| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| |
| rdfs:comment
| - Edygald I Wielki – Król Królestwa Anglii zwany Angielskim Lwem a także Obrońcą Mercji , znany z zwycięskiej Bitwy pod Kentem, znany z braku jednego zęba z tego powodu zwany też przez Wikingów Bezzębnym Zabójcą . Był w połowie Szwedem przez to iż jego ojciec był Szwedem o imieniu Swen jego matka była Anglo-Saską księżniczką wasalną Yorku. Edygald w wieku 5 lat został wysłany na dwór Cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego gdzie miał uczyć się jak sprawować władzę, zwłaszcza w kraju co chwilę najeżdżanym przez Wikingów. W wieku 15 lat wrócił do ojczyzny rozpoczynając swe roszczenia do Northumbskiego tronu. Tamtejszy władca wikingów Adolf Otyły wyzwał Edygalda na pojedynek, pojedynek ten wygrał Edygald któremu w ramach zakładu przekazano księstwo York oraz drużynę Skandynawskich, Angielskic
|
| dbkwik:resource/6mFWnDh4N5SqGA0cUlyAgA==
| - Król, Protektor i Heptarcha Anglii, Książę Northumbrii, Wessexu, Sussexu, Essexu, Mercji, Kentu, Kornwalii, Wschodniej Anglii, Gwyneddu, Gwentu, Dyfedu oraz Powysu - dziedzic Świętego Cesarstwa Rzymskiego Edygald I Wielki z rodu Welfów Angielskich
|
| dcterms:subject
| |
| Następca
| |
| Imię
| - Edygald Wielki z rodu Welfów
|
| Obraz
| |
| Poprzednik
| |
| dbkwik:resource/RoWeNwfnEWg_DMiRA8Ng8Q==
| - III 950 II ne, statek na Morzu Północnym
|
| Rodzina
| |
| dbkwik:resource/boud40EyXVo0d9tuLLGXMw==
| |
| dbkwik:resource/k02uSEsT9WAen-NooEUNGg==
| |
| dbkwik:pl.althisto...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/wEkXqlHd4U1a_PMpZma8ng==
| |
| dbkwik:resource/156DHgLi59z-99maGxcoPA==
| - Angielski Smok
- Obrońca Mercji
|
| abstract
| - Edygald I Wielki – Król Królestwa Anglii zwany Angielskim Lwem a także Obrońcą Mercji , znany z zwycięskiej Bitwy pod Kentem, znany z braku jednego zęba z tego powodu zwany też przez Wikingów Bezzębnym Zabójcą . Był w połowie Szwedem przez to iż jego ojciec był Szwedem o imieniu Swen jego matka była Anglo-Saską księżniczką wasalną Yorku. Edygald w wieku 5 lat został wysłany na dwór Cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego gdzie miał uczyć się jak sprawować władzę, zwłaszcza w kraju co chwilę najeżdżanym przez Wikingów. W wieku 15 lat wrócił do ojczyzny rozpoczynając swe roszczenia do Northumbskiego tronu. Tamtejszy władca wikingów Adolf Otyły wyzwał Edygalda na pojedynek, pojedynek ten wygrał Edygald któremu w ramach zakładu przekazano księstwo York oraz drużynę Skandynawskich, Angielskich oraz Francuskich wojów. Po tym wydarzeniu wprowadził kilka reform jeśli chodzi o prawo oraz spisał pierwszą "konstytucję" starego stylu. Edygald nie chciał jednak czekać więc wysłał posłów na dwór swojego wuja z dynastii Welfów – Gerarda I Niemieckiego z prośbą o wsparcie w wojnie z Duńskimi oraz Norweskimi Wikingami, Gerard zgodził się ze względu na ogłoszoną przeciwko wikingom krucjatę a także zajęcie przez owych wyspy Rugii oraz Statesburga (Szczecina). Po rozstawieniu wojów na granicach Edygald ogłosił wypowiedzenie świętej wojny o Kent oraz posiadłości graniczne z Królestwem Anglii. Warunki pokoju zostały spełnione a Kent wrócił w ręce Księcia, po tym Edygald wkroczył do Mercji gdzie tamtejszy władca – Jerzy z dynastii Karolingów złożył mu hołd lenny. Zginął podczas bitwy morskiej na Morzu Północnym.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)