| abstract
| - Naar goede semesteriele gewoonte hebben we ook dit semester een lezing gehouden. Nadat vorig jaar het bier al zijn geheimen heeft prijsgegeven , is het deze maal de beurt aan de wijn. Naar wederom goede gewoonte hebben we ook dit in samenwerking met het Jong KVCV gedaan. Eerst wordt de bereiding van (rode) wijn uit de doeken gedaan: na de selectie van de druiven met de juiste rijpheid worden ze gekneusd en gegist met hun pel. Vervolgens worden de pellen verwijderd waarna de melkzuurgisting plaatsvindt. Na lagering op vat, klaren en filteren wordt de wijn gebotteld. Om dan uiteindelijk gerijpt te worden op fles en zo misschien wel in één van de lezers zijn mond terechtkomt. Deze zal dan de volle smaak (zowel strikt (zuur, zoet, bitter en zout) als ruimer gezien (aroma’s, mondgevoel,…)) gewaarworden. Hierna zijn de polyfenolen aan de beurt ( het chemische stuk). Polyfenolen zijn aromaten met een aantal OH-groepen. Er zijn weinig/niet astringente polyfenolen en astringente polyfenolen (vb tannines). Astringentie is de reactie van polyfenolen met de eiwitten van ons speeksel wat een neerslag en het ‘samentrekken’ van de mond als gevolg heeft. Hierdoor moeten de druiven eerst ontpit worden omdat er in de pitten “negatieve” tannines zitten die ‘te’ astringent zijn. Er zijn verschillende soorten tannines waaronder de flavanolen en flavonoïden. Flavonoïden linkt de astringentie van de wijn aan zijn kleur. Polymerisistaie van tannines in functie van de tijd heeft gevolg op de smaak en astringentie van de wijn. Meer polymerisatie van tannines ( door veroudering van de wijn) verhogen de astringentie ( maar verlagen de bitterheid). Neerslag in de wijn ten gevolge van reactie van tannines met macromoleculen en pigmentatie van de tannines doen de astringentie dalen. Er worden nog allerlei chemische reacties en dergelijke naar onze teder hoofdjes gestuurd. En alvorens we aan de degustatie beginnen geeft de spreker ons nog een mooi feit mee: Rode wijn ( ongeveer 2 glazen per dag) is de enige bewezen drank die gezonder is bij mate dan dat het niet geconsumeerd wordt. (dit komt door de polyfenolen in de wijn) Tevens wilt een jong KVCV’er authentieke vaten maken met moderne technieken (das misschien wel een kleine contradictie J) De degustatie is en blijft voor velen het meest geliefde onderdeel van de lezing. Er zijn 5 verschillende wijnen geproefd. Eerst een witte dan een rosé ( waarvan menig redactor vindt dat je er zeker een halve liter ad fundum van kunt doen) en vervolgens 3 rode wijnen. Voor de liefhebbers hebben we ze hier nog is op een rijtje gezet:
* Chateau Roquefort 2004, AC Bordeaux ( wit, “ appelsmaak ”)
* Château du Galarpet 2004, AC Côtes de Provence (Rosé, “aardbeismaak”)
* Pinot Noir 2003, P Sparr, AC Alsace ( rode, normaal komt hier enkel witte wijn vandaan maar het was toen een enorm warm jaar)
* Novas Carmenère-Cabernet, Sauvignon 2003 ( een rode donkere biowijn)
* Coto de Imaz reserva 2000, DOC Rioja ( Rode wijn uit Spanje, reserva = minstens 1 jaar op eik verouderd en minstens 2 jaar op fles verouderd) Aan alle mooie liedjes komen natuurlijk een eind en zo ook aan deze. Na menig geproef , gepraat en gezwelg wordt het tijd om op te ruimen. Wat met professionele hulp van bovenaf ( waarvoor dank) verrekt vlot gaat. Er worden afspraken gemaakt voor het volgende semester en iedereen gaat ( hopelijk ) met een tevreden gevoel veilig naar huis. -Sebastiaan Herregods-
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)