| abstract
| - right|250px|thumb|Kościół Chrystusa Króla Pokoju right|250px|thumb|Kościół Chrystusa Króla Pokoju [[Plik:Kościół św. Jadwigi (Modlińska)_2008.JPG|right|thumb|250px|Kościół Chrystusa Króla Pokoju (2008)]] Kościół Chrystusa Króla Pokoju – znany też jako kościół św. Jadwigi, jest to kościół rzymskokatolickiej parafii św. Jadwigi, położony przy ul. Modlińskiej 4 na Żeraniu, na pograniczu dzielnic Białołęka i Praga Północ. Starania o budowę świątyni na Pelcowiźnie rozpoczęto już w 1920 roku, kiedy to księżna Anna Radziwiłłowa zaprosiła kardynała Aleksandra Kakowskiego z prośbą o wyznaczenie kapłana, który zająłby się budową świątyni. Teren pod kościół przekazała rodzina Grędzickich, zaś materiały na tymczasowy kościółek, pochodzące z dawnego niemieckiego baraku, zmagazynowano na Szmulowiźnie. Pierwszy drewniany kościół powstał w latach 1920-1921 według projektu Hugona Kudery, a głównym fundatorem kościoła została księżna Maria Radziwiłłowa. Świątynię 17 października 1920 roku poświęcił ks. prałat Zygmunt Łubieński. Dnia 22 października 1921 roku przy kościele erygowano parafię św. Jadwigi, która obejmowała m.in. teren Pelcowizny, a dekretem z 10 lipca 1925 roku parafię uczyniono całkowicie niezależną od parafii Matki Bożej Różańcowej na Bródnie. Budowę prowadził ks. Jan Trzepałko, a pierwszy proboszcz, ks. Marceli Kossakowski, zamieszkał w wynajętym od miasta domku nad Wisłą. Kościół był trójnawowy, drewniany i z muru pruskiego, był częściowo obłożony cegłą, posiadał drewniany ganek z głównym wejściem, który wkrótce obrósł dzikim winem. Jego adres brzmiał wówczas Modlińska 24. Wnętrze było całkowicie wykończone drewnem, główny ołtarz powstał w Głównych Warsztatach Mechanicznych na Pradze, a wyposażenie podarowali parafianie lub zostało zakupione z datków. W 1923 roku kościół częściowo obmurowano, a obok postawiono krzyż na kamiennym cokole, w latach 1924-1928 na tyłach kościoła wybudowany został jednopiętrowy budynek plebanii. W latach 1926-1927 wystawiono ołtarze św. Antoniego oraz Matki Bożej Ostrobramskiej, a w 1929 roku w świątyni zainstalowano ograny firmy Biernackiego. W międzyczasie powstały też plany murowanego kościoła – niestety uległy one zniszczeniu w spalonej plebanii. Świątynia, choć poważnie zdewastowana i ogołocona z wyposażenia (które ukryto w kościele Matki Bożej Różańcowej), nie została zniszczona w czasie II wojny światowej, zaś budynek plebanii został znacznie uszkodzony. right|thumb|250px|Przykościelna plebania Już w 1945 roku do pracy w parafii powrócił przedwojenny proboszcz, ks. Franciszek Włodarczyk, który sprowadził do świątyni główny ołtarz oraz rozpoczął prace remontowe – naprawiono dach oraz ściany z muru pruskiego, odnowiono organy, rekonstrukcji poddano też uszkodzone obrazy. W latach 1946-1947 odbudowana została również plebania, a obok ustawiono nowy krzyż żelazny. W 1949 roku w kościele zawieszono trzy nowe obrazy, a w 1950 roku ustawiono nowy ołtarz Matki Boskiej Ostrobramskiej. W dniach 6-7 września 1959 roku parafię nawiedził ks. kardynał Stefan Wyszyński, w 1961 roku obok kościoła powstała nowa dzwonnica, zaś w 1962 roku nowym proboszczem został ks. Władysław Kruszyński. W miejscu drewnianej świątyni w latach 1969-1971 wybudowano nowy, murowany kościół, a w pracach brał udział Stanisław Marzyński – prace rozpoczął ks. Ryszard Grygiełko, który choć otrzymał od władz pozwolenie na remont starej, mocno zniszczonej kaplicy, to po pierwszych pracach doszedł do wniosku, że kościół należy budować od nowa i przedsięwziął nielegalnie budowę nowej, dwupoziomowej świątyni. Władze dwukrotnie wstrzymały prace – w czerwcu 1969 roku oraz w lipcu 1970 roku, ale budowę ostatecznie udało się dokończyć rok później – nowy kościół został oficjalnie poświęcony 19 września 1971 roku przez kardynała Stefana Wyszyńskiego – wygłosił on okolicznościowe kazanie, a następnie udał się na kolację na plebanii. W 1972 roku na dachu świątyni zamontowano sygnaturkę, w 1973 roku nowym proboszczem parafii został ks. Zbigniew Gonkowski, a w 1976 roku zakupiono nowe stacje Drogi Krzyżowej, wykonane z wypalanej ceramiki. W latach 70. i 80. XX wieku wokół kościoła prowadzona była budowa Trasy Toruńskiej, zaś sam kościół został otoczony wiaduktami i ślimakami łączącymi ul. Toruńską z ul. Modlińską i ul. Jagiellońską – jednocześnie wysiedlenia okolicznych mieszkańców doprowadziły do spadku liczby parafian. W latach 1980-1985 obok plebanii wybudowano budynek gospodarczy, dnia 21 września 1981 roku w kościele ksiądz Jerzy Popiełuszko poświęcił sztandar Fabryki Samochodów Osobowych. Między 2008 a 2011 rokiem kościół został wyremontowany.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)