Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - O czym szumi las sosnowy? Jakie są jego najskrytsze myśli? Czyżby w jego chłodnym królestwie Kryła się myśl żywa? A pogoń żesz tam konia! Szybki on jak sokół, Zjeżdżę nim las cały, wzdłuż i wszerz, A wszędzie tylko sen głęboki, szum wiatru, I dzikie piękno śpi posępne... Czy kiedykolwiek jego żywioł Zerwał się by pokryć ziemię całą, Cóż, zapadł jednak w sen chocholi, I zamarł w ruchu jałowym. Czasami, w ciemnościach nocy pustej, Minionych wieków żywe cienie Wychodzą z jego głębin — I rzucają na ludzi — strach.
* Лес (oryginał w języku rosyjskim) Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
dcterms:subject
| |
Tytuł
| |
dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
adnotacje
| - Biały wiersz Aleksieja Kolcowa wydany w roku 1831.
|
dbkwik:resource/xMsavZ_rHr0blXilsmxHKg==
| |
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
Autor
| |
abstract
| - O czym szumi las sosnowy? Jakie są jego najskrytsze myśli? Czyżby w jego chłodnym królestwie Kryła się myśl żywa? A pogoń żesz tam konia! Szybki on jak sokół, Zjeżdżę nim las cały, wzdłuż i wszerz, A wszędzie tylko sen głęboki, szum wiatru, I dzikie piękno śpi posępne... Czy kiedykolwiek jego żywioł Zerwał się by pokryć ziemię całą, Cóż, zapadł jednak w sen chocholi, I zamarł w ruchu jałowym. Czasami, w ciemnościach nocy pustej, Minionych wieków żywe cienie Wychodzą z jego głębin — I rzucają na ludzi — strach. Z nadejściem dnia cienie zanikają W końcu ślad po nich ginie; tylko wierzchołki Pływają we mgle. Jednak z nastaniem nocy Zapada bezświetlna rozpaczliwa czerń... Jakaż to tajemnica tego lasu dzikiego Tak instynktownie nas pociąga, W zapomnieniu pogrąża duszę naszą I nowe myśli w niej rodzi?.. Czyżby to duch życia wiecznego Żył w nas jakiś nieuświadomiony, Którego majestat dopiero W obliczu śmierci pojąć zdołamy?..
* Лес (oryginał w języku rosyjskim) Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
is wikipage disambiguates
of | |