchodziłyby się nowe ulice: Piechoty, Marynarki, Lotnictwa, Kawalerii i Artylerii. W latach 30. projekt ten zaczęto wdrażać, jednak po kilku latach zmieniono plany i zaniechano dalszej realizacji półokrągłego placu Grunwaldzkiego. W obecnej formie plac istnieje od 1961 roku, kiedy wytyczono ulicę Broniewskiego. Obecnie planuje się rewitalizację placu. Pracownia KAPS Architekci opracowała koncepcję przebudowy, która spotkała się z akceptacją ze strony władz dzielnicy. Plan przewiduje powstanie prostokątnego placu przeciętego torami tramwajowymi, z przystankami po środku. Dookoła placu miałyby się znaleźć jednokierunkowe uliczki, a pod nim – tunel dla pojazdów skręcających w ulicę Broniewskiego. Amfiteatralne schody prowadziłyby do znajdującego się poniżej poziomu gruntu przejścia pod aleją Jana Pawła II. Na placu stanąć miałaby także mała architektura. Nazwa placu pochodzi od Grunwaldu – wsi w województwie warmińsko-mazurskim, w pobliżu której 15 lipca 1410 roku rozegrała się bitwa wojsk polsko-litewsko-ruskich z krzyżackimi znana dziś jako Bitwa pod Grunwaldem.
- Teren, na którym obecnie znajduje się plac Grunwaldzki, należał przed II poł. XIX wieku do wojska. W miejscu samego placu usytuowany był Fort Wilhelma. W latach 60. XIX wieku niemiecki architekt zaprojektował projekt centralnego, prostokątnego placu, wzorowanego na założeniach urbanistycznych z Londynu. Miał to być dzisiejszy plac Grunwaldzki. Realizacja projektu została wstrzymana ze względu na opór wojska. Do planów powrócono dnia 31.03.1874, gdy na sesji rady miejskiej opracowano ostateczny, zmodyfikowany projekt placu. Do realizacji projektu przystąpiono w latach 80. XIX wieku. Wówczas wszystkie pierzeje zostały zabudowane kamienicami w stylu eklektycznym oraz secesyjnym. Niejedna z nich posiadała na dachu bogate zdobienia, takie jak kopuły i ozdobne płotki. Na placu powstało także torowisko tramwajowe, które przebiegało po współczesnej jezdni. W latach 20. XX wieku linię tramwajową przeniesiono na środek placu. Całość oświetlały stylowe latarnie. W czasie nalotów alianckich w 1944 roku plac został częściowo zniszczony. Zbombardowana została kamienica pomiędzy ulicą Śląską a Rayskiego, zabudowania pomiędzy Rayskiego a Jedności Narodowej oraz jedna kamienica przy narożniku placu z ulicą Śląską (pierzeja pomiędzy aleją Jedności narodowej a ulicą Śląską. Pozostałe zabudowania spłonęły. Po II wojnie światowej przystąpiono do odbudowy placu. Na początku lat 60. wyburzono ocalałe kamienice w kwartale Śląska - Mazurska - Rayskiego i na ich miejscu zbudowano SP 64. Po zakończeniu budowy szkoły wzniesiono przy placu trzy modernistyczne bloki - dwa 8-piętrowe oraz jeden 4-piętrowy. Budowa wieżowców mieszkalnych znacznie zaburzyła linię zabudowy. Ponadto nie odtworzono zniszczonych kopuł niektórych kamienic przy placu - skupiając się na remoncie tych zachowanych. Na szczęście nie zlikwidowano ocalałych elewacji kamienic, restaurując zachowane gzymsy. W latach 60. tramwaje znów zaczęły jeździć wokół placu. Odnowiono także bruk oraz założono klomby kwiatowe. 10 lat później, za czasów prezydenta Jana Stopyry linię tramwajową przełożono na środek placu oraz wylano asfalt na jezdnię. Pod koniec lat 90. przeprowadzono remont placu Grunwaldzkiego. Wymieniono wówczas bruk, lampy, ławki. I połowa XXI wieku przyniosła remont chodników przy budynkach przylegających do placu. Docieplone zostały również bloki mieszkalne. Wyremontowano też dachy kamienic, niestety bez odtworzenia uszkodzonych w czasie ostatniej wojny detali.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)