| rdfs:comment
| - Leon XIII (ur. 2.111.1810-1903) – papież od 1878, urodzony w Carpinetto, nazwisko: Joachim Pecci. Kształcił się w Academia pontificia w Rzymie. Od 1843 nuncjusz w Belgji. Od 1848 biskup Perugii, świetnie zarządzał swą diecezją i nawet po przyłączeniu Perugii do królestwa potrafił utrzymać dobre stosunki z rządem włoskim. Jego wykształcenie, słodycz charakteru, duży takt i nieskalana moralność budziły powszechny szacunek. Od 1853 kardynał. Po śmierci Piusa IX konklawe wyniosło go na tron papieski. Leon XIII potwierdził encykliki Piusa IX, odrzucając próby zgody z rządem włoskim, niesprzyjając kierunkom liberalnym w katolicyzmie, potępiając małżeństwa cywilne, naukę świecką i wolność wyznania. Kościół stał się podporą partyj konserwatywnych. Ponieważ jednak socjalizm czynił wielkie spustosz
|
| abstract
| - Leon XIII (ur. 2.111.1810-1903) – papież od 1878, urodzony w Carpinetto, nazwisko: Joachim Pecci. Kształcił się w Academia pontificia w Rzymie. Od 1843 nuncjusz w Belgji. Od 1848 biskup Perugii, świetnie zarządzał swą diecezją i nawet po przyłączeniu Perugii do królestwa potrafił utrzymać dobre stosunki z rządem włoskim. Jego wykształcenie, słodycz charakteru, duży takt i nieskalana moralność budziły powszechny szacunek. Od 1853 kardynał. Po śmierci Piusa IX konklawe wyniosło go na tron papieski. Leon XIII potwierdził encykliki Piusa IX, odrzucając próby zgody z rządem włoskim, niesprzyjając kierunkom liberalnym w katolicyzmie, potępiając małżeństwa cywilne, naukę świecką i wolność wyznania. Kościół stał się podporą partyj konserwatywnych. Ponieważ jednak socjalizm czynił wielkie spustoszenia w szeregach robotniczych, papież w słynnej encyklice „De Rerum Novarum" (1891) wystąpił w obronie świata robotniczego, domagając się skrócenia dnia roboczego, emerytury dla starych robotników, minimum wynagrodzenia i t.d. W ten sposób zapoczątkował prąd „chrześcijańskiej demokracji", mający na celu zwalczanie socjalizmu. W 1887 zawarł pokój kościelny z Prusami. Otworzył archiwum watykańskie dla użytku uczonych. Ustanowił Komisję Biblijną (1902). Z Rosją zawarł w 1882 konkordat, w którym rząd rosyjski zgodził się na obsadzenie wakujących stolic biskupich. W encyklice „Aeterni Patris" (1879) zalecił powrót do filozofii św. Tomasza z Akwinu, założył w Rzymie Akademię św. Tomasza i dał impuls neoscholastyce. Za pontyfikatu Leona XIII powstało 248 nowych biskupstw, 48 wikariatów apostolskich. Żywo obchodziła go sprawa zjednoczenia kościołów chrześcijańskich, zarówno anglikańskiego, jak i wschodnich. Zakładanie szkół w Atenach i Stambule miało-na celu przygotowanie połączenia kościoła wschodniego z rzymskim. W ostatniej encyklice, wydanej w r. 1902, występuje Leon XIII przeciwko protestantom, socjalistom i współczesnym filozofom, przypisując ich działalności wszystkie obecne niedomagania społeczne i upadek moralności. Encykliką z r. 1898 nakłada na włoskich katolików obowiązek powstrzymywania się od udziału w życiu politycznym Italii, póki papiestwo pozostaje w poniżeniu. Dzięki swej mądrej i umiarkowanej polityce potrafił podnieść prestiż papiestwa na wielkie wyżyny. Liczono się z nim nawet w krajach protestanckich. Zarówno Edwarda VII angielskiego, jak Wilhelma II niemieckiego łączyły z Leonem XIII najlepsze stosunki. Naukę popierał usilnie. Sam był znakomitym latynistą. Pisał dobre poezje po łacinie, a jego prozę łacińską porównywano z prozą Cycerona. „Leonis XIII Carmina, inscriptiones, numismata" wydał Bach (1903). Sekretarzami stanu za Leona XIII byli kardynałowie: Franchi (zm. 1878), Nina (1778—81), Jacobini (1881 — 87) i Rampolla (1887 — 1903). 0 ogromnej energji Leona XIII świadczą akta jego panowania: „Epistolae encyclicae, allocutiones, epistolae et constitutiones" (7 tomów, 1878 — 1900), „Discorsi", „Acta Leonis papae" (6 tomów), „Conventiones de rebus eccles," (14 tomów). Istnieje o nim b. dużo monografii. Po polsku: ks. Antoni Rewera „Pontyfikat Leona XIII" (1905, Bibl, Dzieł Chrzęść., t. 57 i 58). UT kategoria:słownik kategoria:postacie historyczne
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)