| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Atta Troll (Heine, przekł. Urbański)/24
|
| rdfs:comment
| - Na dolinie Ronceval'u, na tem samem właśnie miejscu, gdzie Caroli Magni siostrzan, charcząc, Bogu oddał ducha - padł i Atta Troll. W zasadzce padł, jak tamten, kiedy ongi zdradą podszedł go moguncki rycerz-Judasz, Ganelon. Niedźwiedziego sentymentu szczyt - małżonka tkliwy afekt - stał się matnią, nader chytrze namotaną przez Urakę; czarnej bowiem Mummy pomruk zmałpowała tak łudząco, że z bezpiecznej wypadł gawry wywabiony Atta Troll. Na tęsknoty spiesząc skrzydłach, biegł kotliną - stawał - wietrzył - czule pod skałami węszył za małżonki swej schroniskiem. W tem Laskaro, zaczajony, palnął z fuzji. Ach, w ochocze, w same go ugodził serce. Krwi czerwonej bluznął strumień. Kilkakroć potrząsnął łbem - stęknął głucho - runął wreszcie, w strasznych się szamocąc drgawkach. Mummo!... jęk to był o
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| Autor
| |
| abstract
| - Na dolinie Ronceval'u, na tem samem właśnie miejscu, gdzie Caroli Magni siostrzan, charcząc, Bogu oddał ducha - padł i Atta Troll. W zasadzce padł, jak tamten, kiedy ongi zdradą podszedł go moguncki rycerz-Judasz, Ganelon. Niedźwiedziego sentymentu szczyt - małżonka tkliwy afekt - stał się matnią, nader chytrze namotaną przez Urakę; czarnej bowiem Mummy pomruk zmałpowała tak łudząco, że z bezpiecznej wypadł gawry wywabiony Atta Troll. Na tęsknoty spiesząc skrzydłach, biegł kotliną - stawał - wietrzył - czule pod skałami węszył za małżonki swej schroniskiem. W tem Laskaro, zaczajony, palnął z fuzji. Ach, w ochocze, w same go ugodził serce. Krwi czerwonej bluznął strumień. Kilkakroć potrząsnął łbem - stęknął głucho - runął wreszcie, w strasznych się szamocąc drgawkach. Mummo!... jęk to był ostatni. * Tak on poległ, mój szlachetny. Bohatera oto koniec; lecz po skonie, nieśmiertelny, w barda zmartwychwstanie pieśni. Znów nam w pieśni zmartwychwstanie! Rozgłos jego, jak na szczudłach niebotycznych, ziemię zbieży, na trocheów mknąc czworakach. I nasz X. w Walhalli kiedyś suty mu ustawi pomnik - i wyryje na nim napis w zwięzłym, jędrnym onym stylu: - Atta Troll. - Myś tendencyjny. - - Moralista. - W stadle jurny. - - Duchem czasu uwiedziony borów rdzenny sankiulota. - - Tancerz lichy - lecz zasady wrzdęta kryła pierś, kudłata. - - Cuchnął też niekiedy szpetnie. - Talent żaden - lecz charakter. -
|
| is dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
of | |
| is dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)