| rdfs:comment
| - 250px|thumb|Sznurowiec w D&D Next 250px|thumb|Sznurowiec 250px|thumb|Pryzmatyczny sznurowiec Sznurowce (ang. roper) to zamieszkujące podziemia wynaturzenia o złej naturze. Wyglądają jak pożółkła skała lub pień drzewa pokryta twardą skorupą, ale dość plastyczna. Najczęściej przybiera filarowaty kształt, wysoki na 3 metry, szeroki u podstawy na metr, a u szczytu zwężający się do 1/3 metra. Sznurowiec dysponuje paszczą pełną ostrych zębów, pojedynczym żółtym okiem i guzków wypuszczających ruchliwe wici - skąd nazwa tych istot. Sznurowce potrafią doskonale się kamuflować, więc większość obserwatorów może łatwo je pomylić choćby z jednym ze stalagmitów, głazów lub spróchniałych, powalonych pni drzew. Dodatkowo temperatura ich ciała jest zawsze równa temperaturze otoczenia, a barwa również ulega
|
| abstract
| - 250px|thumb|Sznurowiec w D&D Next 250px|thumb|Sznurowiec 250px|thumb|Pryzmatyczny sznurowiec Sznurowce (ang. roper) to zamieszkujące podziemia wynaturzenia o złej naturze. Wyglądają jak pożółkła skała lub pień drzewa pokryta twardą skorupą, ale dość plastyczna. Najczęściej przybiera filarowaty kształt, wysoki na 3 metry, szeroki u podstawy na metr, a u szczytu zwężający się do 1/3 metra. Sznurowiec dysponuje paszczą pełną ostrych zębów, pojedynczym żółtym okiem i guzków wypuszczających ruchliwe wici - skąd nazwa tych istot. Sznurowce potrafią doskonale się kamuflować, więc większość obserwatorów może łatwo je pomylić choćby z jednym ze stalagmitów, głazów lub spróchniałych, powalonych pni drzew. Dodatkowo temperatura ich ciała jest zawsze równa temperaturze otoczenia, a barwa również ulega nieznacznym przemianom. Sznurowce atakują z zaskoczenia, wystrzeliwując w przeciwnika swe mocne, lepkie wici. Istota posiada sześć takich wypustek, z których każda może zostać wystrzelona na odległość do 15 metrów i rozciągnięta o dodatkowe 15. Istota może atakować tylko jedną wicią na raz, chyba że przeciwnik został już oplątany i obezwładniony. Wici są bardzo mocne i są w stanie samodzielnie uciągnąć istotę ważącą do 350 kilogramów. Dodatkowo pokrywająca je toksyna stopniowo osłabia zaatakowaną istotę, ułatwiając jej obezwładnienie. Ofiara jest następnie przyciągana do paszczy sznurowca, który zaczyna ją pożerać. Sznurowce są niewrażliwe na elektryczność, posiadają też znaczne odporności na ogień i chłód. Sznurowce nie są towarzyskimi istotami i tylko rzadko współpracują ze sobą w wyjątkowo dogodnych punktach łowieckich. Grupy takie są z braku lepszego określenia nazywane kiśćmi. Sznurowce rozmnażają się bezpłciowo, formując z fragmentu swego ciała nasienie, które osadzają w glebie. Nasionko rośnie pobierając składniki odżywcze z ziemi i prawdopodobnie drenując z niej pokłady energii magicznej. Początkowo jest nieodróżnialne od głazu, a formę dorosłego sznurowca osiąga w około 2 miesiące. Sznurowce mają zdolność wolnego poruszania się przy pomocy rzęsek umiejscowionych w spodniej części ciał. Rzęski pozwalają im również wspinać się na ściany i sufity. Rzadko opuszczają swe macierzyste jaskinie, jednak zdarza im się migrować, kiedy wyczerpią się źródła pożywienia. Migracje odbywają się podziemnymi korytarzami, chyba że jaskinia takich nie posiada. W podobnym wypadku grupy sznurowców wychodzą na powierzchnię nocą, rodząc w ten sposób klechdy o maszerujących kamieniach. Sznurowce są mięsożerne i preferują mięso humanoidów. Ich ofiarą najczęściej padają gnomi, krasnoludy i inne górnicze rasy. Istoty te posiadają narząd przypominający wole, w którym magazynują niestrawione pozostałości niedawnych posiłków - przede wszystkim klejnoty i niektóre metale (w tym platynę). Klej z odciętych wici sznurowca może zostać zebrany do późniejszego wykorzystania, wymaga jednak przechowania w platynowych pojemnikach.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)