| abstract
| - [[Αρχείο:Minson.png|thumb|διασταύρωση Ινδοευρωπαϊκού Μινώταυρου με Γιουσαϊκό Βίσωνα, επιστημονική ονομασία "Red Bullius"]] Ο Μινώταυρος είναι ένα μεγάλο τέρας που τρέφεται με κρουασάν και παγωτά. Ενίοτε τρέφεται με Βριλ οι οποίοι προσπαθούν να τον πιάσουν πιστεύοντας ότι είναι ο αρχαίος θεός των Ελ. Σύμφωνα με το δάσκαλο Λιακόπουλο πιθανότατα είναι όντως ο μεγαλύτερος Θεός τους. Έχει μορφή σκύλου (οι γονείς του τον φωνάζουν Φοίβο) και είναι συνθέτης πολλών ελληνικών ποπ επιτυχιών. Διαθέτει ένα πανίσχυρο όπλο γνωστό ως GmUbe (Τζιμιγιουμπί) με το οποίο σκοτώνει τους Βριλ που προσπαθούν να του κλέψουν τα κρουασάν. Κατά βάθος είναι καλό παιδί και όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει γιατρός. Η ως γνωστόν ανωμαλιάρικη ελληνική μυθολογία μας εξηγεί την αρχέγονη ιστορία αυτού του μυθικού όντος με κλασικά καμένο τρόπο (ακολουθεί τρου στόρι πάνω-κάτω): Τον παλιό καιρό, σε ένα νησί που σήμερα το λέμε Κρήτη ζούσανε κάτι αρχαίοι που τους λεγανε Μινωίτες, γιατί έτσι τους είπε ο βασιλιάς τους που όλως τυχαίως ονομαζόταν Μίνωας. Αυτός ο Μίνωας ήτανε πολύ λαμόγιο, ως είθισται να είναι όσοι κατέχουν εξουσία κάθε είδους. Σκέφτηκε το λοιπόν να κάνει κάτι για να τα 'χει καλά με τον θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα (αυτόν με την τρίαινα ντε) γιατί κάτι είχε πάρει το αφτί του για μια Ατλαντίδα και λέει κάτσε να μην έχουμε τίποτα ντράβαλα. Κατεβαίνει μια μέρα λοιπόν στον γιαλό κι αρχινάει να γλύφει τον Ποσειδώνα και να του τάζει θυσίες και τα σχετικά. Σε μια φάση πετάει κάτι του τύπου "Να κι εγω για να σου δειξω πόσο σε πάω μεγάλε, ό,τι βγαίνει απ' τη θάλασσα θα στο κάνω θυσία χάρισμά σου." Το ακούει αυτό ο Ποσειδώνας που έκανε τον κινέζο τόσην ώρα, και σκέφτεται "Έτσι μου είσαι, ε; Τώρα να σε δω άμα έχεις μπέσα." Και κάνει ένα μαγικό και τσουπ, σκάει μύτη από το κύμα ένας άσπρος ταύρος. Ο κυρ-Μίνωας έμεινε μαλάκας. Αυτός ήξερε ότι από τη θάλασσα βγαίνανε ψάρια, κητοειδή και μαλάκια, άντε και καμιά φώκια, και σου λέει φτηνά θα τη βγάλω την υποχρέωση. Καλοκοιτάει λοιπόν τον ταύρο (ο οποίος προφανώς ήταν και πολύ ήμερος για ταύρος, μάλλον έτσι είναι οι θαλάσσιοι ταύροι) και σκέφτεται "Κρίμα μωρέ τέτοιο γομάρι να το κάψω, θα το βάλω στα χωράφια μου να σκάσουνε από ζήλια όλοι τι ωραίο ταύρο κονόμησα από το κολλητάρι μου τον Ποσειδώνα." Κι έτσι μαζεύει ένα σωρό από άλλες θαλάσσιες αηδίες και κάνει αυτά θυσία στον Ποσειδώνα και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Και χώνει στο στάβλο τον ταύρο. Οι αγελάδες έκαναν φιέστα. "Πόσο μ' αρέσει όταν οι μαλάκες οι θνητοί μου δίνουν ευκαιρίες να τους τη φέρω." Είπε ο Ποσειδώνας, και έκανε άλλο ένα μαγικό-έκπληξη για πιο μετά. Μετά λοιπόν από κάτι μέρες, η γυναίκα του Μίνωα, η