| rdfs:comment
| - Jean Delannoy est un réalisateur et scénariste français, né le 12 janvier 1908 à Noisy-le-Sec, en Seine-Saint-Denis (France).
- Jean Delannoy (ur. 12 stycznia 1908 w Noisy-le-Sec koło Paryża, zm. 18 czerwca 2008) – francuski reżyser filmowy, aktor, scenarzysta. Jest potomkiem hugonockiej rodziny. W czasie studiów w Paryżu związał się z przemysłem filmowym, występując jako aktor w filmach niemych, a także pracując jako montażysta (m.in. przy filmie ukraińskiego emigranta Anatole Litvaka Tovaritch z 1935). Od 1933 zajął się też reżyserią filmów fabularnych, początkowo o charakterze komercyjnym. Tworzył w tym okresie filmy przygodowe, m.in. Makao, piekło gry (1939, z udziałem Ericha von Stroheima), Pontcarral (1942) oraz melodramaty (Raj szatana, 1938).
|
| abstract
| - Jean Delannoy est un réalisateur et scénariste français, né le 12 janvier 1908 à Noisy-le-Sec, en Seine-Saint-Denis (France).
- Jean Delannoy (ur. 12 stycznia 1908 w Noisy-le-Sec koło Paryża, zm. 18 czerwca 2008) – francuski reżyser filmowy, aktor, scenarzysta. Jest potomkiem hugonockiej rodziny. W czasie studiów w Paryżu związał się z przemysłem filmowym, występując jako aktor w filmach niemych, a także pracując jako montażysta (m.in. przy filmie ukraińskiego emigranta Anatole Litvaka Tovaritch z 1935). Od 1933 zajął się też reżyserią filmów fabularnych, początkowo o charakterze komercyjnym. Tworzył w tym okresie filmy przygodowe, m.in. Makao, piekło gry (1939, z udziałem Ericha von Stroheima), Pontcarral (1942) oraz melodramaty (Raj szatana, 1938). Szerokie uznanie Delannoy zyskał filmem Wieczny powrót (1943) według scenariusza Jeana Cocteau, z główną rolą Jeana Marais. Przez kolejne lata cieszył się opinią twórcy kina ambitnego, przedstawiciela tzw. "jakości francuskiej". Symfonia pastoralna (1946), na podstawie Andre Gide'a i z Pierre Blancharem oraz Michèle Morgan w głównych rolach, zdobyła Grand Prix festiwalu w Cannes; z kolei film Bóg potrzebuje ludzi (1950) wyróżniono na festiwalu w Wenecji. Delannoy nakręcił również m.in. filmy Kości rzucone (1947, na podstawie Jeana-Paula Sartre'a), Tajemnica Mayerlingu (1949, z Jeanem Marais), Niepotrzebny (1951), Minuta zwierzeń (1952, w rolach głównych Jean Gabin i Michèle Morgan), Jak bezpańskie psy (1955, z Jeanem Gabinem), Dzwonnik z Notre-Dame (1957, na podstawie Wiktora Hugo, z udziałem Anthony'ego Quinna i Giny Lollobrigidy). Od połowy lat 50. Delannoy powrócił do kina popularnego (zajął się także filmem na potrzeby telewizji), tworząc m.in. Pułapkę (1958) i Śmierć na klęczkach (1959), z Jeanem Gabinem w roli komisarza Maigreta; Pułapka otrzymała nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA). Nakręcił również m.in. Księżną de Cleves (1960, z Mariną Vlady i Jeanem Marais) czy Arcylokaja (1964). Na początku lat 70. skoncentrował się na reżyserii telewizyjnej, by po kilkunastu latach zaprezentować kilka monumentalnych obrazów o tematyce religijnej – Bernadette (1988), Pasja Bernadette (1990), Maria z Nazaretu (1995). Delannoy, który obok reżyserii był również scenarzystą wielu swoich filmów (m.in. Kości rzucone, Symfonia pastoralna, Tajemnica Mayerlingu, Maria Antonina z 1955, Pułapka, Śmierć na klęczkach, Bernadette, Pasja Bernadette, Maria z Nazaretu), w 1986 otrzymał w uznaniu dorobku honorowego Césara.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)