Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Ulica Stanisława Noakowskiego – ulica o długości niespełna 400 metrów położona w Śródmieściu Południowym w dzielnicy Śródmieście, biegnąca od placu Politechniki do Koszykowej. Jest jednokierunkowa. Ulica powstała w XVIII wieku jako część ulicy Polnej biegnącej wówczas wzdłuż Okopów Lubomirskiego, które aż początku XX wieku wyznaczały faktyczną granicę miasta. Obszary długo niezabudowane zurbanizowały się dopiero na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to po zachodniej stronie, w miejscu dawnych wystaw higienicznych, powstał kampus Politechniki Warszawskiej, a po wschodniej wysokie kamienice. Współczesną nazwę ulica uzyskała w 1930 roku. Większość zabudowy ulicy szczęśliwie przetrwała II wojnę światową, dzięki czemu do dzisiaj można tu oglądać liczne autentyczne przykłady architektury użytkowej
|
dcterms:subject
| |
dbkwik:resource/-kV8QycBTQ9USr6dh8xscw==
| |
dbkwik:resource/1H5P6j1jBjYF5HJmx7OaVQ==
| |
zdjęcie
| - Plik:Noakowskiego 2012.JPG
|
dbkwik:resource/89VYJMYvG1Bcinjsv98x3w==
| |
dbkwik:resource/CJTAVvkj6XPhAxc-YAO7gA==
| |
dbkwik:resource/XXfrZRzdjx-ZJgPlmhLM2g==
| |
dbkwik:resource/YJbz9xTMK2zBgI5Mq9_uuA==
| |
dbkwik:resource/YQchpVEKzfE2MXUyEGongQ==
| |
Opis
| |
dbkwik:warszawa/pr...iPageUsesTemplate
| |
abstract
| - Ulica Stanisława Noakowskiego – ulica o długości niespełna 400 metrów położona w Śródmieściu Południowym w dzielnicy Śródmieście, biegnąca od placu Politechniki do Koszykowej. Jest jednokierunkowa. Ulica powstała w XVIII wieku jako część ulicy Polnej biegnącej wówczas wzdłuż Okopów Lubomirskiego, które aż początku XX wieku wyznaczały faktyczną granicę miasta. Obszary długo niezabudowane zurbanizowały się dopiero na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to po zachodniej stronie, w miejscu dawnych wystaw higienicznych, powstał kampus Politechniki Warszawskiej, a po wschodniej wysokie kamienice. Współczesną nazwę ulica uzyskała w 1930 roku. Większość zabudowy ulicy szczęśliwie przetrwała II wojnę światową, dzięki czemu do dzisiaj można tu oglądać liczne autentyczne przykłady architektury użytkowej oraz mieszkalnej, w szczególności kamienice z kilkoma podwórkami-studniami. W 2012 roku ulica została wyremontowana, wybudowano nowe chodniki oraz ścieżkę rowerową. Patronem ulicy jest Stanisław Noakowski, architekt, malarz, rysownik, historyk sztuki, związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był dziekanem w latach 1920-1923. Ulica rozpoczyna swój bieg na placu Politechniki, u zbiegu z Nowowiejską, Polną, Śniadeckich i Lwowską, po czym kieruje się na północny-zachód umożliwiając po drodze wjazd na ulicę Wierzbickiego i kończy się na skrzyżowaniu z Koszykową, Piękną i Emilii Plater. Ulica jest jednokierunkowa, a ruch po niej jest możliwy jedynie od Koszykowej do placu Politechniki. W planach jest wytyczenie w pasie jezdni dwukierunkowej ścieżki rowerowej łączącej Dworzec Centralny z Gmachem Głównym Politechniki Warszawskiej. [[Grafika:Noakowskiego_(kamienica_nr_4).JPG|right|thumb|250px|kamienica nr 4]] Obiekty położone przy ulicy to:
* róg placu Politechniki – Gmach Główny Politechniki Warszawskiej
* ul. Noakowskiego 3 – Gmach Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej
* ul. Noakowskiego 4 – kamienica Rubinlichta
* ul. Noakowskiego 6 – kamienica gimnazjum im. Staszica, mieści się w niej Centrum Kształcenia Ustawicznego nr 1
* ul. Noakowskiego 8 – dom mieszkalny powojenny, nowa zabudowa wciśnięta między stare kamienice.
* ul. Noakowskiego 10 – zabytkowa kamienica, mieści się tu m.in. Fundacja Centrum Edukacji Obywatelskiej
* ul. Noakowskiego 12 – zabytkowa kamienica, na niej umieszczona jest tablica upamiętniająca Szare Szeregi
* ul. Noakowskiego 16 – kamienica Oppenheimów i Regirerów, mieszkał w niej i został tu aresztowany przez niemieckich okupantów Janusz Kusociński
* ul. Noakowskiego 18 – kamienica
* róg Koszykowej – Skwer 3. Batalionu Pancernego AK Golski
* róg Koszykowej – Gmach Kreślarni Politechniki Warszawskiej Do dzisiejszych czasów nie przetrwały:
* ul. Noakowskiego 2 – kamienica Gawrońskich
* ul. Noakowskiego 24 – kamienica Franciszka Braumana
|