κυρα-Πασιφάη, εκεί που έκανε βόλτα ή ό,τι στο διάολο κάνανε τότε οι γυναίκες για να περάσει η ώρα, περνάει και έτσι τυχαία παιρνει το μάτι της τον ταύρο του Ποσειδώνα να βόσκει κάτω στη λιακάδα. Μπαμ και κάτω. Τα μαγικά του Ποσειδώνα πιάσανε και η Πασιφάη φούντωσε κι άρχισε να κυνηγάει τον ταύρο για να κάνει κι αυτή μια μικρή φιέστα. Ο ταύρος όμως, ως αυστηρών αρχών κύριος, αρνιόταν κατηγορηματικά να φυστικώσει κάτι που δεν ήταν αγελάδα. Τι "ΜΟΥΟΥΟΥ" του έκανε η Πασιφάη, τι στηνόταν, τιποτα αυτός, ανένδοτος. "Ώρα για τα μεγάλα μέσα," λέει η καψούρα βασίλισσα. Πάει λοιπόν στον Δαίδαλο που ήταν κάτι σαν τον Κύρο Γρανάζη της αρχαίας Ελλάδας. Αυτός όλο και κάτι θα σκεφτόταν. Ο Δαίδαλος βλέπετε (άλλη ιστορία αυτός) με λίγα λόγια ήταν καταζητούμενος γιατί είχε σκοτωσει τον ανιψιό του που τόλμησε (το κωλόπαιδο) να εφεύρει το πριόνι πριν από αυτόν. Έτσι αυτός βούτηξε το γιό του τον Ίκαρο και εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη όπου ο Δαίδαλος έκανε θελήματα στον βασιλιά για να μην τον καταδώσει. Με το "θελήματα" εννοούμε ότι δούλευε σα σκλάβος για να φτιάξει μικροπραγματάκια όπως γιγαντιαία ρομπότ που περιπολούσαν τις παραλίες και πέταγαν κοτρόνες στα πλοία του γνωστού Ιάσονα (τύφλα να 'χουν οι γιαπωνέζοι μπροστά στα ελληνικά γκάνταμ) και άλλα σχετικά χάι-τεκ γκατζετάκια. Για να μη βγαίνουμε πολύ οφ-τόπικ λοιπόν, ο Δαίδαλος αναστέναξε με τις μουρλές συνήθειες που 'χουν οι πλούσιοι και της έφτιαξε πρόχειρα πρόχειρα μια ξύλινη γελάδα κούφια από μέσα με μια τρύπα ξέρετε-πού. Μια μέρα που προφανώς ο Μίνωας είχε άλλες υποχρεώσεις, την τσουλήσανε στα χωράφια που έβοσκε ο ταύρος, η Πασιφάη μπήκε μέσα και τότε άρχισε το φλερτ με τον ταύρο. Ο ταυρός πλεον έβλεπε γελάδα, δεν κατάλαβε ότι επρόκειτο για κτηνοβασία και... φιέστα. Όταν η κοιλιά της Πασιφάης άρχισε να φουσκώνει ο Μίνωας χάρηκε αρχικά, αλλά όταν το παιδί γεννήθηκε ολίγον βοοειδές μάλλον την κατάλαβε τη δουλειά. Αφού μάδησε όλο το κεφάλι του και είπε όποια αρχαία βρισιά γνώριζε, φώναξε την κουφαλίτσα τον Δαίδαλο που βοήθησε την κατάσταση και τον έβαλε να χτίσει ολόκληρο λαβύρινθο για τιμωρία. Μετά πέταξε εκεί μέσα το βδέλυγμα που γέννησε η γυναίκα του να μην το βλέπει μπροστά του. Όπως καταλαβαίνετε ο Μινώταυρος πέρασε υπέροχα παιδικά χρόνια, ειδικά όταν άρχισε να μαθαίνει να τρώει για κολατσιό τους ανθρώπους που πέταγε μέσα στο λαβύρινθο ο Μίνωας. Φυσιολογικό να φέρεται τόσο άγρια καθώς μάλλον είχε πάθει σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια από τα ωμά κρέατα αφού οι ταύροι είναι φυτοφάγα ζώα εκ φύσεως. Και στο τέλος ήρθε και ο Θησέας με την κουβαρίστρα του αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο για άλλο άρθρο.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)