| abstract
| - Categorie:Wikipedia:Gesproken Wikipedia thumb|right|Het Onzevader op een bord in de OLV-ten-Vijver-Abdij. Het Onzevader of Paternoster is een christelijk gebed gericht aan God. De Woordenlijst van de Nederlandse taal vermeldt 'Onzevader' als officiële spelling maar in de katholieke en protestantse traditie is Onze Vader meer gebruikelijk. Het wordt ook het Gebed des Heren genoemd en is een van de bekendste gebeden in de kerk. In het Onzevader, zoals gebruikt door de protestanten, komen alle drie de onderdelen van een gebed terug, in de katholieke versie alleen de eerste twee:
* Dankgebed: Uw naam worde geheiligd, Uw koninkrijk kome, Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
* Smeekgebed (litanie): Geef ons heden ons dagelijks brood. En vergeef ons onze schulden zoals ook wij onze schuldenaars vergeven. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.
* Belijdend gebed: Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. De slotwoorden Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid ontbreken in de oudste handschriften van het evangelie van Mattheus. In de katholieke misviering volgens de Novus Ordo Missae sluit de priester het gebed af met het embolisme: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, geef vrede in onze dagen, dat wij gesteund door Uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde, en beveiligd tegen alle onrust. Hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, Uw Zoon., waarna de gelovigen antwoorden met: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen. Volgens het evangelie heeft Jezus Christus het zelf aan zijn volgelingen geleerd. In de Bijbel is het gebed te vinden in Matteüs 6:9-13 en - een iets kortere versie - in Lucas 11:2-4. Sommige handschriften van Lucas zijn wat langer, kennelijk uitgebreid aan de hand van Mattheus (zie de voetnoot in de NBV). De hieronder staande weergaven gaan uit van de langere versie. De oudste teksten van het Onzevader die zijn overgeleverd, zijn in het Koinè-Grieks. In het Nederlandse taalgebied zijn per religieuze stroming andere vertalingen gebruikelijk, zo zijn er verschillende Protestantse vertalingen. Katholieken in Nederland gebruiken een andere vertaling dan Katholieken in Vlaanderen. Volgens rabbijn Aron Mendes Chumaceiro ("Verdediging is geen aanval" pag. 121-122) valt uit de inhoud de Joodse oorsprong van het Onze Vader op te maken. Het eerste vers is gedeeltelijk Jesaja 63:15-16; Ezeciel 36:23 en 38:23, het tweede vers Obadja 1:21 en 1 Samuel 3:18, het derde vers uit Spreuken 30:8, het vierde vers uit Sirach 28:2. Het vers "en leid ons niet in verzoeking" staat niet in het Oude Testament, want "het denkbeeld, dat God een mens in verzoeking brengt, druist tegen de volmaakte rechtvaardigheid en liefde van God in", aldus Chumaceiro. "Verlos ons van den boze" komt uit Psalm 119:133. Het slot is woordelijk uit 1 Kronieken 29:11.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)