| rdfs:comment
| - Idąc w ciemny szlak nieznany, Od złych duchów opętany – Z krain, kędy Bóstwo – Noc Samowładną dzierży moc I, w gwiaździstej lśniąc koronie, Na swym czarnym siedzi tronie – Świeżom wrócił w nasze światy, Spoza Thule lodowatej – Ze sfer – co w mgłach się promienią – Poza czasem i przestrzenią. Idąc w ciemny szlak nieznany, Od złych duchów opętany, Z krain, kędy Bóstwo – Noc Samowładną dzierży moc – I, w gwiaździstej lśniąc koronie, Na swym czarnym siedzi tronie – Świeżom wrócił w nasze światy Spoza Thule lodowatej.
|
| abstract
| - Idąc w ciemny szlak nieznany, Od złych duchów opętany – Z krain, kędy Bóstwo – Noc Samowładną dzierży moc I, w gwiaździstej lśniąc koronie, Na swym czarnym siedzi tronie – Świeżom wrócił w nasze światy, Spoza Thule lodowatej – Ze sfer – co w mgłach się promienią – Poza czasem i przestrzenią. Tam doliny są bezdenne, Tam urwiska są kamienne, Tam są głazy fantastyczne – Letargiczne – magnetyczne – I otchłanie – i pieczary – I olbrzymich lądów jary – Niepojętych kształtów mary – Wiekuistych mgieł opary. Niebotyczne dzikie góry I bezbrzeżnych mórz lazury, Mórz, co dyszą bez wytchnienia Pod błękitem z krwi płomienia. I jeziora nieskończone, W martwą wodę skrysztalone, W martwą wodę lodowatą, Śnieżnych lilii strojne szatą. U tych jezior nieskończonych W martwą wodę skrysztalonych, W martwą wodę lodowatą, Śnieżnych lilii strojnych szatą – U tych gór – i u tych rzek, Które szumią z wieku w wiek – U tych borów – u tych błót, Gdzie jaszczurek żyje ród – U tych mrocznych kałuż brzegu, Przeraźliwych wiedźm noclegu, I w wszetecznej każdej plamie – I w rozpacznej każdej jamie – Gdy tu błądzisz, wszędy ci, Zapomniana, nikła lśni, Jakaś mara przeszłych dni. Zaczajone błędne twarze Gdy wędrowiec się ukaże – Nagle jawią się jak cienie, Dreszcz w nim budzą i westchnienie. Drogie widma w białych szatach, Niecielesne w obu światach – I na ziemi – i na niebie Schodzą – niby mgła – do ciebie. Bowiem sercom bolejącym Kraj ten światem jest kojącym; Tym, co męką dyszą bladą – Kraj ten jest – jak Eldorado. Bo wędrowiec, co tu zboczy, Przez zamknięte widzi oczy. Przed otwartą zaś źrenicą – Świat ten – wieczną tajemnicą. Tak chce Pan, co zakaz święty Dał powiece niezamkniętej. Duch, co błądzi ziemią tą, Przez zaćmione patrzy szkło. Idąc w ciemny szlak nieznany, Od złych duchów opętany, Z krain, kędy Bóstwo – Noc Samowładną dzierży moc – I, w gwiaździstej lśniąc koronie, Na swym czarnym siedzi tronie – Świeżom wrócił w nasze światy Spoza Thule lodowatej.
* Dream-Land (oryginał w języku angielskim)
* Zem snů (w języku czeskim)
* Dreamland (w języku hiszpańskim)
* Terre de songe (w języku francuskim)
* Il paese dei sogni (w języku włoskim)
* Страна снов (w języku rosyjskim) Image:PD-icon.svg Public domain
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)