| rdfs:comment
| - W ciągu ostatnich kilku dni niewiele zdołaliśmy odkryć, nie odnaleźliśmy więc w ruinach niczego nowego. Wszystko wydaje się być równie uporządkowane i niezakłócone jak w dniu, w którym po raz pierwszy otwarliśmy zewnętrzne wrota. Wiem, że gdzieś tu kryją się niezbadane głębie. Czuję, że pod mymi stopami nadal pracuje potężna dwemerowa maszyneria, nawet teraz, gdy piszę te słowa, nie potrafię jednak dostać się do niej. Nie możesz w nas zwątpić z powodu braku rezultatów, Edwinno. Na to jeszcze zbyt wcześnie. Jestem pewien, że gdzieś pod nami leżą wspaniałe, nieodkryte skarby.
|
| abstract
| - W ciągu ostatnich kilku dni niewiele zdołaliśmy odkryć, nie odnaleźliśmy więc w ruinach niczego nowego. Wszystko wydaje się być równie uporządkowane i niezakłócone jak w dniu, w którym po raz pierwszy otwarliśmy zewnętrzne wrota. Wiem, że gdzieś tu kryją się niezbadane głębie. Czuję, że pod mymi stopami nadal pracuje potężna dwemerowa maszyneria, nawet teraz, gdy piszę te słowa, nie potrafię jednak dostać się do niej. Nie możesz w nas zwątpić z powodu braku rezultatów, Edwinno. Na to jeszcze zbyt wcześnie. Jestem pewien, że gdzieś pod nami leżą wspaniałe, nieodkryte skarby. Jakaż to szkoda, że tajemnica przenikania przez ściany została stracona jeszcze w poprzednim pokoleniu. Mając choć kilka z tych cennych zwojów, przedostałbym się już dawno na niższe poziomy, gdzie można by dokonać prawdziwych odkryć. Mam też dobre wieści. Odkryłem miasto "Mzuleft", którego szukałaś. Najwyraźniej "Mzuleft" jest nazwą rozległych dwemerowych ruin na południe od Dagon Fel. Uważaj, aby nie pomylić ich z pobliskimi ruinami "Nchardahrk". Ostatni z dwemerowych pajęczych centurionów na górnych poziomach został nareszcie unieszkodliwiony i rozmontowany w celu zbadania. Szkoda, że nie mogę badać ich, gdy są jeszcze aktywne, ale to zbyt niebezpieczne. Usłyszałem też dziwną historię na temat pajęczego centuriona, którego schwytaliśmy i odesłaliśmy do Cyrodiil. Kapitan statku, któremu powierzyłem to zadanie, opisał w liście dziwne zdarzenie. Doniósł mi, że w pobliżu Vvardenfell pająk kilkakrotnie niemal wyrwał się z klatki, gdy jednak opuścili Morze Upiorów, centurion nagle przestał działać. Okazało się wtedy, że kapitan jest znacznie rozsądniejszy, niż przypuszczałem. Rozkazał zawrócić statek, a gdy zbliżali się znów do Vvardenfell, centurion począł znów szarpać się gwałtownie. To ciekawe zjawisko, które z pewnością wymaga dalszych badań. Pokorny sługa Senilius Cadiusus Kategoria:Morrowind: Książki
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)